Çay Karası ♣️

32.Bölüm

Cemal ailesine kızgın gözlerle bakarken Güneş sevdiği adam için endişeleniyordu.
Zelal ise kayınvalidesine ister istemez sesini yükseltti belkide bunu hayatında ilk kez yapıyordu.
"Anne ne diyor Asiye sen başka bir şey demiştin ?"
"Hayde içeri girin hayde "deyip Fadime hanım yaptıklarına rağmen başı dik durdu.

Cemal ise hala aynı yerde kalmış yumruğunu sıkıyordu.
Güneş sevdiği adamın eline dokunup parmaklarını çözmeye çalıştı.
"Bana bak Cemal "
"Hadi sevgilim içeri girelim işin aslı neymiş öğrenelim  "
"Tamam mı ?" deyip sevdiği yeşil gözlere baktı.
"Ben seninle o yalan yüzünden evlenmek istedim Güneş "
"Asiye ile evlenmekten onun çocuğuna baba olmaktansa seninle evlenmeyi istedim "
"Sen benim için kötünün iyisiydin anlıyor musun ?"

Güneş duydukları ile hayal kırıklığına uğrayıp adamın tuttuğu elini hafif bıraktı ama çekemedi yinede vazgeçemedi.
Cemal'in gözlerinin içine baktı hiç kırpmadan öylece baktı içindeki aşkı görmeye ihtiyacı vardı.
"Hadi içeri girelim gerçek neymiş öğrenelim sonra konuşuruz bunları"
"Konuşmak istemiyorum hiç bir şeyi öğrenmek istemiyorum senide istemiyorum "deyip kızın elini itti arkasına bile bakmadan bahçeden hırsla çıktı.
Güneş giden adamanın arkasından bakıp  olduğu yerde donup kaldı .
Bu kadar kolay mıydı yani ondan vazgeçmesi ?
Kalbine ,ruhuna bedenine  sığmayan aşkı iki kelimeye sığıyor muydu ?   
Yaşadığı hayal kırıklığı bu sefer adamın peşinden gitmesine engel oldu.
Eve ağır adımlarla girdi salona geçince her şeyi öğrenen Zelal Güneş'e dolu dolu gözlerle baktı.
"Cemal nerede kızım ?"
"Gitti çok sinirliydi durduramadım "
"Ah anne nasıl yaptınız bunu bilmiyor musunuz huyunu suyunu nasıl yumuşatacağız bu çocuğu şimdi ?"

Güneş Fadime hanıma hiç bir tepki vermeden arkasını döndü.
"Ben odaya çıkıyorum biraz dinlenmem lazım "
Fadime hanım suçunu biliyordu ama iyi niyetle yapmıştı ve hala kötü bir şey yapmadığını düşünüyordu.

"Seni seviyor bunu aklından çıkarma "
" Asiye ile olmamak için seni seçmedi sende umut gördü sende biliyorsun o da biliyor "
"İnkar edecek sinirini böyle çıkaracak bizden sakın sen vazgeçme "
"Duydun mu yeşil gözlü kız "
"Duydum babaanne ben yukardayım " deyip odasına çıktı.
Yatağa kendini bırakınca gözyaşları usul usul akmaya başladı.

Sabah yaşadığı mutluluğu tarif edemezken şimdi bu haldeydi.
Uyumak unutmak istedi o gözlerde gördüğü acı sanki onun yüreğini ele geçirmişti.
Kısa bir zaman olmuştu Cemal hayatına gireli ama Güneş kendini çok yorgun hissetti.
Dün gecenin üstüne bugün yaşananlar küçük bedenine ağır gelmişti.
Gözyaşları yastığını ıslatırken Güneş hayatında hiç ağlamadığı kadar ağlayarak uykuya daldı.

Cemal kızgındı ama kime kızgındı bilemedi belkide en çok kendine kızgındı.
O kayalıkların üstünde uzunca bir süre oturdu.
Ne bağırdı ne ağladı sadece boş gözlerle etrafa baktı.
Bu onun için iyi bir gelişmeydi ama o bunu farkedecek durumda değildi.
Gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.Güneş'in gözlerini hayal edince söylediği sözlere onu yalnız bıraktığı her an için pişman oldu fakat içindeki karanlık yine  her yanını kaplamıştı.
Cemal önünü göremeyecek kadar kaybolmuş ışığıda bu sefer peşinden gelmemişti.
Güneş'in yokluğunun acısının üstüne Asiye'nin sözleri kulaklarında çınladı aklına geçmiş günler geldi .
O da böyle olmasını istememişti ki Sedef onunda arkadaşıydı.
Cemal'in bir suçu yoktu Tahir kadar o da bu olay da suçsuzdu .
Başını iki elinin arasına alıp düşünmemeye çalıştı unutmaya çalıştı.
"Babam gibi olmadım olmayacağım ben iyi bir adamım "
"Sedef benim yüzümden "

"Senin yüzünden deli Cemal senin yüzünden "
Tahir karşısındaki adama nefret dolu gözlerle bakıyordu.
"Bende senin kadar masumum  biliriyorsun Tahir "
"Sedef'in kendi seçimiydi küçüktüm sende yanımdaydın"
"Seni hiç bir zaman affetmeyeceğim Cemal sende kendini affedemeyeceksin içten içe biliyorsun suçlu sensin "
"Benim suçum yok bende masumum "diye bağırdı.
Cemal ağlamaya sallanmaya başlarken Tahir yıllar önce arkadaş olduğu çocukluk arkadaşına şimdi ki düşmanına baktı.
"Suçun deli olmak sende biliyorsun kimseye fayda gelmez senden "
"Söylesene Güneş doğum yaparkende krize girersen ne olacak düşündün mü bunu ?"
"Ya çocukların babalarının bir deli olduğunu gördüklerinde senden korkup kaçacaklar "
"Ah tabi o zamana kadar Güneş senden kaçıp gitmezse "
"Sedef senin yüzünden "deyip zorlukla yutkundu .
"Cemal o can çekişirken sen böyle krize girdin "