After - Mετά ✔

κεφάλαιο 84

Μόλις κάνουμε και οι δύο ντουζ και ξαπλώνουμε ξανά στο κρεβάτι, έχει πάει τέσσερις το πρωί.

"Πρέπει να σηκωθώ σε μία ώρα."βογκάω στο στήθος του.

"Μπορείς να κοιμηθείς μέχρι τις επτά και μισή και να είσαι και πάλι στην ώρα σου."μου υπενθυμίζει. Η ιδέα του να βιάζομαι για να ετοιμαστώ δεν ακούγεται δελεαστική, όμως χρειάζομαι ύπνο. Ευτυχώς πήρα έναν υπνάκο νωρίτερα οπότε ελπίζω πως δεν θα είμαι πτώμα κατά τη διάρκεια της πρώτης ουσιαστικής μέρας στη δουλειά μου στη Βανς.

"Μμμχμ..."μουρμουρίζω πάνω στο δέρμα του.

"Θα αλλάξω το ξυπνητήρι σου."λέει κι εγώ πέφτω ξερη.

Τα μάτια μου καίνε από την έλλειψη ύπνου ενώ προσπαθώ να κάνω τα μαλλιά μου μπούκλες. Τραβάω μια γραμμή με καφέ μολύβι στα υγρά μου μάτια και φοράω το καινούριο μου κόκκινο φόρεμα. Το κόψιμο στο στήθος είναι τετράγωνο και αρκετά βαθύ ώστε να αναδεικνύει το στήθος μου. Τελειώνει ακριβώς πάνω από τα γόνατα μου και η λεπτή καφέ ζώνη στη μέση μου, δημιουργεί την αίσθηση ότι μου πήρε περισσότερη ώρα να ετοιμάσω απ'όση όντως χρειάστηκα. Σκέφτομαι να βάλω λίγο ρουζ, αλλά χάρη στη νύχτα μου με τον Χάρρυ τα μάγουλα μου είναι ακόμη αναψοκοκκινισμένα. Γλιστράω στα καινούρια μου παπούτσια και πάω προς τον καθρέπτη. Το φόρεμα είναι κολακευτικό και δείχνω καλύτερα απ'ότι μου αξίζει. Αγριοκοιτάζω τον Χάρρυ και τραβάω τη κουβέρτα από το μικροσκοπικό μου κρεβάτι. Τα πόδια του περισσεύουν από τη γωνία του κρεβατιού και εγώ χαμογελάω. Περίμενα μέχρι την τελευταία στιγμή για να τον ξυπνήσω, σκέφτηκα να τον αφήσω να κοιμηθεί, όμως είμαι τόσο εγωίστρια που θέλω το φιλί του για αντίο. Βάζω το σακάκι μου και πιάνω τη τσάντα μου.

"Φεύγω."λέω και σκουντάω απαλά τον ώμο του.

"Σε αγαπάω."μουρμουρίζει και σουφρώνει τα χείλη του με κλειστά τα μάτια.

"Θα πας για μάθημα;"τον ρωτάω αφού τον φιλάω.

"Μπαα."

Αφήνω άλλο ένα φιλί στον ώμο του και πιάνω τα πράγματα μου. Θέλω τόσο πολύ να γυρίσω στο κρεβάτι μαζί του. Ίσως η συγκατοίκηση να μην είναι τόσο κακή ιδέα, έτσι και αλλιώς περνάμε σχεδόν κάθε βράδυ μαζί. Διώχνω τη σκέψη. Είναι κακή ιδέα, είναι πολύ νωρίς. Παρά πολύ νωρίς. Σε όλη τη διαδρομή φαντάζομαι ένα διαμέρισμα με τον Χάρρυ, να διαλέγουμε κουρτίνες και χρώματα για τους τοίχους.

Μόλις το ανσασέρ φτάνει στον τρίτο όροφο ένας νέος άντρας πέφτει πάνω μου. Φοράει σκούρο μπλε σακάκι και μυρίζει σαπούνι.