KIŞ ÖPÜCÜĞÜ |Tamamlandı|

❄️ KURT'UN KALBİ -PART 1-

"Senin gibi aşağılık bir soyun bu kadar zeki olması şaşırtıcı. Tahminlerin bire bir tutuyor. Kökünüzü kurutmak için Kara Cadılara başvuracak kadar ileri gittim. Gelen her grubun eksik sayıyla geri dönmesi beni ne kadar mutlu ediyordu sana anlatamam! zevkten vücudum okşanıyormuş gibiydi! onlarcası öldü! ahahahahahaha! onlarcası bir insanın elinden sefilce can verdi!"  

Donakaldım. Sadece ben değil, köy halkıda büyükanneden uzak durabilmek için geri çekilmişti. Bu kadın ruhunu şeytana satmıştı. Sırf insan olmayan kişileri öldürmek için kendinden bile vazgeçmişti. Kara Cadılarla anlaşma yapmak nasıl bu denli kolay olabilirdi ki? eğer dilersen bedelini ödemek zorundasın. Bu yaşlı kadın ölümü, kötülüğü, kanı dilemişti ve isteği cevapsız kalmamıştı. Bu dünyada ki günü bittiğinde özü, anlaşma yaptığı Cadı tarafından alınacaktı. Sonsuz bir işkenceye çarpmıştı kendini. Ne için? yalnızca kibrinden. 

Tırnaklarımı Gideonun kıyafetine geçirerek, avuçladım. Önümdeki bu berbat görüntüden kendimi koruyabilmem için dayanağa ihtiyacım vardı. Bir kere daha taşlaşmış vicdanın, insana neler yaptırabileceğine şahit oluyorduk. Onlarca masum canın mesuliyetini taşıyordu.

Az önce delirmişçesine gülen kadın birden bire duraksadı. Ardından dudaklarındaki gülümseme yavaşça soldu. Arkaya attığı başını ağır ağır indirerek, içimi ürperten gözlerini yeniden bana dikti. "Ama nereden bilebilirdim ki senin ortaya çıkacağını? soyunun çoktan Kara Cadılar tarafından tüketildiğini sanıyordum. Seni daha ilk gördüğümde anladım ne olduğunu. Kanının hışırtısı ızdarap misali çınlıyordu. Senin yanında durarak bile kirleniyordum lakin yapmam gereken bir vazife vardı. Sadece Cadı değil, üstelik Şaman yetilerine de sahipsin!" şu ana kadar dinginlikten çıkmayan sesi, sonlara doğru kabardı. Öfkeye büründü. 

Oturduğu yerden kalkarak, bana saldırmaya kalktı. Yanında hazır bekleyen sürü üyeleri omuzlarından bastırıp, onun yeltenişine engel oldular. Büyükanne vazgeçmedi. Kolunu bana doğru uzatarak hala ulaşmaya çalışıyordu. Öyle bir ifade vardı ki yüzünde eline geçtiğim anda parmaklarının boğazıma dolanacağından emindim. Hıncını benden çıkaracaktı. "Her şey senin yüzünden oldu! sen olmasaydın kimse olanları öğrenemezdi! Kara Cadılar soyunu yok ettikleri gibi senin de yaşamaya izin vermeyecekler! ben alamasam bile onlar intikamı mı alacak! sen her zaman istenmeyen olacaksın! seni yosma!"

Her zaman istenmeyen. 

Yutkundum. Sonunda hakiki sureti kendini göstermişti. O sevimli yaşlı kadın aslında huysuz ve şirretle bütünleşmiş bir kişilikti. Söylediklerine gelecek olursak... bildiğim bir şeyle nasıl bana zarar verebilirdi ki? 

"Götürün onu" Gideon emrettiğinde sürü üyeleri yaşlı kadının kollarından tutarak onu götürdüler. Yaşlı kadın onlara bir hayli zorluk çıkarıyordu. En sonunda sürükleyerek dışarı çıkarmışlardı. İnsan gücüyle nasıl Kurtlara direnebilirdi ki? Gideon yargılanacağı vakte kadar onu tutsak olarak tutacaktı.  

Metus çöktüğü yerden kalktı. Köy halkı hala kendine gelememişti. "Görüyorsunuz ya. En masum olduğunu düşündükleriniz, gün geliyor sizi hayal kırıklığına uğratıyorlar. Kurnaz ihtiyarın itiraf ettiklerine hepiniz tanık oldunuz. Robert'i öldürmenin suçundan kendimizi akladık. Sizin de kestirebileceğiniz üzere o şerefsizin köyden kaçmasının nedeni haber uçurmak içindi. Bu yüzden bize karşı çıkıp, saldırmaya kalktı" 

"Ş.. şimdi ne olacak? olanların suçlusunu bulmuş olsak bile köy hala kurtulmuş değil. Eğer saldırılar devam edecek olursa... korkarım ki bu bizim sonumuz olur"

Metus daha cevap veremeden dışarıdan olağanüstü bir çığlık koptu. Bu sesleri aylardır duyan ahalinin beti benzi atmıştı. Metus zevkle sırıtarak, ellerini birbirine sürttü. "Bende bunu bekliyordum! Şu oyuncakları bir deneyelim bakalım işe yarıyorlar mı!"...