နောက်တကြိမ် သေသွားပြန်တဲ့ တပည့်ကျော်(my discipline die yet again)

အခန်း(၆၇)ဂုဏ်ပြုပွဲအခမ်းနား

''ဒါဆို....ဘယ်တောင်မှာများ လေးစားရတဲ့
တာအိုသခင်က နေထိုင်လိုလဲ မသိဘူး..''

ကျောက်စိမ်းသစ်တောတောင် လို့ ပြောလို့ရလားဟင်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့မှာနေခဲ့တာ ကြာပြီဆိုတော့
သံယောဇဉ်တွေဘာတွေလည်း ဖြစ်နေပြီလေ။
သို့ပေမဲ့..

ဇီမို ပုံစံကြည့်ရတာ သူသာ အဲ့တောင်မှာနေချင်
ကြောင်း ပြောလိုက်ရင် သေအောင် ရိုက်မသတ်
ရင်တောင် ကံကောင်းထင်တယ်။

''ကျနော်က မှော်သတ္တဝါ တွေ မွေးမြူ တာနဲ့
ပက်သက်ပြီး နည်းနည်း ဝါသနာပါတယ်..
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ ခုတင် နဝဆင့် တစ်ကောင်ရပြီးပြီ.....ကျတော်....မှော်သတ္တဝါ မွေးမြူ ရေး
တောင် သွားရင်ကောင်းမလားပဲ..
ဂိုဏ်းချုပိရော ဘယ်လို ထင်လဲ..''

''သိပ်ကောင်းတဲ့ အကြံပဲ...''

ဇီမိုလည်း ဒီလိုပဲ စဉ်းစားထားတယ်။ ချက်ချင်းပဲ
မှော်သတ္တဝါ မွေးမြူ ရေးတောင်ကို တပည့်တစ်ယောက် လွှတ်ပြီး အသိပေးခိုင်းတယ်။ အကြီးကဲ
တစ်ယောက်(နတ်ဝိညာဉ်အဆင့်) တိုးလာတော့
မှာ မလို့ နေစရာ တစ်ခုလုပ်ပေးထားဖို့။ပြီးတော့
တစ်ခြားတောင်တွေဆီလည်း သူသွားရင်း
ဒီ အကြောင်းကို ဇီမိုက ဖြန့်ချီ တယ်။

တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ ရှောင်ရီဟာ နတ်ဝိညာဉ်အဆင့်ဖြစ်ပေါ်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်လို့ မကြာခင်မှာ ဂုဏ်ပြုပွဲ အခမ်းနား လုပ်မှာဖြစ်ကြောင်း.ဂိုဏ်းအသီးအသကကို သတင်းပို့စေတယ်။

ရှေးဟောင်းတောင်ဂိုဏ်း ခဏတွင်းချင်း
နတ်ဝိညာဉ်အဆင့် နှစ်ယောက်ရလိုက်တာမလို့
ဒီညတော့ သူကောင်းကောင်းအိပ်နိုင်ပြီလို့. ဇီမို
တွေးမိတယ်။ အယ်...သူတို့ နဝမဆင့် အကောင်
တစ်ကောင်လည်း ရလိုက်သေးတယ်။

ကျူ းယောင့်ကတော့ နေစရာ နေရာအသစ်နဲ့ပက်သက်ပြီး သိပ်ကို သဘောခွေ့တော်မူတယ်။
ကျောက်စိမ်းသစ်တောတောင်က ဝါးအိမ်နဲ့
ယှဉ်ရင် ဒီနေရာက တစ်ကယ့် ပြည့်ရှင် နန်းတော်ပဲ။ရှေ့မှာ ခြံဝန်းကျယ် နဲ့ နောက်မှာ စိုက်ခင်း
ကရှိပြီး အလယ်မှာက ခပ်သေးသေး အဆောင်သုံးလုံး ဖြစ်တယ်။ဘေးမှာလည်း ပန်းဥယျာဉ်
ခပ်ကြီးကြီး ရယ် ရေကန်သေးတစ်ခုနဲ့ တံတား
လေးတောင် ပါသေး။လုံးဝကို ကျဉ်းတယ်လို့
ကို သူ မခံစားရဘူး။