hoofdstuk 47

5.7K 225 55
                                    

{Shae pov.}

De deurbel gaat. Ik loop naar beneden toe, terwijl ik naar mijn super geweldig lievelings liedje luister. "I LIKE THE MOVES LIKE JAGGER!" schreeuw ik bijna en ik doe de deur open. "Oopsie"mompel ik als ik zie wie erin de deur opening staat. Hij staat met lachend aan te kijken. "Was je nou aan het zingen of gewoon de tekst van een liedje aan het schreeuwen?" Grijnst hij. Ik voel mijn wangen lichtjes rood worden maar een gepast antwoord komt er nou ook niet bepaald uit mijn mond. "Jaa. Nee. Euhmmm. Misschien" zeg ik schouder ophalend waardoor Austin me alleen maar gekker aan kijkt.

"Waar zijn we en waaron kraken er dingen onder mijn voeten" vraag ik terwijl Austin me voorruit duwt. Ik heb een blinddoek op dus ik zie geen hond. Ik loop door een rare plek in een sorrt van slaapwandel houding. Tenminste de houding waarop mensen denken dat iedereen slaapwandelt oftewel met je armen om je heen zwaaiend om alle voorwerpen voor je te kunnen ontwijken. "Ja ja we zijn er bijna" lacht Austin. "De volgende keer mag ik de date uitkiezen" zucht ik. "Oordeel nou eens niet zo snel"lacht austin. We staan stil. Waarom staan we stil. Zijn we er dan al? Austin doet mijn blinddoek af. Voor me is een prachtig meer met  bomen erom heen waarvan de bloesem in het meer dwarrelt. Alleen was ik een klein ding vergeten. Ik nies. "Heel mooi hoor, maar ik heb hooikoorts" mompel ik.

"Je niest schattig"grijnst Austin. "Serieus. Ik nies schattig? Zelfs die zandkorrel zijn haar is nog schattiger dan ik die nies" zeg ik. "Een zandkorrel heeft geen haar..." zegt Austin vragend. "Daarom juist!" Zeg ik weer.  Hij schud lachend zijn hoofd. "Dan is het maar goed dat Mayce zei dat je hooikoorts had, daarom heb ik ook hooikoorts medicijnen meegenomen" zegt Austin en haalt een doosje uit zijn jaszak. Hij geeft het aan mij en haalt een flesje water uit de picknick mand. Ik glimlach dankbaar en neem er 2 in. Austin pakt mijn hand vast. "Zullen we daar gaan zitten?" Vraagt hij en wijst naar een plekje vlakbij het meer. Ik knik en kijk naar onze handen. Ze passen bijna perfect in elkaar.

"Nee nee nee toen gingen we dus naar die andere achtbaan toe"lach ik. "Hahaha die waar je moeder alles onder kotste?" Lacht Austin. Ik grinnik en knik. "Pap had helemaal niks in de gaten. Dus mam en pap gingen samen in een karretje en mam kotste pap compleet onder. Geniaal moment" lach ik. Austin schud lachend zijn hoofd en leunt liggend op zijn ellenbogen terwijl hij naar het water kijkt.  Ik neem een hap van mijn broodje met kaas. "Mis je hem niet?" Vraagt Austin ineens. "Pap?"vraag ik. "Ja"antwoord hij. "Nee niet echt eerlijk gezegd. Ik bedoel hij was er nooit. Hij heeft ons in de steek gelaten. Ik hoef hem nooit meer te zien" zeg ik een beetje geïrriteerd. "Hij liet je moeder in de steek. Jou niet en zoals je over hem verteld lijkt het alsof je wel leuke herinneringen samen hebt" zegt hij. Hij heeft ergens wel een punt. "Maar even een onderwerp switch. Wij gaan zwemmen" grijnst Austin. "Echt niet dat water is ijskoud" lach ik. "He durft gewoon niet" grijnst Austin terug. "Let jij maar eens op" grijns ik terug. Ga ik dit nou echt doen? Ja fuck it. Ik trek mijn shirt over mijn hoofd en mijn broek en schoenen uit. Ik ren richting het meer en maak een bommetje. Zodra ik boven kom maakt Austin ook een bommetje. Dat is het handige aan bommetjes je bent altijd meteen door dat moment wanneer het water ijs en ijs koud lijkt.

Austun heeft zich ook omgekleed. Hij zwemt in zijn boxershort. Hij is gespierd en heeft een six pack. Niet verkeerd😏.  Blub..blub.
Blub. Ik was niet op aan het letten. Austin duwt me onderwater. Ik spartel alle kanten in. Na een paar seconde laat hij me los. Ik zwem snel naar boven. "Sukkel!" Roep ik en begin hem nat te spetteren met water. Hij lacht en spettert terug. Nu moet hij ook onderwater. Ik zwem naar de kant. "Wil je eruit?"vraagt Austin. "Ja ik heb het koud"lieg ik. Het water is juist best lekker warm. Ik klim het water uit. Austin staat met zijn rug naar me toe. Ik spring achter hem in het water en dus zijn schouders ook omlaag. Hij is voor 3 seconde ofzo onderwater want hij is veel sterker. "Ahh lekkee verfrissend"grijnst hij als hij bovenkomt. Ik grinnik. Idioot :).

Heyy mensjes,
Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos

Only Friends Kde žijí příběhy. Začni objevovat