After - Mετά ✔

κεφάλαιο 49

"Τι παιχνίδι παίζεις;"φωνάζει ο Χάρρυ και με πλησιάζει. Είναι νευριασμένος, κάτι παραπάνω από νευριασμένος.

"Δεν παίζω παιχνίδια Χάρρυ! Δεν είδες πόσο πολύ ήθελε να πας; Προσπαθούσε να σε πλησιάσει και εσύ ήσουν τόσο αγενής!" Δεν είμαι σίγουρη για τον λόγο που φωνάζω αλλά αρνούμαι να κάτσω να τον αφήσω να μου φωνάζει.

"Να με πλησιάσει; Με κοροϊδεύεις γαμώ το; Ίσως θα έπρεπε να με πλησιάσει όταν ήμουν μικρός, αντί να παρατήσει την οικογένεια του;"η φλέβα στο λαιμό του διαγράφεται κάτω απ'το δέρμα του.

"Σταμάτα να μου φωνάζεις! Ίσως προσπαθεί να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο! Οι άνθρωποι κάνουν λάθη Χάρρυ, και εκείνος προφανώς σε νοιάζεται. Έχει ένα δωμάτιο για εσένα στο σπίτι του, γεμάτο ρούχα, μόνο για τη περίπτωση που θα θελήσεις να μείνεις εκεί."του υπενθυμίζω και αναστενάζει θυμωμένα.

"Δεν ξέρεις τίποτα γι' αυτόν Τέσσα! Ζει σε μια κωλομεζονέτα με τη νέα του οικογένεια ενώ η μαμά μου ξεκωλόνεται στη δουλειά πενήντα ώρες την εβδομάδα για να πληρώσει τους λογαριασμούς της! Οπότε μην προσπαθείς να μου κάνεις κήρυγμα, να κοιτάς την γαμημένη δουλειά σου."Λέει απότομα και μπαίνει στο αμάξι.

"Καλά Χάρρυ! Θα κοιτάω τη δουλειά μου αλλά θα πάω το βράδυ είτε εσύ έρθεις είτε όχι."λέω το ίδιο απότομα και ανεβαίνω στο αμάξι του. Θα ήταν μια μέρα χωρίς καβγάδες. Ήξερα πως δεν ήταν δυνατό αλλά ήλπιζα.

"Όχι δεν θα πας!"πιάνει το χερούλι της πόρτας και την κοπανάει. Αν ήξερα πως το να δεχόμουν την πρόσκληση του μπαμπά του θα οδηγούσε εδώ, δεν θα το έκανα. Αλλά πρέπει να καταλάβει πως δεν μπορεί να μου φωνάζει και να μου λέει τι να κάνω. Αυτό είναι κάτι που μου έχω μάθει απ'τη μαμά μου, μου έδειξε ακριβώς πως να μην αφήνω ένα άντρα να με χειρίζεται.

"Δεν έχεις κανένα λόγο στο τι κάνω και αν δεν το πρόσεξες, με κάλεσαν. Ίσως θα μπορούσε ο Ζέυν να με συνοδέψει." Γνωρίζω πως φαίρομαι σαν παιδί και ότι η αναφορά στον Ζέυν σίγουρα θα κάνει τον Χάρρυ έξαλλο, όπως τώρα. Γίνεται προφανές πως το έχω παρατραβήξει όταν ο Χάρρυ σπινιάρει και βγαίνει ξαφνικά στον γεμάτο δρόμο.

"Τι είπες μόλις;" το χώμα και η σκόνη πετάνε γύρω από το λευκό του αμάξι.

"Τι στο διάολο πάει στραβά με εσένα; Πώς βγαίνεις έτσι στο δρόμο;!" Αυτή τη στιγμή είμαι τόσο νευριασμένη όσο και αυτός. Το να βρίσκομαι γύρω του με τρελένει, είμαι σίγουρη.