BEDEL

BEDEL 6 *BENİM OLACAKSIN*

Bölüm şarkısı: Çekip gidesim var.

"Bana bak lan bir daha senin böyle bir şeyini duyar görürsem öldürürüm seni. Benim kadınım olacaksan attığın adıma dikkat edeceksin."

Nefesini ensemde hissetmemle gözlerimi sıkıca yumdum. Kapıya daha fazla yapışma imkanım yoktu. Hışımla arkamı döndüm elimle geri itip aramızdaki mesafeyi açtım.

"Öldürsene hadi şimdi öldür. Bugün yaptım bir daha yaparım. Öldür ne duruyorsun. Senin olmaktansa ölmeyi tercih ederim. İstemiyorum seni anlıyor musun istemiyorum. Ben başkasını seviyorum. Kan mı istiyorsun bak karşındayım. Kardeşinin kanını kendi kanımla ödemeye hazırım."

Öfke saçan gözlerimi gözlerine dikerek haykırışıma alaycı tavırla gülmüştü.

"Yaa! Demek kanla ödemek istiyorsun. Peki kardeşinin kanından başlayalım o zaman. Selim''in canına karşı Samet'in canı. O seviyorum dediğin adamı da bulup doğduğuna pişman ederim lan."

Bunu söylerken çenemden tutup eğdiğim başımı kaldırmış, pis bakışlarını gözlerime dikmişti.

Kardeşim, Samet'im. Hayır onun kılına dokunamazlardı.

O öfkeyle elimi kaldırıp yüzüne olabildiğince hızlı bir tokat yapıştırdım. Bir an afalladı. Elini yanağına götürdü.
Kendini toparlaması uzun sürmemişti.

Gözleri ateş saçıyordu. Başımı dikleştirip sert bakışımla meydan okurcasına baktım. Başıma gelecek herşeye hazırdım. Korkmuyordum bu adamdan.

O da bana vurmak için elini kaldırdığında istemsizce gözlerimi yummuş yüzüme inecek tokadı bekliyordum.

"Ne yapıyorsun sen abi?"

Duyduğum sesle gözümü açtığımda Kasım'ın arkasında durup elleriyle onun kolunu tutan birini gördüm.

"Bırak kolumu lan bu kaltağa haddini bildirmem lazım."

O sırada amcam da içeri girdi. Kasım'ın sözünü duymuştu. Yanımıza geldi ve beni kolumdan çekip arkasına aldı.

"Ne oluyor ağa! senin karşında kim var? Lafına dikkat et. Sen kızımı sahipsiz mi sanıyorsun?"

"Artık onun sahibi benim anladınız mı. Daha benim kim olduğumu anlayamamış."
Kasım ağanın sözleri midemi bulandırmıştı.

"Amca, benim bu adama ancak cesedimi verirsiniz. Daha kardeşinin cenazesi yerdeyken gelmiş burda kendine karı seçiyor."

"Bana bak Kasım ağa! Elif'imin başı ailemin bütün erkeklerinin başının üstündedir. Onun bir damla gözyaşına dünyayı yıkarım başınıza. Şimdi kan mı istiyorsun benimkini al. Ama bu kızı kurban etmem size."
Amcamın sözü üzerine ellerimle elini tuttum.

"Amcaa." Dememle "Yukarı çık sen." dedi.

Gözlerine baktım. Sözleri tekrarlarcasına gözlerini kırpınca yanlarından geçip merdivenlere doğru yürüdüm.

"Vay be işe bak bu evin kararlarını karılar veriyor. Madem öyle.."
Kasım ağanın sözünü arkasında duran kardeşi olduğunu tahmin ettiğim adam kesti.

"Bakın biz burda kan dökülmesini istemiyoruz. Büyükler konuşup anlaşmış. Bir sorun varsa bunu halledecek olan biz değiliz. Madem sözünüzde durmayacaksınız o zaman aile meclisi tekrar toplanıp bir karar verir."
Kasım ağanın arkamdan seslenmesiyle adımlarımı hızlandırmıştım.

"Hazırlanmaya başla iki gün sonra gelip alacağım seni."

Kulaklarımı elimle kapatarak yukarı koştum. Sonrasında neler konuşuldu duymadım. Zaten duymak ta istemiyordum. Eve girdiğimde annemle gözgöze geldik. Bana yaklaşıp sıkıca sarıldı. Ben ise öylece durup kalmıştım.