İyi Ki Geldin!

Özel bölüm

 Selaaaaaam!

Özlendik mi acaba? Ben sizleri çok özledim. Nasılsınız?  Yeni yıla girerken, bir bölümle geleyim ve yeni yılınızı  da kutlayayım dedim.

Yeni yıl hepimize öncelikle barış ,sevdiklerimizle kazasız, belasız, yalansız, dolansız, çil çil altınlarla ,sağlıkla, mutlulukla gelir inşallah. İnadına umut edelim; umutsuz yaşanmaz. 

Gelelim yeni hikayemize; bir hikayeye başladım biliyorsunuz;  ilk bölümde kaldım, ama en yakın zamanda devam edip bitireceğim- haberiniz ola.

Hepinize kucak dolusu sevgiler :)))

Leyla'nin Önder'i kabul etmediği günlerden bir gün

Önder televizyonun karşısına oturmuş anlamsızca ekranı izliyordu. İşten yeni gelen Türker Önder'in emrettiği üzere yemek almıştı. Önder kapının sesini duyunca salonun kapısına baktı.

-Sen mi geldin? diye seslendi.

--Kim? diye sordu Türker ve salonun kapısında belirdi.

-Sen işte.

-Başka kim olacaktı, sevgili zeka küpüm?

-Seyfo.

-Oğlum, onun bizim evde ne işi var? Dahası, benim anahtarımın onda ne işi olabilir ki ve de bu saatte neden kapıyı açıp girmesi gereksin?

-Ya, tamam ya. Hiç çekemem seni. Getirdin mi?

-Getirdim.

-Hepsi tam mı?

-Hımm tam. Yalnız; aşağı kahvedekiler bu hafta vermeyeceklermiş.

-Neyi?  dedi Önder ve dikkatle Türker'e baktı.

-Haracı.

-Türker, ne aldın abicim sen? Ameliyata girdin  de, çıkarken şişenin dibinde narkoz kaldı da ziyan olmasın diye sen mi çektin? Ne haracından bahsediyorsun Allah aşkına!

-Asıl sen nasıl soruyorsun? Ne getirdim mi acaba ben?

-Tabii ki yemekleri soruyorum! Bana koskoca okumuş adam olmuş birinin bu soruyu anlamadığını söyleyemezsin.

-Haklısın kardeşim,dedi Türker usanmışçasına. Hadi gel de mutfakta getirdiklerimi yiyelim, dedi. "Getirdiklerimi" derken özellikle vurgulamıştı.

-Yorma beni mutfağa, koy şuraya burada yiyelim. İki kaşık getirsen yeter.

-Emrin olur! dedi Türker ve elindekileri masaya koyup mutfağa gitti geldi. Al, dedi kaşıkları ve suyu verdi. Ben üzerimi değişip geliyorum; sen de yemekleri bir zahmet poşetinden çıkar, deyip odasına gitti.

-Offf her şeyi Önder yapsın. Okula git Önder, ders ver Önder ,yemek yap Önder, çamaşır  yıka Önder, ev ayakkabısı al Önder, yeni tarif öğren Önder, sofrayı kur Önder, bir de üstüne aşk acısı çek Önder. Allah'ım ne zaman bitecek benim bu çilem? deyip kaşığı yemeğe daldırdı.

-Hayırdır, neyin var senin? dedi Türker üzerini düzeltirken.

-Hiç, dedi masumca sanki biraz önce yakaran o değilmiş gibi.

-Oğlum az önce "Allah canımı alsın da kurtulayım" demedin mi?

-Yooo.

-Demedin mi?

-Öyle demedim.

-Ya nasıl dedin?

-Allah'ım ne zaman bitecek benim bu çilem? dedim.