After - Mετά ✔

κεφάλαιο 74

"Νομίζω ότι είναι αρκετά για σήμερα."λέει η Κάρεν σκουπίζοντας το πρόσωπό της. Είμαστε και οι δύο γεμάτες χώμα.

"Ναι, καλύτερα να πάω να δω τι κάνει ο Χάρρυ."της λέω και γελάει.

"Σημαίνει πολλά για εμάς, κυρίως για τον Κεν, που ο Χάρρυ έρχεται συχνότερα εδώ, πρέπει να σε ευχαριστήσουμε γι'αυτό. Υποθέτω πως λύσατε τις διαφορές σας;"

"Κατά κάποιο τρόπο.. τις λύσαμε. Είμαστε ακόμη πολύ διαφορετικοί."γελάω. Αχ και να ήξερε.

"Λοιπόν, χρειαζόμαστε τις διαφορες, είναι καλό να προκαλούμε τον εαυτό μας." Μου χαρίζει ένα χαμόγελο γεμάτο γνώση.

"Είναι σίγουρα προκλητικό."γελάμε και με αγκαλιάζει.

"Γλυκό μου κορίτσι, έχεις κάνει περισσότερα για εμάς απ'όσα νομίζεις."λέει. Νιώθω έτοιμη να κλάψω και νεύω.

"Ελπίζω να μην σε πειράζει που πέρασα το βράδυ εδώ, ο Χάρρυ μου ζήτησε να ξανακοιμηθώ."της λέω προσπαθώντας να μην την κοιτάξω στα μάτια.

"Όχι, φυσικά και όχι. Είστε και οι δύο ενήλικες και σας εμπιστεύομαι ότι θα είστε προσεκτικοί."

Θεέ μου. Τα μάγουλα μου είναι πιο κόκκινα από τα λουλούδια που μόλις φυτέψαμε.

"Εμείς.. εεμ... εμείς δεν.."τραυλίζω. Γιατί το συζητάω με τη μέλλουσα μητριά του Χάρρυ; Ντρέπομαι τόσο.

"Αα."λέει, το ίδιο ντροπαλά. "Ας πάμε μέσα."λέει και νεύω ακολουθώντας τη.

Μόλις μπαίνουμε στο σπίτι, βγάζουμε και οι δύο τα παπούτσια μας στην πόρτα. Ο Χάρρυ κάθεται στη γωνία του καναπέ και ο Κεν στην καρέκλα. Το βλέμμα του Χάρρυ βρίσκει κατευθείαν το δικό μου και τον κατακλύζει ανακούφιση.

"Θα φτιάξω βραδινό μέχρι να πλυθείς."λέει η Κάρεν. Ο Χάρρυ σηκώνεται και με πλησιάζει. Φαίνεται χαρούμενος που έφυγε από το ίδιο δωμάτιο με τον πατέρα του.

"Ερχόμαστε. " λέω και ακολουθώ τον Χάρρυ επάνω.

"Πώς πήγε;"ρωτάω όταν μπαίνουμε στο δωμάτιο. Αντί να μου απαντήσει,τυλίγει τα δάχτυλα του στην αλογοουρά μου και με φιλάει. Κολλάμε πάνω στην πόρτα κι εκείνος πιέζει το σώμα του στο δικό μου.

"Μου έλειψες."ανασαίνει. Τα μέσα μου λιώνουν.

"Σου έλειψα;"τσιρίζω και γελάει.

"Ναι. Πέρασα τις τελευταίες ώρες σε αμήχανη ησυχία και με αμήχανα σχολια από τον μπαμπά μου. Χρειάζομαι κάτι να μου αποσπάσει τη προσοχή. Γλύφει το κάτω χείλος μου και η αναπνοή μου βγαίνει πνιχτη. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό, ευπρόσδεκτο και πολύ καυτό, αλλά διαφορετικό.

Τα χέρια του ταξιδεύουν στο στομάχι μου και σταματούν στο κουμπί του τζιν μου.

"Χάρρυ, πρέπει να κάνω μπάνιο. Είμαι καλυμμένη με χώμα."γελάω. Η γλώσσα του τρέχει στον λαιμό μου.

"Μ'αρέσεις έτσι, όμορφη και βρώμικη." γελάει πονηρα. Τον απομακρύνω απαλά και πιάνω την τσάντα μου πριν κατευθυνθώ προς το μπάνιο.

Η αναπνοή μου είναι ασταθής και προσπαθώ να κλείσω τη πόρτα του μπάνιο αλλά αυτή μένει μισάνοιχτη. Μόλις κοιτάζω κάτω, βλέπω την μπότα του Χάρρυ να μπλοκάρει τη πόρτα.

"Μπορώ να μπω;"χαμογελάει και μπαίνει στο μπάνιο πριν του απαντήσω.