hou me vast voor ik val

hoofdstuk 1.1.7

"Hoe is het met je vandaag? Als het niet gaat dan moet je het aangeven oké!"

Zijn baas staat tegenover hem wanneer Matt weer de kamer van Koen verlaat. Hij had er net een nieuwe patiënt bij gezet in de hoop dat Koen iets meer uit zijn schulp zou komen. Volgens Raoul was het sowieso een stil mannetje en kon soms een dag doorgaan zonder iets te zeggen tegen zijn meester. 

Matt stopt weer wat spullen in de blauw-gele broek die hij als MMT vandaag aan had. Even geen spoedgevallen maar gewoon in de auto rijden door Rotterdam en regio om ambulances bij te staan bij trauma's waarbij ze Matthy zijn expertise nodig hadden. 

"Het is heel moeilijk maar het gaat goed om gewoon aan het werk te gaan. Ik denk dat ik gewoon ontdaan ben over de manier waarop gisteren is gehandeld bij de jongens. Ze zijn zo bruut uit elkaar gehaald dat ik op ontploffen stond." 

De man knikt begrijpend. Ook hij had het niet zo op de werkwijze van jeugdzorg en had meerdere klachten lopen die hij gewoon opgelost wilde hebben. "Dan is het maar goed dat ik je op heb geschoven met MMT want eigenlijk was je volgende week aan de beurt. Omdat ik op de hoogte ben dat je dan in die adoptie zit, mag je van mij die week vrij pakken om gewoon alles te regelen voor die jongens."

Matthyas gelooft zijn oren niet. Mocht hij nu werkelijk een week vrij pakken om voor de jongens te zorgen? "En mijn diensten dan? We zitten al zo krap in onze bezetting!" De man lacht en verteld zijn jongste protégé dat hij die diensten over zou nemen zolang Matthyas beloofde om het vanaf nu wat rustiger aan te doen. 

"Ow ik kan u niet genoeg bedanken! Ik ga maar eens weer een rondje doen dan als ze me niet nodig hebben op de spoedgevallen." Hij zet zijn pieper weer aan om zich beschikbaar te melden en vrijwel direct klinkt de noodcentrale door zijn portofoon heen. 

"Noodcentrale voor MMT 583 Rotterdam." Hij pakt de porto en zijn jas en loopt richting zijn autootje. "MMT 583 luistert." Dan stapt hij in en klikt hij zijn porto in de houder. Als hij zijn ogen naar het tijd laat gaan kan hij niet anders dan bedenken wat zijn man of Rob momenteel aan het doen was. Raoul was waarschijnlijk lekker buiten en Rob zat in de klas zijn favoriete rekensommen te maken. Hij had Matt gisteren verteld hoe goed hij wel niet was in rekenen. 

"Ja uw assistentie wordt gevraagd op de Statenweg 103 betreffend een verwarde man met een mogelijke hersenbloeding. Hij bevindt zich in de supermarkt. U heeft toestemming om A1 te rijden." 

Matthyas rijdt richting de plek die de noodcentrale in zijn systeem had gezet. Hij wist welke winkel het was, de Albert Heijn. Het was ongeveer tien minuutjes rijden en dan had hij alle mogelijke tegenslagen met verkeer al meegerekend. 

Het is tien over elf. De man rijdt zijn derde MMT ritje en voor nu verliep de dag voorspoedig. Geen grote reanimaties of ongevallen. Zijn eerste rit was een oudere vrouw die was uitgegleden en haar heupkop had gebroken. Ze hadden Matt opgeroepen om extra medicatie te geven die alleen hij als arts mocht geven. Zijn tweede ritje was naar een middelbareschool waar een leerling zijn schouder uit de kom had gehaald en ook pijnstilling van de arts nodig had. Nu was hij dus onderweg naar een verwarde man die naar alle waarschijnlijkheid een hersenbloeding aan het doen was.

Als hij nog drie minuten is verwijderd van de plek waar hij werd gevraagd, klinkt er ineens weer geruis uit zijn porto. "Noodcentrale voor MTT 583." Matt klikt een knopje in zodat hij niet hoeft te spreken. Op die manier kon hij gewoon op de weg letten. 

Hij draait de straat in en ziet inderdaad dat er al een tweetal ambulances staan. De arts pakt de porto mee waar net nog zijn naam door klonk. "MMT 583 luistert of was het niet doorgekomen?" De man stapt uit en pakt de tas die hij altijd bij zich heeft als urgentie team.

"U mag verder rijden naar Capelle aan de IJssel. Bijstand gevraagd voor een jongetje wat van drie meter hoog is gevallen. Ambulance en politie zijn onderweg. U heeft toestemming om prio A1 te rijden."