What are you?!

Hoofdstuk 18

Ik loop het Fabriekplein op. Na wat er in school is gebeurd moesten ze het ergens anders doen. Ze konden het niet afzeggen. Iedereen rekende erop en het had de school al een hoop geld gekost. Ik hoor zacht de harde muziek door de muren dringen. Ik zucht, en kijk of er iemand buiten staat die ik ken. Niet dus. Ik wil niet naar binnen...

' Geen zin?' Ik hoor Dean's bekende stem. Ik draai me om. Hij kijkt me verrast aan, en bekijkt me van top tot teen. Ik bekijk hem. Hij heeft zich niet echt verkleed. Hij heeft alleen een net pak aan.

' Een prinses...' Zegt hij zacht, en hij komt voor me staan.

' Eigenlijk, een dode prinses.' Verbeter ik hem. Hij kijkt me aan met een afkeurende blik.

' Ja, ik zie er belachlijk uit.' Zeg ik iet wat gekwetst.

' Helemaal niet. Je ziet er heel mooi uit. Maar ik zie je liever als een levende prinses.' Zegt hij grijnzend.

' Waar was je gister?' Dean gezicht betrekt.

' Ik was moe.' En Dean pakt mijn hand.

' Zullen we?' Hij loopt voor me uit naar binnen. Hij verbergt iets..

Binnen krijg ik het al gelijk benauwd. De mensen om me heen drukken me plat voor mijn gevoel. Dean merkt en duwt de mensen ruw aan de kant.

' Dean, relax.' Ik kijk hem aan. Hij haalt zijn schouders op en gaat gewoon door. Ik zucht. Dan zie ik Declan staan. Ik zwaai. Hij glimlacht en komt naar ons toe.

' Eduard al gezien?' Vraagt hij gelijk. Ik slik en kijk naar Dean. Dean kijkt ons verbaasd aan.

' Eduard?' Hij gaat dichterbij me staan.

' Komt die gezellig een bezoekje brengen?' Vraagt Dean sarcastisch.

' Dean, stop met die vervelende opmerkingen.' Sist Declan.

' Wat moet Eduard hier dan? Die gast hebben we al een eeuw niet meer gezien!' Sist Dean terug.

' Dean..' Ik kijk hem aan, terwijl ik op mijn lip bijt. Hij wendt zich tot mij. Hij kijkt me onderzoekend aan.

' Wat the fuck is er aan de hand hier?' Vraagt Dean boos. Declan neemt het van me over.

' Eduard stalkt Chloé. Hij komt naar de bar als ze werkt, en probeert ons weg te houden van haar, zodat ze zwak is. Hij heeft haar ook een sms gestuurd met erin dat hij haar hier ziet.' Dean kijkt mij vol ontzet aan.

' En waarom weet ik dit nu pas?'

' Waarom zou je het moeten weten?'

' Omdat hij achter jou aan zit.'

' Ja dus?' Ik kijk hem vragend aan.

' Dus dan wil ik het weten.'

' Je hoeft niet alles te weten Dean..' Ik loop van ze weg. In een flits staat Dean voor me.

' Waar ga jij naar toe?'

' Even naar Blake.'

' Die kan je niet beschermen!' Sist Dean boos.

' Oh, jij wel dan?' Ik kijk hem bot aan. Waarom ben ik ineens zo boos. Dean antwoord niet.

' Sorry... Dat was niet.. Dat w-wilde ik niet zeggen... Sorry Dea-'

' Nee, laat maar. Als je er zo over denkt.' Dean is al weer bij Declan. Ik zucht en loop verder naar Blake. Ik kijk even naar de dansvloer, en zie hem daar dansen met Maxime. Ineens voel ik me bekeken. Ik kijk om me heen, en een grote man met een monster masker dat zijn hele gezicht bedekt kijkt naar me. Ik ril even. Misschien is het wel Eduard. Iemand duwt een drankje in mijn hand. Ik neem een slok, en hoest gelijk heel erg. Wat zit hier in? Ik begin me opeens heel misselijk te voelen. Ik kijk nog eens naar de plek waar de man zat, maar die zit er opeens niet meer. Ik ren naar de wc, en vlieg in een hokje. Ik open de wc pot en geef over. Ik pak snel een doekje en veeg mijn mond eraan af. Als ik uit het hokje kom, zie ik de man met het monster masker.