ၾကင္ယာေတာ္ေရွာင္၏လက္စားေခ်ျခင္း (ကြင်ယာတော်ရှောင်၏လက်စားချေခြင်း)

part. 57

Zawgyi

မေတြ႕ရတာၾကာျပီ ကိုယ္ ျပန္လာၿပီ

  

" အာ... ပါးပါး ပါလား... "

ေရွာင္က်န္႔ က ဝမ္ေရွာင္ယီြ ရဲ႕ ေရရြတ္သံကို ၾကားမွ ေငးေမာေနတာရပ္ၿပီး သူမကို ၿပံဳးျပလိုက္သည္။ သူ႕အၿပံဳးသည္ ဥာဏ္မ်ားသည့္ အသြင္နဲ႔ ျပည့္ေနသည္။

ဝမ္ေရွာင္ယီြ က တိတ္တဆိတ္ တံေတြးၿမိဳခ်မိလိုက္သည္။ဘာလို႔မ်ား သူမကို ေျမေခြးမိစၧာ လွည့္စားေတာ့မယ္ လို႔ ခံစားေနရလဲမသိ။

ဝမ္ေရွာင္ယီြ က ေရွာင္က်န္႔ ရိွတဲ့ သစ္ပင္အရိပ္ရတဲ့ ေနရာကို ေလွ်ာက္လာသည္။ ထိုေနာက္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးၿပီး လွလွေလး ၿပံဳးျပလိုက္သည္။

" ပါးပါး ဒီေနရာကို ဘယ္လိုလုပ္ ေရာက္လာတာလဲဟင္... ပါးပါးက သိုင္းေလ့က်င့္ ေရးကြင္းမွာ သြားျပီး သိုင္းက်င့္မွာ မဟုတ္လား... " ေရွာင္ယီြေလးက တတ္ႏိုင္သေလာက္ အသံကို ခ်ဳိခ်ဳိေလးေျပာၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ ၿပံဳးလိုက္သည္။

" ေအာ္... ပါးပါး သိုင္းက်င့္ၿပီးၿပီေလ။ ဒါနဲ႔ ေရွာင္ယီြေလး နဲ႕ ပိုင္ယိြေလးတို႔က စာၾကည့္တိုက္မွာ စာလုပ္ရမွာ မဟုတ္လား။ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ စာလုပ္လို႔ၿပီးၾကၿပီလားဟင္... "
ေရွာင္က်န္႔ က ေရွာင္ယီြေလး ကို ၿပံဳးျပၿပီး ႏူးညံ့တဲ့ေလသံနဲ႔ ေမးလိုက္သည္။ သူ႕ပံုစံဟာ သေဘာေကာင္းတဲ့ ေဖေဖႀကီး နဲ႔ တူေနသည္။

ဒါေပမဲ့ ဝမ္ေရွာင္ယီြ က ႏူးညံ့စြာ ၿပံဳးေနတဲ့ သူ႕ပါးပါး ရဲ႕ လွပတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ၿပီး အေျဖမေပးႏိုင္ပါ။ သူမ ပါးပါးကို တခါမွ မလိမ္ဖူးဘူး။ အခုလည္း မလိမ္ခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကို တင္းၿပီး အမွားကို ဝင္ခံဖို႔ေျပာလိုက္သည္။

" ပါးပါး ေရွာင္ယီြေလး နဲ႕ ပိုင္ယိြေလးတို႔က စာလုပ္လို႔မၿပီးေသးဘူး... ဒါေပမဲ့ ဒီကျပန္ရင္ စာကို ၿပီးေအာင္လုပ္ရမွာပါ... ၿပီးေတာ့ ဒီကို ခိုးလာတာ..." ဝမ္ေရွာင္ယီြ က အမွန္တရား ကို အကုန္မေျပာေပမဲ့ ထိုက္သင့္သေလာက္ေတာ့ ေျပာလိုက္သည္။ သူမရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ ကို သူမ ပါးပါးကို မသိေစခ်င္ေသးဘူး။