hoofdstuk 1.1.2

502 39 7
                                    

Raoul draait zich om en kijkt op de wekker. Half zeven. Het is aan de vroege kant voor de kleuterleerkracht maar hij wilde deze ochtend best vroeg vertrekken. Hij had een drukke dag voor de boeg en moest nog wat administratie afhandelen.

Als hij zijn man nog naast hem ziet liggen gaat hij er vanuit dat hij een avonddienst had. Zijn blonde haren zitten tegen zijn voorhoofd geplakt en Raoul moet zacht lachen als hij een klein kusje op Matthyas zijn haarlijn zet.

Hij was twee jaar jonger dan Raoul maar ondertussen woonde ze al vier jaar samen. Ze wilde graag uitbreiden met een gezinnetje maar Raoul weet dat het tijd kost. Hij had alle tijd van de wereld maar het begon hem toch parten te spelen dat hij nog altijd geen positief bericht had ontvangen van hun sociaal werkster.

De man rekt zichzelf even uit en loopt richting de douche. Hij wilde elke ochtend douchen om fris en fruitig in zijn klas aan te komen. Onder de douche kwamen bij hem ook vaak de goede lessen en kon hij zijn dag even op een rij zetten.

Vandaag moest hij de administratie van de nieuwe kleuters invullen, die in september en oktober bij hem binnen kwamen wandelen, en moest hij ook naar het lesplan van zijn stagiaire kijken. Het zou haar eerste lesje zijn en Raoul wilde het meisje zo zelfverzekerd mogelijk richting die les sturen. Het was het voorlezen van een prentenboek en het meisje was onwijs zenuwachtig. Raoul had ook een pittig klasje. Vooral de oudste kleuters konden er wat van. Hij snapte haar onzekerheid daarom ook wel.

Hij droogt zich af en pakt het setje kleding die hij secuur in de kast had gelegd. Hij weet dat zijn man het liever op een hoop gooit, Raoul wilt de ochtend beginnen met structuur en daar hoorde het goedleggen van zijn kleding ook zeker bij.

Beneden schrijft hij nog een briefje voor zijn man die nog lekker in hun bed lag. Het was ondertussen zeven uur geworden. De man hurkt zich neer om de kat even aan te halen en wat eten in zijn bakje te doen. Het spinnend geluid van de kat geeft de man een gelukzalig gevoel.

De koffiepot pruttelt nog een beetje na wanneer hij voor zichzelf een bakkie inschenkt. Op zijn telefoon checkt hij nog snel zijn mails en reageert hij op wat berichten die binnen zijn gekomen in de groepsapp van de kleuterbouw. Het verschilde van het volgende thema tot een verloren nietmachine.

De man gaf les in Capelle aan de IJssel. Hij had er als afstudeerder stage gelopen en was er blijven plakken. Hij vond het een fijne school en werd geaccepteerd zoals hij was. Een kleuterleerkracht die getrouwd was met een man. Afgelopen zomer had het huwelijk voltrekking gevonden. Hij had, in samenspraak met Matthyas, zijn kleuterklas uitgenodigd om bruidskinderen te zijn. Het was een fantastische dag waar de oudste kleuters, toentertijd groep 1 leerlingen, nog altijd over praten.

Het had een indruk gemaakt want aan het begin van het schooljaar brak een meisje haar elleboog. In het ziekenhuis stond ze onder behandeling van Matthyas. Het meisje kwam de volgende dag vol ongeloof naar school want zij had de man van de meester gezien. Raoul denkt dat ze daar nog een hele maand over in shock was geweest.

De man smeert nog snel wat boterhammen voordat hij naar zijn werk vertrekt. In de zomer pakt hij de fiets, een half uurtje fietsen, om zo zijn hoofd leeg te maken. Nu het wat kouder is, wordt er vaker gebruik gemaakt van het kleine wagentje. De mannen vonden het niet nodig om twee grote wagens te hebben. Ze hadden er vaak maar eentje nodig en de auto van Raoul was alleen nodig voor zijn werk.

In de auto geniet hij van de rust om hem heen. Hij reed vaak even langs de dijk om tot rust te komen. Hij hield van Matthyas en van zijn werk maar door zijn eigen verleden bleef zijn hoofd vaak honderden vragen afvuren.

Na een goede twintig minuten rijden komt hij aan bij zijn werk. Een schooltje met uitzicht op een weiland. Naar alle waarschijnlijkheid ook het enige weiland in de wijde omgeving.

hou me vast voor ik valWhere stories live. Discover now