What are you?!

Hoofdstuk 13

De volgende morgen ben ik al vroeg wakker, terwijl ik zou kunnen uitslapen. Maar ik zit maar met Dean in mijn hoofd, en met Stephanie. Ik hoor wat gebonk in de slaapkamer van ouders, en ik weet dat ze wakker zijn. Ik loop naar de douche.

' Waarom ben jij zo voreg wakker liefje?' Ik hoor ik mijn moeder vermoeid zeggen.

' Om dezelfde reden als jij.' zeg ik terwijl ik onder de douche ga staan.

' O ja? Ga je ook naar oma dan?' Ze grinnikt. Ik rol zonder dat ze het kan zien met mijn ogen.

' Nee, ik dacht dat je ging werken. Hoezo ga je naar oma?' Ik spuit wat shampoo in mijn haren.

' Ik ben vandaag vrij, het is zaterdag liefje. Oma is een beetje ziek.' Ik hoor mijn moeders elektrische tandenborstel.

' Oh.' Ik zet de douche uit en pak een handdoek.

' En waarom vertel je me dat nu pas?' Ik pak ook een tandenborstel en poets er snel doorheen.

' Ik hoorde het gister avond pas, toen jij al in bed lag.' Zegt ze snel.

' Nou oke, geef je haar een dikke kus van mij?' Ik spoel mijn mond.

' Ga je niet mee dan? Dat zou ze heel graag willen.'

' Maar het is zo ver... Het is 4 uur rijden.. En ik was vandaag al iets anders van plan.'

' Dan niet liefje, dan ga je een andere keer.' Ze geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt de douche uit. 

Als ik helemaal klaar ben, besluit ik naar Declan's huis te gaan. Ik moet en zou mee naar die plek in het bos. Ik pakte mjn jas, en en mes. Je weet maar nooit. Ik was opweg naar het huis van Declan, toen ik me bedacht dat ik nog een stok moest zoeken. Ik zie er een verder op liggen. Ik loop er op af, en raap hem op. Ik pak mijn mes tevoorschijn, en slijp snel een scherpe punt. Als ik bij Declan's huis ben, stop ik hem snel onder mijn jas, en bel aan. Er gebeurt een tijd lang niets, en wanneer ik net wil weglopen, verschijnt Declan.

' Wat doe jij hier?'

' Ik.. Ik ga mee.' Zeg ik snel. Declan zucht.

' Ik dacht dat ik duidelijk was.'

' Declan, gaan we?'

' Dean wilde persee alleen gaan, en die is al weg.'

' Waarom wilde hij alleen gaan?' Vraag ik met opgetrokken wenkbrauw.

' Oh, hij heeft een soort geschiedenis met Sharky, voor het geval dat zij  het is.' Declan maakt snelle gebaren met zijn handen.

' Goed, dan ga ik hem achterna.'

' Chloé, doe niet zo koppig.' Declan zucht hoorbaar.

' Diegene komt niet tevoorschijn als ik er niet ben, Trouwens, ik kan mezelf beschermen, en Dean is er toch?' Ik loop het trappetje af.

' Chloé...' Maar ik blijf lopen. Ik loop naar de plek waar ik voor het laatst Stephanie zag. 

Als ik daar aan kom, hoor en zie ik niks. Ik krijg nare gevoelens als ik kijk naar de plek waar Stephanie lag.Ik kan me het beeld nog goed voor me zien. Dan verstoren een paar krakende takjes mijn gedachten. Ik draai me om, maar ik zie niks. Ik zet een paar stappen achteruit. Waar is Dean eigenlijk? Weer krakende takjes, en dit keer wordt ik omver gestoten. Ik sta moeizaam weer op, en kijk rond. In een flits staat er een meisje met roodkrullen haar tot aan haar onderrug. Ze draagt een lerenjackje, een donker groene hemd, en een zwarte broek met laarzen met een hak.

' Jij bent Chloé toch?' Zegt ze vrolijk. Ik knik.

' En jij bent in ieder geval niet Stephanie.'