Davris' POV
"Alam na nila." Tiningnan ko siya sa gilid ko. "Davris, alam na nila. Wala ka nang kawala." Agad ko siyang sinuntok.
"Wag ka ngang magulo diyan,Blaze. Nag-iisip ako."
"Nag-iisip? Para saan pa, Davris? Tama na. Huli ka na." Sabi ni Blaze habang pinupunasan ang dugong tumulo mula sa labi niya.
Babatuhin ko na sana ng baso si Blaze kaso biglang bumukas ang pinto. Sabay kaming napatingin sa dumating.
"King." Agad niya akong sinugod at sinuntok.
"You are one sick fucker! How dare you!" Sigaw niya saakin. Galit na galit siya saakin. Nakita kong nakatayo si Wendy at ang iba pa niyang mga kaibigan sa labas ng pintuan.
"Ngayon nyo lang talaga napagtagpi-tagpi?" Natatawang sabi ko sakanila. Akmang tatayo na sana ako nang bigla niya nanaman akong suntukin. Natawa ulit ako. "Wala kayong kwenta. Ang dali dali niyong paikutin lahat."
"Ano bang gusto mo, Davris?" Tanong ni Wendy. Tiningnan ko siya.
"Hindi pa ba halata kung anong gusto ko?" Nakita kong kadarating lang ni Alexander. Walang buhay ang mga mata niya. Nakatingin lang siya kay Wendy na nakatingin kay Kingsleigh na ngayo'y hawak hawak na ang kwelyo ko. Ah, alam ko na. Namili na si Wendy. Umasa ba talaga si Alexander na pipiliin siya ni Wendy over Kingsleigh? Hah, mga tanga talaga sila. "Ang gusto ko mamatay ka na. Matagal ka naman nang dapat patay, diba? Ang patay binabaon sa hukay. Hindi hinuhukay." Sinuntok nanaman ako ni Kingsleigh.
"You shut your fucking mouth or I'll kill you!"
"Sa tingin mo takot ako sayo, King? Mahina ka rin. Pagdating kay Wendy mahina ka rin. Wendy, hindi mo ba alam na pinuntahan ka niyan sa France para balikan ka pero kayo na ni Alex kaya umiwas ulit siya." Agad napatingin si Wendy kay Kingsleigh. "Akala ko pa naman aagawin ka na niya ulit kay Alex pero hindi niya ginawa kasi nakita niya kung gaano ka kasaya."
"Totoo ba yun, King?" Tanong ni Wendy.
"Shut up!"
"Alam mo bang-"
"SHUT UP DAVRIS!" Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa malakas na pagsigaw ni Alexander. Humalakhak ako.
"Tell me if you want me to continue, Wendy."Pang-aasar ko pa.
"One more word from you Davris and I swear I'll kill you." Gigil na sabi ni Alex. Magsasalita pa sana ako nang bigla siyang maglabas ng baril. Napasinghap ang lahat.
"Woah, Alex." Sabi ni Caelin.
"You're really not going to stop, are you?" Halatang halata kay Alex ang panggagalaiti. "You almost killed Wendy. I'm willing to make you pay the price."
Kumawala ako sa pagkakahawak ni Kingsleigh saakin at naglakad papalapit kay Alex. Tinutok ko ang baril na hawak niya sa dibdib ko.
"Shoot." Tiningnan lang niya ako. "I said, shoot." Kinasa niya ang baril pero hindi parin niya pinutok. Hinawakan ko pa ito at mas lalong dinikit sa dibdib ko. "Diba, hindi mo kaya? Kasi, duwag ka." Nagulat ang lahat ng iputok niya sa ibang direksyon ang baril. Pumalakpak ako.
"Yan lang ba ang kaya mo, Alex?"
"Don't try me, Davris." Agad kong inagaw sakanya ang baril at hinatak si Wendy. Tinutok ko sa ulo niya ang baril.
"Huwag!" Sigaw ni Kelsey. Umiiyak na siya. "Let her go, Dav."
"No, Kelsey. Let her go. Palayain niyo na si Wendy."
"Davris, bitiwan mo ang baril." Mahinahong sabi ni Blaze. Mas lalo ko lang itinutok ang baril kay Wendy.
"Kinuha niyo saakin lahat! Wala na kayong tinira para saakin. Ako naman ngayon ang kukuha sainyo at sisiguraduhin kong wala nang babalik pa sainyo."
"Davris, please.." Pagmamakaawa ni Kelsey.
"Sige, iputok mo Davris." Sabi ni Wendy. Tiningnan ko siya. "Kung diyan ka sasaya."
"Wag mo kong subukan, Wendy."
"Hindi na ako natatakot sayo."
"Put the fucking gun down, Davris!" Sigaw ni Kingsleigh.
"No can do, lover-"
The next thing I knew I was down.
Wendy's POV
Nagulat kaming lahat ng bumagsak si Davris. Tiningnan namin ang nasa likod niya. Si Blaze.
"Laine!" Agad akong niyakap ni Kelsey. Gulat parin ako sa nangyari. Tiningnan ko si Davris at wala na siyang malay. Nakita ko namang nakatingin sakin si Blaze. I mouthed him "Thank you." Tumango lang siya at tuluyan nang yumuko. Naging kaibigan din niya si Davris. Mahirap para sakanya ang ginawa niya.
Limang taon.
Limang taon na ang nakalipas mula nang mangyari ang insidenteng iyon pero ang hirap kalimutan. Alexander and I lost contact. Hindi na kami nakapag-usap kailanman matapos ang nangyari. Sabi ni Kelsey bumalik daw ng France para ipagpatuloy yung trabaho niya. Si Kelsey naman, naiwan sa Pilipinas. Katrabaho ko na siya ngayon kasama si Devon. Ang kambal naman, ayon sinuway na ang parents nila. Hindi na sila sumusunod sa kung anong tradisyon meron sila. Si Caelin naman, busy sa hacienda na iniwan sakanya ng tatay niya. Okay na sila. Si Flint may-ari na ng library. At si Kingsleigh...
"Mommy!" Agad kong nilingon ang batang kanina pa hinahatak ang dress ko. Nginitian ko siya.
"What do you want?"
"I want ice cream. Where's Tito Dixon na ba? He told me he'll buy me one." Kinurot ko ang pisngi niya.
"Ice cream can wait, Anna Leigh."
"Where's daddy na ba?" Tinuro ko ang nasa likod niya at agad siyang nagtatalon nang makita niya si Kingsleigh.
"Daddy!"
"Baby.." Binuhat ni King si Anna Leigh. "Are you bothering mommy?"
"I want ice cream!"
"It can wait baby." At nagmuryot na ng tuluyan si Anna Leigh. "I'm kidding! Here's your ice cream." Inabot niya kay Anna Leigh ang ice cream. Agad namang nagliwanag ang mukha niya.
"Iniispoil mo talaga yang bata yan." Sabi ko Kingsleigh.
"Just let her be." Sabi ni King habang masayang pinapanood si Anna Leigh na kumakain ng ice cream.
Who would've thought na lahat ng yon nangyari in just a wink of an eye?
