နောက်တကြိမ် သေသွားပြန်တဲ့ တပည့်ကျော်(my discipline die yet again)

အခန်း(၈၇)ဟဲလို ကျူ းယောင်ဗားရှင်း ၄.ဝ

ဒီလိုဆိုတော့ အဖျက်ကောင် ရှောင်ရီဟာ
နိဂံးုချူပ် သွားပြီလို့ ဆိုရမယ်။

ထိုအချိန်မှာတော့ အခက်ခဲတစ်ခုကို ကျော်လွှား
နိုင်ခဲ့လို့ အသီးပွင့်ကို ခံစားနေရသလိုမျိူ း
ကျူ းယောင်ခံစားလိုက်ရပြီး ပျော်ရွှင်သလိူလိူ
ဖြစ်လာတယ်။

ကျူ းယောင်လည်း ခေါင်းရမ်းရင်း ပတ်ဝန်းကျင်
ကို စူးစမ်းလိုက်တယ်။ သူမရောက်နေတဲ့
နေရာက မြက်ခင်းပြင်ကျယ်ကြီးတစ်ခု ဖြစ်
ပုံရတယ်။ မြက်ပင်တွေဟာ မြေဆီအာဟာရ
ကြွယ်ဝလို့ ထင်ပါရဲ့ သူမထက် မြင့်မားနေတာ
ချည်းပဲ။

ရှေ့ဘက်က မြစ်ဆီကတောင် ရေစီးသံသဲ့သဲ့
ကို ကြားနေရတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ ရေထဲမှာ
ဘယ်လို ပုံရိပ်ရှိလဲဆိုတာ ကြည့်ချင်တာကြောင့်
ကျူ းယောင်လည်း ရှေ့ကို တစ်ချက်ခုန်လိူက်
တယ်။

နေကြပါဦး! သူ ဘာကိစ္စ ခုန်ရမှာတူံး။

ရုတ်တရက် မကောင်းတဲ့ နိမိတ်တွေ ခံစား
လာရတယ်။ ကျူ းယောင်ခေါင်းကို ဖြည်းဖြည်း
လေး နောက်လှည့်ကြည့်မိတယ်။

မျက်လုံးထဲ ဝင်လာတာက မယုံနိင်စရာပဲ။

မဟုတ်သေးဘူး။ မဟုတ်သေးဘူး။
မဟုတ်သေးဘူး။ သူမ ခေါင်းလှည့်လိုက်တာ
မှားနေတာများလား။

ဟိုဘက်ကနေ လှည့်ကြည့်ဦးမှ။

တစ်ဖက်ကို ထပ်လှည့်ကာဖြင့် နောက်ကို
ကြည့်တယ်။

ပြီးတော့ သုံးကြိမ်မြောက်..
လေးကြိမ်မြောက်....အခါမှာတော့...

နင့်မေငုံးဥ!! တစ်ယောက်ယောက်.ရှင်းပြကြ
ပါဦး!! နောက်က ရှည်ရှည်လျားလျား အမြီး
ကြီးက ဘာလဲ။ ပြီးတော့ အကြေးခွံတွေကြီး
အုပ်ထားတာကရော။ ပြီးတော့ အကြေးခွံတွေ
က အလင်းတောင်ပြန်နေသေး။ ရွှေရောင်
တွေတောင် တောက်လို့။

အာ....း............!!!!

သူမကို ဖန်တီးနေတဲ့ ထိုထိုသော အထက်ပုဂ္ဂိုလ်
ကို အတော်ကိုမေးချင်လာတယ်။ ကိုယ့်သာ
ဂိမ်းဌာနမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ လှလှပပ
အဖူးငုံပွင့်စ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို
ဒီလို ရှုပ်ထွေးနေတဲ့ ကမ္ဘာထဲ ခေါ်တယ်။နည်း
မျိုး စုံနဲ့လည်း သေခိုင်းတယ်။ပထမတစ်ခါ
လူပြန်ဝင်စားတုန်းက ကလေးပေါက်စိ ဖြစ်
ခဲ့ရတယ်။ ဒါလည်း သူမ သည်းခံနိုင်သေး
တယ်။မိန်းကလေးဖြစ်နေဆဲမလို့လေ။