"Τι έγινε; Τι σου έκανε;"ρωτάει ο Λίαμ μόλις σταματάω το κλάμα.
"Ήταν με τη Μόλλυ, μετά τη φίλησε μπροστά μου, κυριολεκτικά ενάμισι μέτρο μακριά."του λέω.
"Τον άκουσα να λέει πως σε αγαπάει;" ρωτάει σιγανά.
"Ναι...δεν ξέρω τι ήταν αυτό. Προσπαθούσε απλώς να κάνει σκηνή ή κάτι τέτοιο."ακομη δεν έχω σκεφτεί μια λογική εξήγηση.
"Έχεις... μην μου θυμώσεις... έχεις σκεφτεί ότι ίσως το εννοεί; Ξέρεις, ότι σε αγαπάει."
"Τι; Φυσικά και όχι. Δεν ξέρω αν του αρέσω καν. Θέλω να πω, όταν είμαστε μόνοι είναι τελείως διαφορετικός, καμιά φορά σκέφτομαι πως ίσως ενδιαφέρεται για εμένα αλλά όταν είναι μπροστά άλλοι αλλάζει εντελώς. Αλλά ξέρω ότι δεν με αγαπάει. Δεν είναι ικανός να αγαπήσει κανέναν εκτός του εαυτού του."εξηγώ.
"Είμαι με το μέρος σου Τέσσα, αλήθεια. Αλλά είδα την έκφραση στο πρόσωπο του ενώ φεύγαμε, έμοιαζε πληγωμένος και δεν μπορείς να πληγωθείς αν δεν αγαπάς."λέει ο Λίαμ. Αυτό δεν ισχύει, ένιωσα την καρδιά μου να κομματιάζεται όταν τον είδα να φιλάει τη Μόλλυ αλλά δεν τον αγαπάω.
"Εσύ τον αγαπάς;"ρωτάει απλά.
"Όχι, δεν τον αγαπάω...είναι...λοιπόν, είναι μαλάκας. Δεν τον ξέρω ούτε δύο μήνες, και τον περισσότερο καιρό...δηλαδή σχεδόν όλο τσακωνόμαστε. Δεν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον μέσα σε δύο μήνες." Η φωνή μου βγαίνει βεβιασμένη. "Εξάλλου, είναι μαλάκας."
"Το ξαναείπες αυτό."λεει και παρατηρώ το ίχνος του χαμόγελου που προσπαθεί να κρύψει στα χείλη του.
Δεν μου αρέσει η πίεση που νιώθω στο στήθος ενώ συζητάμε για το αν αγαπώ τον Χάρρυ. Με ανακατεύει, και κάνει τον χώρο να στενεύει. Κατεβάζω λίγο το παράθυρο και ξαπλώνω στο τζαμί.
"Θα έρθεις στο σπίτι μου ή να σε πάω στο δωμάτιο;"ρωτάει. Θέλω να γυρίσω στην εστία και να κουλουριαστώ στο κρεβάτι μου αλλά φοβάμαι μην έρθει η Στεφ ή ο Χάρρυ. Αποκλείεται να έρθει στο σπίτι του πατέρα του και μου φαίνεται καλύτερη επιλογή.
"Στο σπίτι σου, αλλά μήπως μπορούμε να περάσουμε από το δωμάτιο μου να πάρω μερικά ρούχα; Συγγνώμη που σου ζητάω να με πηγαίνεις γύρω γύρω."του λέω και το εννοώ.
"Τέσσα, δεν μου ζητάς πολλά. Η διαδρομή είναι μικρή, έτσι κι αλλιώς είσαι φίλη μου. Σταμάτα να ζητάς συγγνώμη και να με ευχαριστείς που σε μεταφέρω."λέει αυστηρά αλλά το γλυκό του χαμόγελο με κάνει να γελάσω.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
After - Mετά ✔
Fanfiction[Ολοκληρωμένη] Η Τέσσα Γιάνγκ είναι μια δεκαοχτάχρονη μαθήτρια που ζει μια απλή ζωή. Έχει καλούς βαθμούς και ένα γλυκό αγόρι. Προσχεδιάζει τα πάντα, έως ότου γνωρίζει έναν αγενή τύπο, τον Χάρρυ, με πολλά ταττού και σκουλαρίκια, ο οποίος καταστρέφει...
