hou me vast voor ik val

hoofdstuk 1.1.16

"Papa?" Milo kruipt wat dichter tegen zijn vader aan terwijl Raoul zacht over zijn hoofd aait. Roel geeft een goedkeurend geluidje waardoor Milo begint te praten. "Leuks doen? Diertuin?"

Het was vakantie en Robbie was weer naar het ziekenhuis voor zijn dialyse. Twee keer in de week moest de jongen naar het dialysecentrum en er zat geen afbouw in voor de korte termijn. Als het kind na de kerstvakantie eindelijk weer naar groep 3 zou gaan, was het roeien met de riemen die ze hebben om Rob daar te houden. Nog altijd stond de leerkracht achter de optie om hem terug te halen naar groep 2, maar op rekengebied steeg de jongen boven alles en iedereen uit wat de leerkrachten weerhield om hem terug te zetten. 

Koen kijkt ook op van zijn plekje op de bank. Zijn broer zou toch bij ome Frank slapen dus zij konden ook wel wat leuks doen toch? 

"Ja papa! Dierentuin!" Raoul pakt zuchtend zijn telefoon en checkt de tijd op zijn telefoon. Zijn man, die de laatste tijd meer en meer nachtdiensten draaide om er voor de kinderen te zijn als ze wakker waren, lag nog boven te slapen maar wilde wel graag voor 12u weer wakker worden zodat hij niet zijn dag weggooide met slapen. 

"Papa Matt moet dan nog wakker gemaakt worden en er moeten nog wat dingen ingepakt worden maar dan wil ik best met zijn viertjes naar de dierentuin hoor!" Meteen vliegen er twee paar armen de lucht in en rent Koen de trap al op om zijn vader wakker te maken. 

Zachtjes doet het kind de deur open en ziet zijn vader liggen in het grote bed. Het bed waar Koen en Milo in de vakantie soms mochten slapen omdat Raoul alleen sliep. "Papa Matthy?" Het kind klimt op het bed en gaat tegen zijn vader aanliggen. De blonde lokken van de arts dampen nog een beetje na door de ochtenddouche. Hij kwam vanochtend thuis en Milo zat toen al beneden. Hij ging toen maar even douchen en nu ligt zijn middelste naast hem op het grote bed.

"Papa wakker worden? We gaan dierentuin!" Koen plaatst een kusje op zijn vaders hoofd en vermoeid opent de man zijn ogen en armen. Koen kruipt er vrolijk in en drukt zichzelf dichter tegen zijn vader. De man die hij had gepromoveerd tot papa en die hem zo onwijs lief had. 

"Goedemorgen aapje van me," begint de arts schor, "maar dit is toch al een dierentuin? Jij bent toch mijn aapje?" Koen schudt zijn hoofd en giechelt als Matt hem kietelt, "nee papa echte aap! Met Milo samen papa en met papa Roel! Waar is Robbie papa? Moet Robbie ook niet mee? En de apen? Denk je dat die apen er echt zijn papa? En d-"

Matt wilt zijn kussen over zijn eigen hoofd trekken om het geluid te stoppen. "Koen vriendje," lacht de man halverwege, "papa wil echt alles alles weten maar nu moet ik me toch echt omkleden want anders zijn de apen en giraffe en alle andere denkbare dieren inderdaad al weg ja."

"Oww maar ik hier als jij omkleed," begint de jongen als hij zichzelf rechtop zet tegen het hoofdeind aan, "en ik kletsen met hem. JOU!" Matthyas rolt lachend en zuchtend uit zijn bed. Hij ging er gewoon niet aan ontkomen dat de woorden waterval van de familie het los ging laten op de arts. 

"Wat slim van jou Koentje! Nu kan papa zich omkleden en jij kletsen. Echt een onwijs goed idee." Het laatste mompelt hij lachend in zichzelf als hij wat kleding uit de kast pakt. Als hij zijn hoofd effectief door een blauw shirt heeft gestoken, hoort hij zijn zoon vreemde taal uitkramen. 

"Koen wat doe je?" lacht de man, nog altijd met zijn rug naar het grote bed gekeerd. Koen had ondertussen een oud leesboekje van Raoul gevonden en had op magische manier een kern 7 boek in zijn handen. 

Matthyas weet niet wat hem overkomt als het kind ineens een boek aan het voorlezen is. Raoul moest dit zien en moest oordelen of dit nog enigszins in de norm paste, want anders dan was het weer een feestje voor de jongens voor de zorgen. Hij zet zijn telefoon in de kast en neemt het hele tafereel op.