Çay Karası ♣️

58.Bölüm

"Benimle birlikteydi."

Baran sinirle yerinden kalktı.
"Ne diyorsun lan sen !"
Berat karşısında duran yeşil gözlü gence uzun uzun inceledi .
Yıllar önce doğduğu ilk gün hastanede gördüğü bebeğin şimdi karşısına çıkmasına , Berzan'ın iki oğlunun bu kadar mert delikanlılar olmasıyla derin bir iç çekti.
Zamanın ise bu kadar hızlı geçtiğini çocuklarına baktığında daha iyi anlayan Berat genç adamın gözlerinin içine kızgınlıkla baksa bile kızına sahip çıkışından aslında hoşlanmıştı.
Tabi bu durum İsmail'e çektirdiklerini Cihan'a yapmayacağı anlamına gelmiyordu.
Kızını haftalardır üzdüğünü bildiği adamı kolay kabul etmeyecek tatlı tatlı işkenceler yapacaktı.
Babası Berzan ile yaşananlar Asmin'in Cemal ile yüzleştiği gün geçmişin karanlığına gömülmüşken şimdi bu çocukla kızını kabul etmek çok zor değildi.
Ne Dicle ne Cihan geçmişte yaşananların yükünü sırtlanmak zorunda olmamalıydılar.

"Baran sakin ol Cihan ailemizden . Dicle 'de onun kardeşi sayılır ." Deyince bütün gözler inanmaz bir şekilde Berat'a sabitlendi .

Asmin kocasının bu yaptığına göz devirirken Dicle Cihan'ın vereceği tepkiyi merak ederek endişe ile bakıyordu.

Cihan bir kaç adım daha atıp merdivenlerdeki Dicle'nin yanına yaklaştı.
"Korkma ,ben artık senin bana getirdiğin aşktan da karşılaşacağımız engellerden de korkmuyorum." Diye fısıldadı.

Herkesin kendinden cevap beklediğini anlayınca elini Dicle'ye doğru uzatıp Berat'a döndü.

"Haklısın Berat amca biz artık sizinle aileyiz fakat Dicle benim hiç bir zaman kardeşim olmadı ,olamazda ."

Bu sözler Kıratlı konağına bomba gibi düşerken Berat bile yaptığı oyuna bu şekilde bir karşılık verilmesini Cihan'ın işinin bu kadar kolay hallolmasını kabul edemezdi.

Baran şoka giren babasını daha fazla beklemeye dayanamayıp yürüyüp hızla merdivenlerden indi.
"Ne diyorsun lan sen ! Dicle çekil kenara . "
İki genç burun buruna gelmişken ne Miran ne de Berat ,Baran'ı durdurmadı.
Madem Kıratlı kızını almak isteyecek kadar cesurdu . Önce en küçük Kıratlı'nın sınavından geçmeliydi.
Dicle kendisine sahip çıkan elini abisine ve tüm ailenin bakışlarına rağmen bırakmayan Cihan'a öyle güzel bakıyordu ki  bunu Berat'ın görmemesi mümkün değildi.
"Baran çekil bakalım gençlerin önünden ,dertleri neymiş anlayalım ."
"Baba ne derdi olacak yaşlarına başlarına bakmadan el ele tutuşuyorlar bi de !"
"Yalnız Baran ben Dicle'den büyüğüm bu durumda senden de büyüğüm kardeşim ."

Baran kendi başına gelecekleri düşünmeden ettiği bu laflarla Berna kaşlarını havaya kaldırıp adama güldü.Kıkırtısı Baran'a ulaşınca adam ne dediğini ancak idrak edebildi.

Cihan ve Dicle ise bir anda düştükleri bu durum ile hem şaşkın hemde garip bir şekilde mutlulardı.
"Artık her türlü benimle evlenmek zorundasın ."
"Sen Kıratlı erkeklerinin elinden sağlam çıkarsan biz kesin evleniriz " diye gülümsedi.
Baran ağzından çıkan sözün pişmanlığını Berna'ya ve Emir'e bakınca mahçup bir şekilde yaşayıp Dicle ve Cihan hesabını sonraya ve babasına bırakıp kendisine ima ile gülen Berna'ya doğru yürümeye başladı.
"Kendini abin sanan ikizin gidiyor birincisinden geçtim sanki ne dersin ?"
"Babam sana öyle bir bakıyor ki çözemiyorum ikinciden geçebilir misin ?"
"Kızım ne korkutuyorsun insanı şurda sevgimize sahip çıkalım dedik ."
"Çık canım sana çıktın diye kızan mı var ? Sadece elimi tutmasan iyiydi."
"Elini ben tuttum yani sen istemedin ?"
"Cihan bir saçmalamaz mısın ? Sen uzattın bende tuttum . Sen bana elini her uzattığında tutarım ben sözümün arkasındayım." Deyince Cihan herkesi unutup kızın yüzüne biraz daha yaklaştı.
"Bende verdiğim sözü tutarım baban bile senden vazgeçmemi sağlayamaz ." Dedi.

Berat kendilerini unutup birbiri ile konuşan çifti garip bir huzur, birazcık sinir çokça kıskançlık ile izliyordu.
Dayanamayıp öksüren Miran'ın sesi ile başlar bu sefer ona döndü.
"Ulan benim oğlumun yıllardır burnundan getiriyorsun . Elin oğlu kızın elini tutmuş karşında duruyor ne susuyorsun !"

"Dicle ve sen cesur yürek ikiniz de çalışma odasına !"
Berat son sözlerini söyleyip çalışma odasının yolunu tuttu.
Cihan ve Dicle ise başlarına ilk günden açtıkları aile sorunu ile nasıl başa çıkacaklarını düşünüyorlardı.

"Korkuyor musun ?"
"Ben babamdan korkmam bakma böyle kıskançlık yaptığına aslında çok anlayışlı adamdır .
Bizim için sadece ilk günden yakalanmak kötü oldu."
"Neden ?"
"Daha çok sevgili olmak isterdim . Şu kapıdan girip çıktığımızda  sözlü bir çift olacağımızdan eminim ."

"Yok artık !"
"Var canım var bu işin sonunda takacağım sana halkayı ."
Dicle pis pis gülerken Cihan kızın yüzüne aşkla bakıyordu.
Çalışma odasının önüne gelince elini bırakan Dicle'ye göz kırptı .
Elini yeniden uzatıp kızın tutmasını bekledi.
"Bende  sana yıllar önce  kancayı takmıştım  ödeştik  ."
İkiside başlarına geleceğe razı bir şekilde Berat'ın yanına girdi.