After - Mετά ✔

κεφάλαιο 11

Τα μάτια μας συναντιούνται και παρατηρώ πως τα δικά του είναι πράσινα. Δεν με είχε κοιταξει στα μάτια ποτέ πριν. Στρέφει το βλέμμα του αλλού γρήγορα και τον προσπερνάω βγαίνοντας από το μπάνιο. Πιάνει το χέρι μου, σκληρά και με τραβάει πίσω.

"Μην με ακουμπάς!"φωνάζω και τραβάω το χέρι μου μακρυά του.

"Εκλαιγες;"ρωτάει με ένα ίχνος περιέργειας. Εάν δεν ήταν ο Χάρρυ ίσως και να πίστευα πως τον ενδιαφέρει.

"Απλά άσε με μόνη Χάρρυ."κάθεται μπροστά μου, το ύψος του τον βοηθάει νασταματάει κάθε κίνηση μου. Δεν αντεχω άλλο αυτό το παιχνίδι. "Χάρρυ, σε παρακαλώ. Σε ικετεύω, αν έχεις έστω ένα ίχνος αξιοπρέπειας θα με αφήσεις. Κράτα ότι κακια έχεις να μου πεις για αύριο. Παρακαλώ."τον ικετεύω, κυριολεκτικά. Για μια στιγμή μοιάζει μπερδεμένος πριν μιλήσει.

"Υπάρχει ένα δωμάτιο κάτω που μπορείς να κοιμηθείς. Η Στεφ είναι ήδη εκεί."λέει. Περιμένω για λίγο να μου πει κάτι άλλο αλλά δεν το κάνει. Μονο με καρφώνει.

"Εντάξει."λέω και απομακρύνεται.

"Η τρίτη πόρτα αριστερά."με καθοδηγεί και συνεχίζει στον διάδρομο. "Καληνύχτα Τερέσα."ακούω καθώς χάνεται στο δωμάτιο του. Τι στο διάολο ήταν αυτο; Ο Χάρρυ χωρίς αγενή σχόλια; Ξερω πως θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνει αύριο. Μάλλον ήδη σκέφτεται όλα τα τσουχτερά σχόλια που θα μου κάνει.

Το τρίτο δωμάτιο αριστερά είναι ένα απλό δωμάτιο, πολύ μικρότερο από του Χάρρυ με 2 μικρά κρεβάτια. Μοιαζει πιο πολύ με δωμάτιο εστίας παρα με το τεράστιο δωμάτιο του Χάρρυ. Ίσως είναι ο αρχηγός ή κάτι τέτοιο. Η πιο πιθανή εκδοχή είναι πως όλοι τον φοβούνται και πως τους εκφόβησε για να πάρει το μεγάλο υπνοδωμάτιο.
Η Στεφ είναι ξαπλωμένη στο ένα κρεβάτι οπότε βγάζω ταπαπούτσια μου και την σκεπάζω με τη κουβέρτα πριν κλειδώσω την πόρτα και ξαπλώσω στο άλλο κρεβάτι. Οι σκέψεις μου γυρίζουν πριν κοιμηθώ, εικόνες από χελιδόνια και πράσινα μάτια κατακλύζουν τα όνειρα μου.