Multimedia: Carla Morrison / Devuélvete
Hafızanız tazelensin diye bir önceki bölümü okumayı unutmayın <3
İnstagram: endless_q.r
Twiter: Endless_QR
Bilgi, iletişim ve haber almak için en azından birini takip edin lütfen :)
▏₰ Alysa
Gideon ölümden döneli bir hafta oluyordu.
Bu bir hafta bin yıl gibi uzun gelmişti; geçmek bilmemişti. O gece kara kurda aşık olduğumu itiraf ettiğimde yalan söyleyemem korkudan yüreğim titremişti lakin garip bir şekilde hafiflemiştim de. Zira aşk denilen bu illet kalbime girdiği andan itibaren benden bile saklanmaya kalkıştığı için köşe bucak kaçmaktan fersiz kalmıştı. Üzerimdeki yorgunluk dilimden dökülen itirafla birlikte hafiflemiş ve sonunda kaçmayı bırakmıştı.
Şimdi gözlerimin içine cesurca ben buradayım diyerek bakıyordu.
Birini sevme düşüncesi benim için korkunç bir şeydi. Babam annemi çok sevdiğinden katilinden nefret ediyordu. En azından bana çevremden söylenen şey buydu. Akrabalarım küçük olduğum için anlamayacağımı sanıp yanımda konuşmaktan çekinmezlerdi. Anlardım, anlar ve üzerime çevrilen suçlayıcı bakışların altında ezilirdim. Aksini iddia etseler de o zalim bakışlardan çıkan parmaklar beni işaret ederek hepsi senin yüzünden derdi. Bende babamın sevgisizliğini buna yorar kendimi böyle avuturdum.
Aklım kesmeye başlayınca doğru kabul ettiğim düşüncelerimden şüphe etmeye başlamıştım.
Keşke hep cahil kalsaydım.
Babam annemi benden nefret edecek kadar çok seviyorsa neden eve başka bir kadın getirmişti mesela? Benimle ilgilenmesi için falan deseler de öyle olmadığını biliyordum. Öz kızını şuncacık şey için dahi düşünecek bir adam değildi çünkü. Üstelik dadılarım hep yanımdaydı, her işim de onlar tarafından hallediliyordu ekstra birine ihtiyacım yoktu. Doğrusunu isterseniz ne anne ne de baba sevgisi tatmadığım için özlem duysam da bilmediğim şeyi dilenmiyordum.
Sonradan anlamıştım ki babam aslında anneme ihanet etmişti. Anılarına başka bir kadının gölgesini düşürmüş, kalbine başka bir kadının adını sokmuş, koynuna başka bir kadını almıştı. Sevgiyi bilmememe rağmen ettiği ihanetin esefi esmişti yolumu kaybettiğim sokaklarda. O esef kalbime kışı getirmişti. Yüreğime giden yolun damarlarını buz bağlamıştı. Şimdi o buz kalıbına hapsolduysam bunun sebebi babamdı. Sevgisi sevgisizliğinden doğduğu için mi kusurluydu? Şahit olduğum kusurlu sevgi kulağıma ben gerçek değilim, bana inanma diye fısıldamıştı.
Sevgi gerçek değildi ta ki Gideona dek.
O sevgiyi gerçek kılmıştı.
Shakespeare'nin okuduğum bir kitabında aklıma gelen mısralarla dudaklarımda buruk bir tebessüm tomurcuklandı.
'Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını; yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı.'
Duygularımı açığa çıkardığım için pişman değildim zira kalbimi oyan bu yük tek kişinin taşıyabileceğinden fazlasıydı artık.
Benim evde olduğumu bildiği için gece çok geç saatlerde gelip yine ben uyanmadan evden ayrılıyordu. Tam olarak ona ne yaptığımı bilemesem de bu şeyi kontrol etmeye çalıştığını görebiliyordum. Kimse bunun hakkında benimle konuşmuyordu açıkçası bende korkumdan soramıyordum. Dün dış kapının kapanma sesine uyanıp perdeyi aralayıp baktığımda şahların yanında olduğunu görmüştüm. Harak olduğunu tahmin ettiğim şah onları izlediğimi sezince eğilip beni selamlamıştı onu diğerleri takip etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIŞ ÖPÜCÜĞÜ |Tamamlandı|
FantasyNot! Kitabın ilk bölümleri final olduktan sonra düzenlenecektir. [Kitabın Şarkısı : Lana Del Rey - Dark Paradise.] Bu hikayede kurtadamlardan değil #KURTLARDAN bahsediyoruz. Sonsuz bir gecenin göğsünde Ay ince bir bıçak gibi asılıyordu. Adımları ar...
