After - Mετά ✔

κεφάλαιο 26

Προσπαθώ να μελετήσω μόλις γυρίζω στο δωμάτιο μου αλλά δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Αφού χάζευα για περίπου μία ώρα τις σημειώσεις μου, αποφάσισα να πάω για ένα ντουζ. Τα μεικτά μπάνια με κάνουν ακόμη να νιώθω άβολα όταν είναι γεμάτα, αλλά ποτέ κάνεις δεν έχει ασχοληθεί μαζί μου. Το ζεστό νερό είναι απίθανο και χαλαρώνει τους πιασμένους μύες μου. Θα έπρεπε να είμαι ανακουφισμένη και χαρούμενη που κατά κάποιο τρόπο εγώ και ο Χάρρυ καταφέραμε να κάνουμε ανακωχή, αλλά πλέον ο θυμός και η ενόχληση έχουν αντικατασταθεί από νευρικότητα και μπέρδεμα. Συμφώνησα να περάσω χρόνο μόνη με τον Χάρρυ αύριο, κάνοντας κάτι 'διασκεδαστικό' και είμαι φρικαρισμένη. Το μόνο που ελπίζω είναι να πάει καλά και να καταφέρουμε να μείνουμε φίλοι. Δεν επιδιώκω να γίνουμε κολλητοί αλλά έχω ανάγκη να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου δεν θα φωνάζουμε ο ένας στον άλλο οπότε μιλάμε.

Όταν γυρίζω στο δωμάτιο,  βρίσκω ένα σημείωμα από τη Στεφ το οποίο λέει πως ο Τρίσταν την πήγε για δείπνο έξω από την πανεπιστημιούπολη. Μου αρέσει ο συγκάτοικος του Νάιαλ, ο Τρίσταν, φαίνεται καλός παρα την υπερβολική χρήση που κάνει στο άιλανερ. Αν ο Τρίσταν και η Στεφ συνεχίσουν να βγαίνουν μπορεί όταν έρθει ο Νώα να βγούμε όλοι μαζί. Ποιον κοροϊδεύω; Ξέρω πως ο Νώα δεν θέλει παρέες με άτομα σαν τον Τρίσταν και τη Στεφ, και οφείλω να παραδεχτώ πως  τρεις εβδομάδες πριν ούτε εγώ θα ήθελα.

Τελικά παίρνω τον Νώα πριν κοιμηθώ, δεν έχουμε μιλήσει όλη μέρα.

"Γεια Τέσσα, πως ήταν η μέρα σου;"με ρωτάει μόλις το σηκώνει.

"Ήταν καλά, μεγάλη αλλά καλή."Πρέπει να του πως πως θα βγω με τον Χάρρυ αύριο.

"Χαίρομαι. Εγώ είχα έναν αγώνα ποδοσφαίρου σήμερα στο Σιάτλ, μόλις τώρα γυρίζω."

"Υπέροχα, πως πήγε;"μου εξηγεί πως κατατρόπωσαν την ομάδα του λυκείου του Σιάτλ, ακόμη και αν είναι μια από τις καλύτερες ομάδες της πολιτείας. Μιλήσαμε για την οικογένεια του και πριν το καταλάβω το κλείσαμε. Δεν μπόρεσα να βρω τη κατάλληλη στιγμή για να του πω για τα σχέδια μου με τον Χάρρυ αύριο. Για να λέμε την αλήθεια, δεν προσπάθησα κιόλας.

Η επόμενη μέρα περνάει υπερβολικά γρήγορα. Ο Λίαμ και εγώ περπατάμε προς την λογοτεχνία και ο Χάρρυ κάθεται ήδη στη θέση του.

"Είσαι έτοιμη για το ραντεβού μας απόψε;"με ρωτάει ο Χάρρυ και το σαγόνι μου ανοίγει από έκπληξη. Του Λίαμ Επίσης.

"Δεν είναι ραντεβού. Θα πάμε βόλτα μόνο σαν φίλοι."λέω στο Λίαμ, αγνοώντας τον Χάρρυ. Η πρώτη μέρα της προσπάθειας μας να αναπτύξουμε τη φιλία μας δεν πάει και πολύ καλά μέχρι τώρα.