Pakisabi Na Lang 2 (A JaiLene Fanfiction)

CHAPTER 53

Drake carefully brushed the tears off her cheeks with the pad of his thumbs. Ito ang dahilan kung bakit ang usapan nila'y hindi siya nito ihahatid sa airport ngayon! She'll surely cry and it will be harder for her to leave. Tignan pa lamang niya ang matinding lungkot sa mga mata nito na pilit nitong ikinukubli, lalo lamang siyang nanghihina.

"I'll wait for you. You know I'll always wait for you," masuyo nitong sabi. Wala siyang pakealam kung gumagawa man sila ng eksena doon. "And I'll behave here while you're away. I won't give you any reason not to come back to me, baby."

Now it was the sides of his eyes that were starting to moist. The way he said the last sentence gave her a taste of the sadness and longing that he's feeling right now. Alam niyang mahirap kay Drake ang payagan siyang umalis lalo na dahil sa nangyari noon na naglayo sa kanila ng tatlong taon.

She smirked, "I know you'll behave."

Drake is strict when it comes to his principles and morals. While she's the only exception in his rule. Hindi niya sigurado kung dahil sa mahal siya nito o masyado lang talagang matigas ang kanyang ulo kaya pinagbibigyan nito ang kanyang mga kapritso.

Nagtungo ang kamay nito sa kanyang batok at marahang itinulak patungo dito. His lips grazed her forehead. His other hand is holding hers tightly, "Soon we'll never leave each other's side again, baby. I'll be with you wherever you'll go and vice versa. You'll be legitimately mine soon...my wife."

Tumango siya sa sinabi nito. Nararamdaman ang pananabik para sa ideyang iyon. Kahit sa totoo lang, hindi pa man, ay pakiramdam niya bahagi na siya ni Drake at ganoon din naman ito sa kanya. Pakiramdam niya ay kasal na siya dito.

"Shirley, kung hindi ka pa aalis ngayon paniguradong maaiwan ka na ng eroplano," singit ng tiyo Spencer niya mula sa likod.

Napahiwalay siya ng kaunti kay Drake. Nakalimutang naroon pa pala ang kanyang pamilya. Her tito's expression was indifferent. Samantalang ang sa Tita Mj niya ay nangingiti.

"Babe," she returned her attention to Drake. "I need to go now."

Sa kabila ng kanyang sinabi ay mahigpit pa rin ang kapit nito sa magkabila niyang palad.

"Answer my calls and texts, okay? I'll contact you every day, baby," paalala pa nito.

"I will. Sige na..." sinubukan niyang bawiin ang kamay mula rito ngunit hinila lang siya ni Drake palapit at siniil ng malalim na halik.

Tumugon siya't tuluyan na namang kinalimutan ang mga kamag-anak niyang paniguradong pinapanood sila. Her cheeks blushed when she felt the familiar flick of his tongue inside her mouth. Pinigil nang palad niya ang dibdib nito bago pa mas lumalim ang halik na ibinibigay nito sa kanya.

She's thankful that Drake's back is on her family. His broad shoulders covered them. Kung hindi ay paniguradong mage-eskandalo ang tiyo niya para sa uri ng halik na ibinigay ni Drake sa kanya.

Seryoso ang ekspresyon ni Drake nang maghiwalay ang mga labi nila. He wet his own lips before biting it. Making it look redder, softer and more delectable. Bago pa man mawala muli sa tamang linya ang isip niya ay nagpaalam na siya't bumalik na sa pila.

Sumulyap siya rito sa kahuli-hulihang pagkakataon bago tuluyang nakapasok sa loob ng airport. Hindi pa man lubusang nakakalayo ay tumunog ang kanyang cellphone. Napailing siya't napangiti nang makita ang pangalan ni Drake sa screen.

"I love you, baby. I forgot to tell you," he said on the other line.

"I know. You say that to me every day. And you already told me a while ago!"

"Damn...I already miss you."

"Ilang segundo pa lang tayong naghiwalay, Drake," natatawa niyang sinabi.