Çay Karası ♣️

60.Bölüm

"Gelebilir miyim ?"
Yeliz ,gözleri çökmüş ve yorgunluğu uzaktan bile belli olan kızına zoraki gülümsedi.
Günlerdir annesi ve kardeşlerinden çok Cemal'in yanındaydı ve kadın kendini kızının yokluğunda yanlız hissetmişti.
Oysa etrafında dönen o kadar çalışanı ,kocası annesi ve ablası varken onun gözleri kızını aramıştı.
   Yeliz ikizlere ilk hamile olduğunda sevinmişti .
Beklenmeyen ,plansız bir gebelik olsada yeni bir çocuk ile hayatlarına renk geleceğini düşünmüştü fakat kader ona renkler vermeyi seçmişti.
Fidan'a ve doktoruna rağmen iki bebeğinden vazgeçmek istemeyen kadın kendinden geçmişti çünkü biliyordu doğumda ona bir şey olursa Güneş'i kardeşlerine anne olur eksikliğini bir an bile hissettirmezdi.
Yeliz ,kızından aldığı güven ile kendinden hep daha emin olup ,doğuma kadar devam eden süreçte kimseyi konuşturmamıştı.
Ona göre rahmine plansız düşen bu canların yaşamaya hayatı görmeye hakları vardı.
Sırf kendi canı için evlatlarından vazgeçemeyişine şimdi iyi ki diyordu.
Güneş'in odaya girişi ile kafasında dönüp duran düşünceleri dışarı vurdu.
"Çok masumlar ve her görmemde sanki biraz daha büyüyorlar ."
"Ablalarına biraz kırgınlar ama haberin olsun .Ben sana onlarla ilgili güvenmiştim fakat sen Cemal'den ayrılamaz oldun . Biliyorum aranızdaki aşkın filizlerini görüyorum elbette fakat bizi unutmanı beklemezdim. Kızlar ablanıza küsün sakın gülümsemeyin." Diye kendince sitemini yapıp işi azıcıkta olsa şakaya vurmuştu.
Zaten yorgun olan kızını daha fazla üzmek istemiyordu fakat onun adı Yeliz'di ve ne yazık ki bunca sene kocası bile onu tam olarak susturamamıştı
"Özür dilerim annem ve küçük meleklerim.
Söz veriyorum bir kaç gün sonra sizlerle daha çok ilgileneceğim ama şimdi Cemal ile olmalıyım annem zor bir süreçten geçiyor . Babası ve dedesi ile ilgili bir çok şeyi öğrendi."

Yeliz anlamayan gözlerle kızının yüzüne baktı.
"Berzan'ın ,Baran Kıratlı'yı öldürmesi gibi "deyince Yeliz kızına şaşkınlıkla baktı.
"Kim anlattı bunları size !"
"Asmin teyze her şeyi anlattı anne kendisiyle ilgili olan şeyleri de artık biliyoruz . Sen  ve babamdan dolayı  Rüstem ağa ile ilgilide bir şeyler biliyorum ama Cemal'e anlatmadım babamın anlatması daha doğru olur. Birde belki Cemal halaları  ile görüşmek ister sonuçta onunda  ailesi var ve o insanlarda masumlar ."
Yeliz kızının bildiği şeyler ile bakışlarını pencerenden dışarıya çevirdi.
Asmin geçmişin yükünü omuzlarından atmışsa sıra onlara gelmiş demekti !

Daha doğru İlyas meselesine gelmişti her ne kadar dile gelmese de aile büyüklerinin çoğu onun kim olduğunu biliyordu.
Gençler için ise bu durumun ortaya çıkmasının gerekli olup olmadığını bir an düşündü ve kararı Fidan ve Poyraz'a bırakmak gerektiğini düşünüp şimdilik sustu.
Kızındaki huzursuzluğun sadece bu olmadığını anlayan kadın ikizlerin odasındaki koltuğa oturup Güneş'i de yanına çağırdı.
"Gel bakalım ,anlat ki gözlerinde ki hüzün bulutları dağılsın . "
"Yok bir şey annem ."
"Güneş seni ben doğurdum ,bak şimdi odadan çıkmıyoruz çünkü biliyorum ki Leyla birazdan ağlar ve kardeşinide uyandırır. Senide böyle büyüttüm her halinden tavrından anlarım .
Bu bakışları da bilirim bir sorun mu var güzelim . Cemal ile mi kavga ettiniz?"

"Anne konu benimle ilgili olsa inan ki anlatırdım ama konu ben ya da Camal ile aramızda ki mesele değil . Sadece Cemal üzülünce ben nefes alamadığımı hissediyorum. Onun yere eğen başını görünce kalbim sızlıyor ,gözümden yaşlar akmaya başlıyor. Oysa ben çok güçlüydüm senin gibiydim değil mi ?
Peki neden şimdi kendimi bu kadar yorgun ve işe yaramaz hissediyorum." Deyince Yeliz kızını kollarının arasına çekip sarıldı.
"Bakma benim böyle durduğuma bende yoruldum bir çok kez tökezledim hatta düştüm . Babana yetemeyeceğimi ,yaralarını iyileştiremeyeceğimi düşündüğüm çok zaman oldu.
Bu yüzden kavga ettiğimiz de oldu . Bir defasında akıllı baban beni evde bulamayınca soluğu annemlerde bile almıştı.
Hiç bir şey dışardan göründüğü gibi değildir güzelim . Kimse çok güçlü ya da çok mutlu falan da değil . Sadece hepimiz -mış gibi yapıyoruz çünkü hayat bunu gerektiriyor.
Şu an her şey üst üste geldi ve kabul ediyorum senin yaşadıkların kısa zamanda kolay şeyler değil . Biraz sabır eminim her şey yoluna girecektir.
Hem girmese bile siz birlikte el ele olduktan sonra gerisinin bir önemi var mı ?"
Güneş annesine minnetle bakıp gülümsedi .
" Haklısın annem ,Cemal yanımda olsun eline tutabileyim varsın azıcık suratsız olsun ." Deyince Yeliz 'de kızıyla birlikte sesli güldü.
Anne kızın içten gülümsemesini Leyla'nın ağlama sesi böldü.
Yeliz onu kucağına almak için yanına giderken ağlayan Zeynep ile Güneş'e bakıp göz kırptı.
"İlerisi için antreman olur ."
Genç kız annesine yardım edip kardeşinin altını değiştirdi.
Yeliz'in çok fazla sütü yoktu o yüzden biberonla besliyorlardı.
Güneş kucağındaki Zeynep'e bakarken gülümsedi.
Annesi haklıydı Cemal yanında olduktan sonra ona yorulmak pes etmek yakışmazdı.
Sevdiğinin de söylediği gibi onlara verilen ikinci hayatı doya doya yaşamak için elinden ne geliyorsa yapacaktı.
Evet Ceylan onunda kardeşi sayılırdı Cemal kardeşinin masum olduğunu bilmeliydi.
Ne kadar Ceylan ona Tahir ile gerçeği anlatmasını istemese bile Güneş bununla başa çıkacak kadar güçlüydü.
Cemal'in ,başının belaya girmesini önleyecek onu durduracak gücü vardı.