Çay Karası ♣️

70.Bölüm

1 Yıl Sonra

Cemal , karısının okuldan gelişini beklerken elindeki aile albümüne uzun uzun baktı.
Düğün günlerinde çekilen videoyu televizyonda izleyen adam kardeşi  Ceylan'ın yanında olmadığı her ana bu aralar daha çok üzülüyordu.
Genç kız yurt dışına çıktığı günden sonra kardeşi ile irtibatı kopan Cemal özlemi büyüdükçe haksızlık edip etmediğini düşünür olmuştu.

Kalbi Ceylan'ın son bakışı ile yapma artık izin ver onlar içinde  bir aşk varsa mutlu olsunlar derken aklı Tahir ve Ceylan'ı aynı karede hala  düşünemiyor, kabul edemiyordu.

Video da düğün telaşından bahsedip gülen Güneş ve Dicle'nin mutlu halleri  ile derin bir iç çekti.
Güneş'in her şeyin dört dörtlük olması için çabalayan halini ,gelinlikle ilk gördüğünde gülümseyen yüzünü hatırladıkça  her kadının aşık olduğu adam ile evlenmeyi hakettiğini kabul ediyordu.

Ceylan'ın bütün umutlarını elinden alan kişi olmak istemediğini bir kaç haftadır farketmişti .

Rize'ye işler için son gittiğinde Tahir 'in Asiye ile evlendiğini üstüne kızın hamile olduğunu  duyunca hem şaşırmış hem de adamın vazgeçişi ile biraz olsun kendi vicdanını rahatlatmıştı.
Demek ki ,Ceylan kadar sevememiş ,sadık kalamamış diye düşünmüştü.
Sonrasında Tahir'den gelen mektup ile vicdanı adama rahat vermez olmuştu.
Televizyonun sesini kısıp elindeki mektubu evirdi çevirdi.
Asiye'nin ölümünden bir kaç hafta sonra gelen mektubu açmak  Cemal için arkada bıraktığı geçmişe geri dönmekti.
Aylardır aklında ve kalbinde yara olan Ceylan'a rağmen Güneş ile çok mutluydu.
Annesi ile kavga ettiği günden beri kriz veya atak geçirmemiş eski her şey arkada kalmıştı.
Adana'da kendisine küçük de olsa bir iş bile kuran adam huzurluydu.
Kaçtığı yıllarca korktuğu şehirde tahmin edemediği bir mutluluk yaşıyordu.
Tek sorun onunla birlikte  kalbinde  her yere gelen bir ince sızısı vardı ...

Ceylan ve Tahir'i ayıran adam olmak , kardeşinin aşkına değer biçme küstahlığı ile pişmandı.

Adam kendisini depresif bir halde koltuğa bırakmışken eve neşeli bir şekilde giren Güneş'in kendine aşkla bakışını bile hissetmedi.

Güneş bir yılını geçirdiği kocası, sevgilisi en önemlisi hayat arkadaşına başını iyice eğip şefkatle  doya doya baktı.   
Onunla tanıştığı günden sonra hırçın ruhu iyileşen adamın duygusal yapısı daha çok ortaya çıkmıştı ve bu koca bebek kardeşinin arkasından ağlayacak hale gelmişti .
Güneş aylardır elinde tuttuğu mektubu okumayan adamın yanına gelip kucağına uzandı başını boyun girintisine gömdü.

"Ceylan'ı mı özledin sen yine ?"

"Hemde çok !"

"Ben bir kaç gün önce konuştum sesi çok iyi geliyordu. İyimiş alışmış ."

" Unutmuş mu ?"

Güneş kucağında yattığı adamın boynunu öptü.
"Aşk kavuşamayınca büyüyen bir duygudur derler ,sanmam unutmamıştır ."

"Bencede unutmamıştır o babasının kızı hayatında bir kere sevenlerden ..Kadir babam anneme kavuşamasaydım hiç evlenmezdim derdi.
Ceylan 'da babam gibi aşk defterini kesin kapatmıştır dağ keçisi ."

Güneş sevdiği adamın dudağının kenarını parmağı ile okşadı.
"Bir karar aşamasındasın sanırım."
"Çok mu belli !"
"Hemde çok.."
"Ben kardeşimi kendimce  korumak istedim  . Bazen Poyraz amcama bakıyorum da. "
Güneş tek kaşı hava da kocasının sözlerini bekledi.
"Ee çatlatma Cemal söylesene !"

" Poyraz amcam utanmadan  anneni ve teyzeni  buzun üstüne bağladığı fantezisini anlatıyor ya işte o zaman Tahir bana kanatsız melek gibi geliyor  . Fidan teyzem nasıl eğitti bu adamı ? Söylesek Ceylan'a ders verse Tahir'de adam olur mu ?"