រឿង ផ្គាប់បេះដូងបង

ភាគទី៤៣:អាជុងវាគឺជា....

  >សុំទោសទុកជាមុនរាល់ពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យក្នុងភាគនេះព្រោះជាភាគ🔞មិនពេញចិត្តអាចរំលងបានណា៎😊

ល្ងាចបន្តិច....

ជុងហ្គុកស្លៀកឈុតនៅផ្ទះចុះមកពីជាន់ខាងលើបំណងរកប្អូនសួរសុខទុក្ខប្អូនចង់ដឹងព្រឹកមិញប្អូនឈឺអីទៅពេទ្យពេទ្យថាអីខ្លះ?ហេតុអីឈឺមិនតេប្រាប់គេ ហេតុអីទៅរកមន្ទីរពេទ្យផ្សេង? ទឹកមុខស្មើរតាមទម្លាប់ អន់ចិត្តប្អូនមើលរំលងគេ

"បងចុះមកហើយមែនទេ?"ថេហ្យុងដែលចេញពីផ្ទះបាយក៏រត់ចូលមកអោបដៃបងជាប់ញញឹមញញែមសួរនាំ

"អ្ហឹម…មានរឿងអីឬ? មើលទៅអូនដូចជាសប្បាយចិត្ត"ជុងហ្គុកច្បិចចុងច្រមុះរាងតូចបន្តិច មើលទៅប្អូនថ្ងៃនេះដូចជាអារម្មណ៏ល្អមានរឿងអីល្អមែនទេ?

"បងមកនេះមកអូនមានអីឲ្យបងមើល"ថេហ្យុងក៏អូសដៃបងចូលទៅក្នុងផ្ទះបាយយ៉ាងលឿន ជុងហ្គុកមិនបានប្រកែកស្របតាមការអូសរបស់ប្អូន

"ព្រឹកមិញអូនឈឺហេតុអីមិនប្រាប់បង?"នាយដើរបណ្តើរងាកសួររាងតូចបណ្តើរ

"អឺ~អូនមិនចង់រំខានបង"ថេហ្យុង ព្យាយាមរកលេដោះសារជាមួយបង

"ប្តីប្រពន្ធចាំបាច់ប្រើពាក្យរំខានដែរ?"ជុងហ្គុកបញ្ឈប់់ជំហានងាកមកមើលមុខប្អូនទាំងជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាខឹងបន្តិចព្រោះប្អូនខ្លាចរំខានគេ ប្អូនគិតអីនេះគេជាប្តីណាប្រពន្ធឈឺ ប្តីត្រូវតែមើលថែព្យាបាលបែបនេះហើយ តែស្តាប់សម្តីប្អូនចុះ នាំភ្លើងមកដុតទ្រូងគេឲ្យក្តៅទៀតហើយ។

"អឺ~អូនគ្រាន់តែគិតថាបងអាចនឹងរវល់ទើបទៅមន្ទីរពេទ្យផ្សេងទៅ"ថេហ្យុងខាំបបូរមាត់ខាងក្រោមធ្វើភ្លែកប្លីងៗងើយមើលមុខបង បងមុខកាចទៀតហើយ ក្នុងចិត្តគេភ័យខ្លាចបងស្រែកគំហកដាក់ទៀត។

"លើកក្រោយត្រូវប្រាប់បង ចុះពេលនេះយ៉ាងមិចហើ យពេទ្យថាអូនឈឺអី?"ជុងហ្គុកឃើញមុខប្អូនដូចជាភ័យគេ ក៏ស្រាយចិញ្ចើមញញឹមផ្អែមសួរនាំវិញ

"ពេទ្យថាអូនញ៉ាំម្ជូរច្រើនទើបធ្វើទុក្ខក្រពះបងមិនបាច់បារម្ភទេ"ថេហ្យុងញញឹមវិញពេលបងញញឹមដាក់គេ បងញញឹមស្អាតណាស់គេលង់សម្រស់បង។