hou me vast voor ik val

hoofdstuk 1.1.5

Raoul zet zijn auto weer op de parkeerplek waar hij gisteren Mijntje tegen was gekomen. Gisteren wilde hij vroeg aanwezig zijn om zijn administratie op orde te brengen. Deze ochtend was hij vroeg omdat Matt om half zeven op de werkvloer moest staan.

Gelukkig mocht de man vandaag op de MMT rijden om zo even alles op een rijtje te krijgen. Hij reed dus ritten als de ambulance een arts nodig had op de plek van het incident. Dit werk verschilde en Matt vond het vaak minder leuk maar ach vandaag tekende hij ervoor. Zolang hij niet nog een kind moet behandelen vanuit een woningbrand, wilde hij best een MMT doen vandaag.

Rob had amper geslapen en Raoul vreesde ervoor dat de korte dag nog te lang ging zijn voor het kereltje. Hij wilde niet toegeven aan zijn slaap maar Raoul hoopte enigszins dat hij even op de dikke mat in de speelzaal wilde slapen.

"Ga je mee vriend? Wellicht kan je nog even slapen dan kan je nog fit aan de les beginnen vandaag." Rob schudt zijn hoofd als hij angstvallig Raoul zijn hand beetpakt. "Nee ik wil niet slapen meneer Raoul! Ik wil bij jou blijven alsjeblieft."

Raoul zijn hart breekt weer. Het kind wilde gewoon niet weg en had zijn veilige haven gevonden in de persoon van Raoul. De man hoopte dat Robbie nog wel naar zijn eigen klas wilde gaan maar zou het ook begrijpen als de jongen gewoon lekker in de kleuterklas wilde blijven.

Het is half acht als hij de school weer binnen wandelt. Hij is de eerste en weet dat de collega's uit de groepen 1/2 en 3 er zo aan zouden komen. Raoul had ze uitgenodigd om kwart voor acht even de situatie te bespreken van de familie van Heest. De leidster uit de peuterspeelzaal zou aansluiten evenals de directie die het hele protocol op poten had gezet om het hele team te informeren.

"Wil jij nu je brood hebben? Of je appeltje? Je moet wel iets eten meneertje." Raoul schuift zijn naam weer op aanwezig en loopt door de kleutergang richting zijn eigen lokaal. "Boterham alsjeblieft. Meneer Raoul mag ik dadelijk wel naar groep 3 toe? We gaan verder met de letter en ik vond hem echt heel heel moeilijk."

"Tuurlijk mag jij naar groep 3 vriendje, was het echt zo moeilijk?" Hij klikt alle lampen aan en ziet dat de kring al in de klas staat. Eén stoeltje is niet meegenomen in de kring en dan krijgt Raoul weer spontaan tranen in zijn ogen. Rob knikt ondertussen en gaat opzoek naar de stoel van zijn broertje. "Waar is die van Koen?"

Het was verdomme Koen zijn beurt om hulpje van de meester te zijn. Hij keek er al enige tijd naar uit en had glinsterende ogen wanneer de wasknijper richting zijn naam ging. Vandaag was het dus Koen H. en Koen F. die de hulpjes waren. Alleen het stoeltje van Koen F. stond naast Raoul zijn stoel. Daarom kiest de man om de stoel van de jongen gewoon naast hem neer te zetten. "Hier is zijn stoel maatje. Doe je jas maar uit en pak maar het brood wat Matthyas heeft gesmeerd. Koen maakt altijd van zijn stoel een tafeltje en gaat dan op zijn knietjes brood eten als de tafels bezet zijn."

Rob lacht breed, "dat deed ik ook toen ik kleuter was!" Meteen draait hij het stoeltje en gaat op zijn knieën zitten. Hij eet rustig de boterham op en kijkt naar het Digibord waar Raoul schatkast op heeft gezet.

"Rob ik ben even naar het lokaal hiernaast oké? Ik moet namelijk met de andere juffen bespreken hoe we het nu gaan doen met jou en je broertjes." Rob slikt zijn boterham door en veegt zijn tranen weg met de mouw van zijn nieuwe trui. Hij had vandaag een dierentrui aangetrokken en een zwarte cargobroek. Rob kon zijn ogen niet geloven toen Raoul met allemaal soorten kleding aan kwam zetten.

Robbie had vrij snel een keuze gemaakt en was toen meer en meer richting de meester van zijn broertje gekropen. Ze noemde hem allemaal 'meneer' omdat zijn ouders hem dat aan hadden geleerd. De andere leerlingen noemde Raoul vaak gewoon Raoul of meneer. Meester was voor een kleuter nog een lastig woord.