Only Friends

hoofdstuk 65

{Shae pov.}

'Mayce,' snik ik zacht.

Hij pakt het kussen nog iets steviger vast.

'Mayce?' vraag ik nog eens snikkend.

Hij draait zijn gezicht langzaam naar me om. Zijn tranen stromen over zijn wangen. Net zoals bij mij. Als hij ziet dat ze bij mij ook over mijn wangen rollen veegt hij zijn tranen weg en opent zijn armen. Ik loop naar hem toe en kruip in zijn armen.

'Sorry het spijt me,' snik ik.

Mayce slaat zijn armen snel om me heen, terwijl zijn borstkast nog wat op en neer schokt.

'Mij ook. Ik had al eerder langs moeten komen,' snikt hij.

'Je-had gelijk,' stotter ik.

Zijn greep versterkt zich meteen.

'Austin?' vraagt hij laag.

Ik knik in zijn armen. 

'Wat is er gebeurd?' vraagt hij voorzichtig.

'Ik wou hem verrassen. Ik-ik ging langs en-en toen,' snik ik.

'Shhtt rustig maar,' mompelt hij tegen me, terwijl hij geruststellend over mijn rug heen wrijft.

'Ik ging zijn kamer in en hij ging vreemd. Precies zoals jij had gezegd. Het spijt me dat ik je niet geloofde,' snik ik, terwijl er nog een paar tranen over mijn beide wangen stromen.

'Wat een verschrikkelijke sukkel,' zegt Mayce.

Ik knik voorzichtig. Ondanks dat hij vreemd ging wil ik niet zeggen dat hij een sukkel is. Ookal weet ik dat Mayce compleet gelijk heeft deze keer.

Ik merk dat zijn borstkast nog wat op en neer aan het schokken is. Ik kijk Mayce recht aan.

'Maar genoeg over mij,' probeer ik naar hem te glimlachen.

De tranen staan in zijn ogen.

'Wat is er met jou?' vraag ik aan hem.

Hij zakt meteen weer onderuit zodat hij kan gaan liggen, omdat ik nog in zijn grip vast zit zak ik automatisch met hem mee onderuit.

'Kan je gewoon heel even zo bij me liggen?' vraagt hij nog et de tranen in zijn ogen.

Ik kijk hem best even aan. Een traan ontsnapt uit zijn ooghoek die hij heel snel meteen wegveegt.

'Mayce?' vraag ik zachtjes 'Gaat het wel?' voeg ik aan mijn zin toe.

Hij knikt voorzichtig. Ik ga op zijn borstkast leggen en leg een hand naast mijn hoofd, terwijl ik de andere om zijn middel sla. Hij haalt een keer wat schokkerige diep adem.

'Mijn opa heeft kanker,' zegt hij snel.

Het liefst zo snel dat niemand het hoorde. Alleen verstond ik het. Ik weet hoeveel hij om zijn opa geeft. Ookal kan je dat dan misschien niet altijd even goed zien.

Ik geef hem een iets stevigere knuffel. Mayce drukt zijn neus tegen mijn haren. Ik kijk hem aan.

'Wil je er iets over vertellen?' vraag ik voorzichtig aan hem.

Hij knikt.

'Vroeger ging ik altijd bij hem logeren. Als oma dan boodschappen was doen gingen wij een aflevering van sesamstraat kijken,' verteld hij met meteen een grote glimlach op zijn gezicht.

'Niet dat ik ooit een aflevering vol hield. Aan het einde van de aflevering lag ik altijd naast hem op de bank te slapen,' grinnikt Mayce en er rolt een traan over zijn wang.

Ik grinnik voorzichtig en veeg een traan van hem met mijn duim weg.

'Toen mam me vertelde dat opa kanker had. Dat het naar zijn hersen verspreid was en dat hij niet meer te genezen was was ik er kapot van. Dat ben ik nog steeds. Ik ben meteen naar het ziekenhuis gegaan. Mijn opa lag daar maar in het ziekenhuis bed. Hij zag er slecht uit. Toen hij mij zag wenkte hij dat ik moest komen. Ik ging naast hem op de stoel zitten. Hij vroeg of ik even tv met hem wou kijken,' verteld hij.

Hij begint steeds trilleriger te vertellen. De tranen springen weer in zijn ogen.

'Shhttt,' sus ik hem wat en leg mijn hand kort op zijn wang op zijn wang.

'Hij zette de tv aan en sesamstraat was op televisie. Hij pakte mijn hand vvast en keek me glimlachend aan. Ik glimlachte naar hem terug. Normaal viel ik altijd in slaap in zijn armen als de aflevering af was gelopen. Maar deze keer... deze keer viel hij voorgoed in mijn armen in slaap aan het einde van de aflevering,' eindigt Mayce zijn verhaal, terwijl de tranen over zijn wangen stromen.

Ik buig wat naar voren en druk en druk een korte kus op zijn wang.

Als ik iets naar achter buig vangt hij mijn blik. Hij kijkt me licht verbaasd aan.

Hij gaat iets rechter op zitten zonder zijn blik van de mijne los te maken.

Zijn blik schiet van mijn ogen naar mijn lippen en weer terug.
Hij komt langzaam dichter bij.

Ik laat het toe. Mijn ogen schieten op en neer van zijn ogen naar zijn volle lippen.

Als ik hem recht aankijk is hij al behoorlijk dichtbij. Slechts enlele milimeters zijn er tussen onze lippen verwijderd.

Mayce doet zijn ogen dicht en ik volg zijn voorbeeld.

Een seconde later voel ik zijn zachte lippen zacht op de mijne worden gedrukt.

Heey mensjes,
Oehhhhh wat vinden jullie?

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren.🌟

Groethes Roos