hou me vast voor ik val

hoofdstuk 2.2.5

Het vliegtuig staat niet eens aan de grond of de man staat al praktisch aan de uitgang. Hij moest en zou dit vliegtuig verlaten en zijn koffer zou dadelijk nog een keer komen. Hij wilde gewoon naar zijn man. De man die in het ziekenhuis lag. 

Rutger zou hem ophalen, terwijl de kinderen bij Loïs waren. Frank was in het ziekenhuis gebleven om de man bij te staan en om te wachten op de arts die terug zou komen van een congres. 

De jongens hadden het zwaar sinds hun vader voor hun ogen in elkaar was gezakt. Matt had nog niet de tijd gehad om met de jongens te praten maar had aan Loïs gevraagd of zij de jongens wilde brengen richting het ziekenhuis als de man ook toe zou komen. 

 Nu was het enkel nog een kwestie van daarheen gaan. "Ladies and Gentleman, welcome to Eindhoven Airport. We have to wait for a sec to eventually get off the plane, but we will be getting there shortly. I hope you've enjoyed flying with us today en safe travels."

Gefrustreerd gaat de man weer zitten. Zijn mobiel was van de vliegtuigmodus af en de appjes komen langzaam binnen bij de man. Hij krijgt appjes van Frank over de toestand van Raoul. Een appje van Loïs dat ook Rob weer ineen was gezakt en dat Milo en Koen samen met Noé en de tweeling aan het spelen waren en Koen met heel veel vragen zat. Hij leest ook een appje van Rutger dat hij er staat en de man mee zou nemen naar het ziekenhuis of naar een andere plek. 

Na het appje van Loïs opent hij de tracker die alle aanvallen van Rob in de gaten moest houden. Er stonden geen nieuwe aanvallen in, en dan herinnert de man zich weer dat de jongen uit de gracht was gehaald en daarbij zijn horloge kapot was gegaan.

Matt wil overal zijn behalve in het verstikkende vliegtuig. Hij was dichtbij zijn man maar toch voelde het nog zo onnoemelijk ver. Daarnaast moest hij nog een uurtje in de auto zitten. In dat uurtje kon hij alles nog op een rij krijgen. 

Hoe ging hij de jongens vertellen dat hun vader een beroerte heeft gekregen. Hoe ging hij het aan de anderen brengen dat hij Rob erdoor had gekregen en dat de jongen voor enige tijd uit huis ging? Hij zou in een zorgintensief traject belanden in Eindhoven. Zijn sport en zijn school zou hij daar uit kunnen oefenen en de jongen mocht op vrijdag, zaterdag en zondag thuis zijn. Alles om de ziektes van hun zoon onder controle te krijgen en het leefbaarder werd voor de jongen.

Als er nog geen beweging in het vliegtuig komt, pakt de man zijn telefoon om Loïs te bellen. Hij wilde de jongens even horen. Weten hoe het met ze ging. Weten hoever Rutger was gekomen met de trauma verwerking. Toch steekt het hem dat hij niet weet hoe het met Rob is. De jongen die deze ochtend alweer uit een sloot was gevist. Hij moest nog een gigantische bos bloemen naar Mijntje en haar man sturen. 

Nadat hij Raoul zou hebben gezien, zou hij maandag de directie inlichten over het voorval van Raoul. Als alles uitwees op een beroerte, kon het enige tijd duren voordat de man weer aan het werk kon, als hij überhaupt al aan het werk kon. 

Matthyas zijn telefoon gaat een paar keer over terwijl hij met zijn touwtjes speelt van zijn hoodie. Zijn dokterspasje hangt nog aan zijn pantalon. In alle haast was hij die vergeten af te doen.

"Hey Matt," klinkt een zachte vrouwelijke stem aan de andere kant, "wacht geef me een seconde. Hidde zit nu net op zijn schoot." Matthyas lacht zacht als hij de vrouw het kind op de grond hoort zetten en wat verder wegloopt. 

"Hey Lo," Matt doet zijn best om zijn snikken in te houden, "zijn de jongens in de buurt? Ik zou ze graag even spreken namelijk." Weeral klinkt er wat commotie aan de andere kant van de lijn. "Rob ligt even boven uit te rusten, Miel is nog druk met Noé aan het spelen maar Koen die ligt een beetje voor zich uit te staren. Wil je Koen even spreken? Dan kijk ik even bij Rob."

"Oww helemaal goed! Jij bracht de jongens dadelijk naar het ziekenhuis toch? Het vliegtuig is nog niet aan een sluis gekoppeld dus ik zit überhaupt nog niet in de wagen bij Rut." Loïs maakt een instemmend geluid en een gemoffeld 'papa wil je spreken jongen' klinkt zacht in Matt zijn gehoorgang. 

"Papa?" 

"Hey vriendje," zucht de man als hij de breekbare stem van zijn gevoelige zoon hoort, "het is niet niks he jongen vandaag." Koen snikt zacht als hij de geruststellende stem van zijn vader hoort. Hij vraagt hem niet hoe het met hem ging, want Koen zou toch altijd zeggen dat het goed met hem ging. 

"Rob was thuisgebracht door de politie pap," snikt Koen als hij rechter gaat zitten op de bank van zijn oom en tante, "toen is Miel frietjes gaan halen en er was niks met papa aan de hand, tot hij ineens de tafel af ging ruimen en ineen zakte. Rob is meteen naar hem gerend en ik heb toen meteen de ambulance gebeld. Milo belde ome Rut en die is meteen gekomen. Papa heeft hij een beroerte? Gaat hij dood? Mag ik hem dadelijk nog wel zien? En kan jij dadelijk nog even naar Robbie kijken want eigenlijk wilde pap vanavond nog met hem langs de spoedeisende hulp omdat hij meerdere aanvallen had gekregen." 

Zuchtend gaat Matt staan als hij de beweging in het vliegtuig voelt. "Ik kom er zo snel mogelijk aan lieve Koen. Zorg even goed voor jezelf dan zal ik voor de rest zorgen. En natuurlijk ook voor jou lieverd. Jij mag er ook zijn. Jij en al jouw verdrietjes jongen."

"Ik hou van jou papa!"

Matt slikt zijn tegen tranen in. "Ik ook van jou lieverd. Zo onwijs veel."