The Plague: Rotten Flesh (UNDER REVISION)

CHAPTER 18: THE OLDIES

MALALAKI ang mga matang nakatingin lang si Avy sa matanda.

Anong sinasabi nitong apo siya nito?

"Come here, Avy," sabi ng matanda.

Hindi siya makagalaw sa pwesto niya. Ayaw niya. Bakit siya maniniwala rito? Malay niya naman kung nagsisinungaling lang ito para lang lumapit siya at gawin hostage.

Pero alam niya ang pangalan ko.

Naguguluhan na siya. Hindi niya alam kung maniniwala ba siya rito.

Nakita ng matanda ang pangamba at pagkalito sa mukha ni Avy kaya nginitian siya nito nang masuyo. "I know that you're having doubts. But I am telling you the truth. I'm your grandpa. I'm your father's father."

Hindi pa rin siya lumapit. Tinitigan niya lang nang matagal ang mukha nito. Maya-maya pa ay napasinghap siya at natutop ang bibig.

He really did look like her father! Kaya pala pamilyar ang mukha nito dahil kamukha nito ang tatay niya.

Mukhang nabasa nito kung anong ibig sabihin ng reaksyon ni Avy dahil mahina itong natawa. "Do you see it now? Do you see my similarities with your father?"

Marahang siyang tumango.

Ngumiti ang matanda nang malapad at ibinukas ang mga braso. "Now, come here and give your lolo a big hug."

Unti-unti niyang inihakbang ang mga paa, pero natigil din siya nang hawakan ni Rexan nang mahigpit ang kamay niya.

"Avy, no. Hindi pa natin siya kilala," babala ni Rexan.

"But..."

Napalingon sila pareho sa niya raw nang magsalita ito. "I know you are just concerned for my grandchild, but you can let her go now. 'Wag mong hintaying ayawan kita para sa apo ko, hijo."

Namula ang mga pisngi ni Avy sa sinabi nito.

What was this man saying? How did he know that she had an eye for Rexan?

Binitawan naman na siya ni Rexan.

"Halika na rito, apo," tawag ulit ng matanda.

Tuluyan siyang lumapit dito at agad siya nitong niyakap nang mahigpit.

"I missed you so much, Avy. Baby ka pa no'ng huli ka naming makita," sabi nito.

Nagulat siya nang bigla na lang may humila sa kanya mula sa yakap ng matandang lalaki at napaloob na naman siya sa bisig ng isa pang tao.

"Apoooo! Na-miss ka ng sobra ni lola," sabi ng matandang baba habang pinanggigigilan siya ng yakap.

"Naku! Ang laki-laki mo na." Kumalas ito sa yakap at hinawakan ang magkabila niyang pisngi. "Ang ganda-ganda mong bata."

"Ah..."

Hindi niya alam ang sasabihin. It felt awkward. Hindi naman kasi niya kilala ang lolo at lola niya kahit sa mga litrato man lang. She never met them because her father was mad at them. She didn't knew why.

"Nasaan na ang mga magulang mo? Hindi mo ba sila kasama?"

Dahil sa tanong nito ay unti-unting namuo ang luha sa mga mata niya.

Nang makita nito ang reaksyon niya ay napabitiw ito sa kanya at natutop ang sariling bibig. Unti-unti ring umagos ang luha sa mga mata nito.

"Darling, our baby," umiiyak na sabi nito sa asawa nito na lolo niya.

Niyakap lang ito ng matandang lalaki at inalo. Maging ito man ay namumula na ang mga mata dahil sa pinipigil na luha.

"Come here, Avy," tawag sa kanya ng lolo niya.