hoofdstuk 77

4.1K 210 128
                                    

{Mayce pov.}

Net voordat we het kantoor van de directeur inlopen, pakt Bailey, licht zenuwachtig, mijn hand stevig vast.

Ik glimlach over mijn schouder naar der. Ze glimlacht zacht terug. Ze buigt wat naar voren om zo onopgemerkt mogelijk een kus op mijn wang te drukken.

'Genoeg geflikflooit voor vandaag. Ik heb jullie ouders gebeld. Mayce bij jou was jouw moeder er niet dus je oom komt zo,' legt hij uit.

Ik knik en loop vooruit naar de bureua stoelen. Bailey loopt zenuwachtig achter me aan en gaat op de andere stoel zitten.

Shae was wel bij me op schoot gaan zitten...

Wacht wat?

De directeur komt met zijn chagerijnige onweerswolk voor ons zitten.

'Jullie moeten toch ook kunnen snappen dat ik dit niet zonder consequinties kan laten gaan he,' bromt hij.

Ik haal mijn wenkbrauwen op en rol mijn ogen. Bailey tikt wat met haar voet en kijkt om haar heen.

Er klinkt wat geklop op de deur. Mijn oom en Bailey haar moeder komen binnen gestormd. Mijn oom vrolijk, zoals altijd en die moeder van chagerijnig heeft ook zo'n gare onweerswolk op haar gezicht laten tatoëren...

'Wat heeft ie gedaan?' vraagt mijn oom als hij gaat zitten.

'Mayce en Bailey zijn samen zonder shirt betrapt in de bezemkast,' dondert de directeur chagerijnig verder.

'Haha lekker bezig Mayce,' lacht oom Tom en geeft me een high five.

Ha dat zo niet de reactie van ons mam geweest zijn.

Goed dat die net nu weg is.

Ik grinnik zachtjes.

'Wat is er zo grappig Mayce,' zegt de directeur en kijkt me moordend aan.

We hebben toch niks gesloopt...

'Ik snap in tegenstelling tot sommige...,' begint de moeder van Bailey en werpt ook een moordende blik op mij en mijn oom.

'Wel hoe ernstig deze situatie is. Wie weet wat er had kunnen gebeuren?' gaat Bailey's moeder verder.

Ikkuh!

De meeste mensen waarsschijnlijk wel...

'Daarom heb ik ook een toepasselijke straf bedacht. Mayce, jij bent al vaak in de problemen geweest. Dit is nummer zoveel alweer. Ik ga je nu schorsen. Bailey, jij bent nooit in de problemen geweest. Jij blijft twee weken na,' zegt hij.

Ow wat wil ik die grijns graag van zijn gezicht slaan.

'Dat snap ik compleet meneer. Ze moetem van hun daden leren,' zegt Bailey haar moeder die me met een triopmfantelijke lach aankijkt.

Ja Bailey komt er goed van af. Ons mam gaat me vermoorden.

'Komt goed Mayce. Ik regel het wel mey Angella,' zegt mijn oom als hij mijn kop ziet.

Ik zucht opgelucht en zak onderuit.

De directeur en Bailey haar moeder kijken hem verbaasd aan.

'Maar als dat alles was gaan Mayce en ik maar naar huis. Aangezien hij hier blijkbaar niet meer welkom is...,' zegt mijn oom om de ongemakkelijke situatie te doorstaan.

Hij staat op en kijkt mij hoopvol aan.
Ik volg zijn voorbeeld. Samen lopen we zonder nog een woord te zeggen de deur uit.

Zodra de deur dichtvalt schiet mijn oom compleet in de lach. Ik kijk hem raar aan en door zijn lach schiet ik uiteindelijk ook in de lach. We lopen lachend naar de auto en rijden zo naar huis.

Vaag he?

#

Ik loop naar boven naar mijn kamer. Ik plof neer op mijn bed en leg mijn handen achter mijn hoofd. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Vandaag is het namelijk woensdag. Dat betekent dat het Shae's en mijn filmavond is.

Alleen met die ruzie weet ik niet of het een goed idee is. Ik ga weer staan en loop naar mijn raam toe.

Ik kijk naar Shae haar kamer die van haar bureau opstaat en richting de badkamer wil lopen. Onderweg daar naar toe, vangt ze mijn blik. Ik blijf eigenwijs kijken. Shae loopt ook naar haar raam toe en kijkt terug.

Zo staan we een rijdje elkaar aan te staren. Ik pak mijn mobiel en klik stuur  naar Shae:

Filmavond?

Meteen krijg ik reactie terug.

Het is nou eenmaal traditie

Ik kijk weer door het raam en Shae maakt een gebaar dat ik mket komen.
Een lichte glimlach begint op mijn gezicht te ontstaan. Ookal hebben we nog steeds ruzie.

Ik doe mijn raam open en klim in de boom. Ik weet precies op welke takken ik kan staan. In slechts een paar seconde ben ik bij Shae.
Ze maakt het raam voor me open en ik vlieg naar binnen.

Ik kijk naar Shae en zij kijkt mij weer aan.

'Heey,' zeg ik maar om de stilte te verbreken.

'Je zegt gewoon hey na zo'n ruzie?!' roept ze.

Vrouwen ook altijd. Wat willen ze nou?

'Dat was mijn plan tot zover' stamel ik en krab onhandig achter mijn nek.

Shae rolt haar ogen en gaat op bed zitten. Haar hoofd steunt in haar handen en een zachte snik klinkt door de kamer. Ik buk snel voor Shae neer.
Ik haat het wanneer ze huilt.

Ik probeer haar handen te pakken, maar die trekt ze ruw terug.

'Waarom was je zo gemeen?' snikt ze.

Dale is de grootste lul ter wereld. Hij zit in de drugshandel. Hij zit bij de maffia. Zal ik nog doorgaan?

'Ik weet het niet. Liefde maakt blind denk ik,' zeg ik maar.

Ze kijkt vragend op.

'Bailey,' antwoord ik.

Ze rolt haar ogen weer en zucht een keer diep.

Wou ze dat ik haar zei dan?

Heey mensjes,
Sorry voor het lange wachten. Hier is het hoofdstukje dan eindelijk!

Vergeet niet dat sterretje in te kleuren. 🌟

Groetjes Roos


Only Friends Where stories live. Discover now