Therese's Forlorn Love (TFL SERIES #3)

Chapter 18

Posted on: 01/30/2020
Chapter 18

Dumaan ang 18th birthday ko na successful. Si Lexus ang naging escort ko, si Lander naman dumating din but it was his last day. Nagpaalam siya sa akin na magtatagal siya sa Spain dahil sa business nila. Hindi ako nakaligtas sa mga tanong ni Lexus about who Lander was. Sinabi ko lahat kay Lexus, finally.

I'm not doing good with moving on. Nung birthday celebration ko rin nasabi kay Jiya na hinto na ako sa photoshoots. Hindi ko alam kung para saan ang pagtigil ko. I focused with my studies.

Christmas time... nag-book ako ng ticket papuntang Switzerland. I was there until New Year. It was my first time travelling that far alone. Hinayaan ako ni Tita Cza. Alam ko may mga tanong siya pero bahala na si Love na mag-explain. I let the days pass by so fast.

Pagdating sa school ay diretso lang ako sa klase ko tapos uwi. Napapansin ng mga kaklase ko na may nagbago sa akin. I don't know. My hair? Nagpa-short hair ako pero mabilis humaba ang natural wavy hair ko kaya nasa shoulder length na siya.

The school year ended not so well for me. Minsan nakikita ko si Brix kasama si Shey sa parking lot. Hindi ko sila pinapansin o tinitingnan man lang. Brix has really focused on one girl. And that wasn't me.

Summer... Kinukulit ako ni Jiya tumanggap ng project. Tumatanggi pa rin ako. Buong summer nag-stay ako sa Talisayen, where my resthouse is. Still, no one knows where am I. They just knew that I'm at my resthouse. Nakakatuwa pala na mamuhay sa tabing-dagat. Hindi ako morning person pero may kung ano na gigising ka talaga ng maaga at araw araw kong naaabutan ang sunrise.

Araw araw, iba ibang mga turista ang nakikita ko. So far, I haven't seen any familiar faces. Kinakumusta ako nina Love, Tita Cza, at Lexus. Lagi ko naman sinasabi sa kanila na okay lang ako. Alam ko sina Love at Lexus ay awang-awa na sa akin. They shouldn't be. Wala naman dapat ikaawa sa akin. I'm just trying to move on. I think I'm still sane and normal.

"Kailan ka babalik at mag-eenroll?" Tanong ni Lexus sa kabilang linya.

Pinagmamasdan ko ang dagat mula sa second floor ng bahay. I also have infinity pool here.

"I don't know."

Narinig ko ang paglalim ng kanyang hininga. "Therese, I hope you aren't enjoying being alone."

"Actually, I am. I have always been alone since I was a kid but I have never enjoyed it until now."

"I hope your best friend hears you say that."

Napangiti ako. I hope he hears that I was sarcastic. I've never enjoyed being alone. Yes, I like being here by myself. I like the peace and tranquility I am getting. I enjoy it sometimes but not totally. I couldn't explain it. I guess, a person needs to be alone sometimes to have peace and be herself but me? I'm always alone. So I guess I'm not a person.

"How are you?"

Natigilan ako sa tanong ni Lexus. This is the first time he asked me how I was. Araw araw kausap ko siya sa phone dahil lagi siyang tumatawag and he wanted to make sure I am okay. Same as Love. Pero sa lahat ng pag-uusap namin, ito ang unang beses na tinanong niya ako.

"Can I be honest?"

"Of course!"

"I'm not." Sabi ko. "Hanggang ngayon masakit sa puso, Lexus. Sabi nila it takes time to move on. I guess masyado akong nagmamadali sa time dahil kahit ilang buwan na ang nakakalipas, nasasaktan pa rin ako. Naaalala ko pa rin siya. Gusto ko siyang makausap."