hoofdstuk 22

6.8K 284 44
                                    

{Shae pov.}

"Dat is dan €3.00"zegt ze. Ik geef haar het geld en pak de bekertjes. Ik loop terug naar de stoelen. Ik geef een beker aan Mayce. Hij kijkt me dankbaar aan en neemt een slok.
Ik ga op de stoel naast hem zitten en drink zelf ook mijn koffie op.

Ik gaap. "Shae je mag naar huis gaan. Als je dag wilt"zegt Mayce. "Nee nee. Ik blijf wel"zeg ik maar een 2e gaap kan ik niet onderdrukken. "Dan zo"zegt Mayce. Hij legt me met mijn hoofd op zijn schoot. "Ga maar slapen"zegt hij. Ik grinnik en knik. Hij drukt een kus op mijn hoofd. "Trusten Shae. Ik maak je wel wakker als er nieuws is"zegt hij. Ik knik en doe mijn ogen dicht waarna ik al vrij snel in slaap val.

Ik word wakker op een stoel. Ik kijk om me heen. Ohja ik was in de wachtkamer. Alleen er is geen Mayce of Angella te bekennen. Verderop in de gang zie ik 3 mensen staan. Ze luisteren aamdachtig naar 1 iemand. Dan wordt er één heel kwaad en slaat op de muur. Een andere barst in tranen uit. Ik ga rechtop zitten en kijk nog eens goed. Wacht eens dat zijn Mayce en Angella. Ik snel er heen. Ik loop snel naar Mayce die boos op de muur slaat. Ik sla mijn armen van achter om zijn middel. Hij stopt. Zijn schouders maken schokkende bewegingen als teken dat hij huilt. Hij draait zich naar mij om en slaat zijn armen ook om mij heen.
Langs zijn arm kan ik de arts me dankbaar aan zien kijken. Ik knik als teken dat het goed is. "Hij is dood Shae. Hij is gewoon dood"snikt Mayce en trekt me stevig tegen zich aan. "Gecondoleerd"zeg ik en druk een kus op zijn wang. Hij lijkt een tikkeltje verbaasd maar herstelt zich weer. Hij word langzaam rustiger. "Dankje"zegt hij. Hij laat me los en veegt zijn tranen weg. "Sorry dat je dit moest zien"zucht hij. "Geeft niet"zeg ik. Ik gebaar even naar zijn moeder. "Ik ben zo terug" zeg ik. Hij knikt en laat zich tegen de muur op de grond zakken. Ik loop naar Angella toe. Ik ga voor haar staan en wrijf over haar rug heen. "Gecondoleerd mevrouw"zeg ik. "Dankje Shae"zegt ze snikkend. Ze neemt een hap diep adem en veegt haar tranen weg. Van wie zou Mayce het hebben. Zich groot houden...

"Ik ga even naar hem toe"zegt Mayce tegen me. Hij staat nogal onhandig voor me. "Moet ik mee?"vraag ik. Hij glimlacht en knik. we lopen naar de kamer toe. Mayce opent de deur langzaam. Hij kijkt mij een keer aan en ademt diep in. Ik knik. Hij loopt naar binnen en gaat op de stoel naast zijn vader zitten. Ik ga achter Mayce staan. "Heyy pap" zegt Mayce zacht. Zijn stem is gebroken.  Ik leg een hand op Mayce zijn schouder.

We rijden onze straat in. "Kom je zo nog even?"vraagt Mayce als hij de auto parkeert. Ik knik en stap uit. Ik pak mijn koffer en loop naar huis. Ik loop naar binnen toe.  Ik zie mam op de bank zitten. Met mijn vader. Te zoenen...Ik gooi de deur extra hard dicht zodat ze me opmerkt. Ze schrikt op. Ze schiet overeind. "Wat doe jij al thuis"vraagt ze en krabt onhandig achter haar nek. "Wat doet hij hier?"vraag ik en wijs kwaad naar de man op de bank. Ik ga hem mooi niet pap noemen. Dat hoeft hij niet te verwachten. "Shae"zegt hij. "Mond dicht"sis ik naar hem. "Ik ga"zeg ik vast besloten. "En voor als je het echt wil  weten Koen is overleden. Ik ben met Mayce naar huisgekomen. "Zeg ik en gooi de deur weer dicht zodra ik naar buiten loop.

Ik loop snel naar Mayce toe. Ik loop via de achterdeur naar binnen toe. "Hee"zegt Mayce zodra hij me ziet. "Hoezo heb je je koffer mee?"vraagt hij. "Mijn vader is er"zeg ik. Hij slikt even. Ik snap het wel. Hij is hem net verloren. Hij geeft me een knuffel. "Maar ondanks alles. Het is wel woensdag he"zegt Mayce grijnzend. "Filmavond!"zeggen we allebei tegelijk.

Heyy mensjes,
Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos

Only Friends Where stories live. Discover now