κεφάλαιο 66

12.1K 363 66
                                    

Μόλις ανοίγω τα μάτια μου, μου παίρνει ένα λεπτό να συνειδητοποιήσω ότι δεν κοιμήθηκα με τον Χάρρυ. Ο ήλιος λάμπει έξω από το παράθυρο και σηκώνομαι γρήγορα. Τη στιγμή που τα μάτια μου συνηθίζουν το φως, είμαι πεπεισμένη πως έχω αρχίσει να τρελαίνομαι.

"Χάρρυ;"λέω σιγανά και τρίβω τα μάτια μου ξανά.

"Γεια."απαντάει. Είναι όντως εδώ.

"Τι στο διάολο κάνεις εδώ;"λέω απότομα. Η καρδιά μου πονάει από τώρα. Κάθεται στη καρέκλα με τους αγκώνες του στα γόνατα.

"Τέσσα, πρέπει να μιλήσουμε."λέει. Οι σακούλες κάτω από τα μάτια του είναι προφανές.

"Με παρακολουθούσες να κοιμάμαι;" ρωτάω.

"Όχι, φυσικά και όχι. Ήρθαν πριν λίγα λεπτά."λέει. Αναρωτιέμαι αν είχε εφιάλτες μακριά μου. Αν δεν τον είχα βιώσει η ίδια, θα πίστευα πως ακόμη και αυτό ήταν ένα κομμάτι του παιχνιδιού του, αλλά με θυμάμαι να κρατάω το ιδρωμένο του πρόσωπο ανάμεσα στα χέρια μου διακρίνοντας τον τρόμο στα πράσινα του μάτια.

Μένω ήσυχη. Δεν θέλω να τσακωθω μαζί του. Θέλω μόνο να φύγει. Σιχαίνομαι το ότι δεν θέλω πραγματικά να φύγει, αλλά πρέπει.

"Μπορούμε να μιλήσουμε;" επαναλαμβάνει και κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά. Περνάει τα δύο του χέρια μέσα από τα μαλλιά του και παίρνει μια βαθιά ανασα.

"Έχω μάθημα."του λέω.

"Ο Λίαμ έχει φύγει ήδη. Έκλεισα το ξυπνητήρι σου. Είναι έντεκα."

"Τι έκανες λέει;"

"Κοιμήθηκες αργά και νόμιζα ότι.. "αρχίζει.

"Πώς τολμάς έστω και να... απλά φύγε." είμαι κάτι περισσότερο από νευριασμένη που έκλεισε το ξυπνητήρι μου, ξέρει πως είμαι με τα μαθήματα. Αλλά ο πόνος από τις χτεσινές του πράξεις είναι ακόμη νωπός και νικάει τον θυμό μου. Δεν πρέπει όμως να δείξω αδύναμη, θα το εκμεταλλευτεί. Όπως πάντα.

"Είσαι στο δωμάτιο μου."παρατηρεί. Κατεβαίνω από το κρεβάτι, χωρίς να με νοιάζει που φοράω μόνο ένα μπλουζάκι, το μπλουζάκι του.

"Έχεις δίκιο, φεύγω."λέω. Ο κόμπος στον λαιμό μου μεγαλώνει και δάκρυα απειλούν τα μάτια μου.

"Όχι, ήθελα να πω.. ήθελα να πω..είσαι στο δωμάτιο μου. Γιατί;"Η φωνή του τρέμει.

"Δεν ξέρω.. απλά.. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ."παραδέχομαι. Πρέπει να σταματήσω να μιλάω. "Έτσι και αλλιώς, αυτό δεν είναι το δωμάτιο σου. Έχω κοιμηθεί εδώ τις ίδιες φορές με εσένα. Δηλαδή μια παραπάνω."παρατηρώ.

After - Mετά ✔Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα