KIŞ ÖPÜCÜĞÜ |Tamamlandı|

❄️FISILTI GÖLÜ -PART 2-

Multimedia - Justin Bieber - Feat. Big Sean / as long as you love me.

Bölüm 5749 kelimedir...

Bölüm 30 sayfaya falan denk geliyor.
Pazartesi tezime başlıyorum inşallah şans dileyin ❤️ böylelikle diğer bölümün geç gelecek olması telafisi olarak varsayın. Çünkü Su Tanrısının Gelini de 2 Part şeklinde gelecek büyük ihtimalle. Onuda üst üste paylaşacağım.

▏₰ Alysa

Mavi.

Dünyada sınırlanmamış tek şeydi belki de.

Onun rengine sahip olan her şey özgürlüğü barındırıyordu. İçine kabul edildiğim göl artık dinlenebilirsin dermişçesine gittikçe dibe çekiyordu bedenimi. Kalbimi ise derin bir telaş sarmıştı. Korkum burada boğulacak olmamdan kaynaklanmıyordu. Anormal bir şekilde sakindim. Tek derdim patlamanın aldığı canlardı. Şuanda tasalandığım şeyi duyan biri intihara meyilli olduğumu sanabilirdi. Güçlerim kontrolden çıkarak, içimdeki enerji birikimini dışarıya salıp büyük bir yıkım gerçekleştirmişti. Tanrım hazırlıksızlardı! Kalash'ın sürüsünün tüm dikkati Kara Cadıya yönelmişti. Eğer birine bile benim yüzümden bir şey olmuşsa... kendimi asla affetmezdim.

Yapmıştım işte! söyledikleri gibi güçlerimi durduramamış onlara zarar vermiştim! benim hatam sayesinde Klan belki de zarara uğrayacaktı. Bu alemde zayıflık ölümle bağdaşıyordu! düşüncelerimin tesiri sahip olduğum azıcık havayı da hızlıca tüketmişti. Ciğerlerim oksijen ihtiyacıyla kasılırken, yuttuğum onlarca su da bir yandan beni boğuyordu.

Ağzımdan çıkan baloncuklarla çırpınıp durdum ama nafile, buradan kurtulamayacaktım. O denli yorgundum ki şu kadarcık çaba bile parmağımı kıpırdatamayacak hale getirmişti beni. İçgüdüseldi hareketlerim. Çünkü ruhumun aksime bedenim yaşama tutunmak istiyordu. Göl tahmin ettiğimden derindi. Su kimsenin eli değmemişçesine temizdi. İçinde birçok kaya ve dibinde birikmiş taşlar vardı. Her yerde yetişen yosunlar burada da büyümüştü. Su temiz olsa da içindeki toprak ve diğer şeyler yüzünden hafif bir bulanıklığa sahipti. Elimi kaldırarak, usulca yukarıya doğru uzattım. Sanki böyle yaparsam dışarıya, suyun içinde gördüğüm gökyüzüne ulaşabilirdim.

Gözlerim yarı yarıya kapandı.

Pes mi etmeliydim? hücrelerime kadar tüm etim, hatta kemiklerim sızlıyordu. Uyandırdığım gücün geri tepmesi içsel hasara maruz bırakmıştı vücudumu. Su sayesinde serinlediğimi hissetsem de kanıma karışmış ateş sönmüyordu. Diri diri yanıyor gibiydim.

Gölün dibine yaklaştıkça ışıktan uzaklaşıyordum.

Çoğalmaya başlayan karanlık ruhumu çekiştiriyordu. Sonumun her zaman nasıl olacağını merak eder dururdum. Sanırım artık öğrenmiştim. Koca dünyanın içinde hep bir başımaydım. Kimsenin yüreğine dokunamamıştım. Komikti. Cidden yaşamam kimin yararınaydı? beni sevecek bir ailem yoktu. İtiraf etmek acı olsa da hiç kimsem yoktu. Yetim olsam herhalde bu kadar işkence çekmezdim. Varlığımı ebeveynlerime borçluydum. En başından terk edilseydim geleceklerine dair umut bağlamazdım. Yaşadıklarını, dışarıda bir yerlerde nefes aldıklarını bile bile onlardan uzak kalmaya çalışmak... en zoru buydu.

O adam... beni asla kabul etmeyecekti.

Yeni bir baloncuk dalgası ağzımdan çıktığında son nefesimi verdiğimi biliyordum.

Ölümün bahşettiği soğuk his tenime dokunmuştu.

Neredeyse gölün dibine vardığımda ileride gözüme bir şey, bir ışık çarptı. Yoğunluğu çok azdı sanırım parlak bir nesnenin yansımasıydı. Görüşüm gittikçe bulanıklaştığından ne olduğunu seçemiyordum.