part-30(zawgyi)

68 0 0
                                    


"ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုအဆိပ္ခတ္ရဲတယ္ေပါ့ေလ"

"ကိုယ္တို႔ဒီညကိုအတူကုန္ဆုံးၾကရေအာင္လား႐ြန္"

"ခင္ဗ်ားေစာက္ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားလိုက္စမ္း!!"

ဂ်ိမ္း!!

အာ့!!

နဂၢ႐ြန္၏ေအာ္သံ။မိုးၿခိမ္းသံႏွင့္ မိုင္းဟန္၏နာက်င္မႈေၾကာင့္ထြက္ေပၚလာသည့္အသံ။ထိုသုံးသံတို႔ဟာ အေရွ႕အေနာက္ဆင့္ကဲျဖစ္ေပၚလာ၏။လည္ပင္းထက္စူးနစ္နာက်င္ေနမႈေၾကာင့္ မိုင္းဟန္အသက္ပင္ရႉလို႔မရေတာ့ေခ်။သူကပဲအားႀကီးလြန္းတာလား ကိုယ့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကပဲေသးလြန္းတာလားမသိေတာ့။သူ႕ရဲ႕လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႕တင္ မိုင္းရဲ႕ကိုယ္ေလးေလေပၚျမႇောက္တက္ေနရၿပီ။

ဂ်ိမ္း!!

ေနာက္တစ္ႀကိမ္မိုးၿခိမ္းသံ။ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ လွ်ပ္စီးေတြပါထြက္ေပၚလာရၿပီျဖစ္ကာ မိုးေတြပါတေဝါေဝါ႐ြာခ်ေနၿပီျဖစ္သည္။ခႏၶာကိုယ္အပူခ်ိန္က တျဖည္းျဖည္းတိုးလာသျဖင့္ ဒီအခန္းထဲမွာဆက္ေန၍မျဖစ္ေတာ့။ထို႔ေၾကာင့္မိုင္းဟန္ဆိုသည့္လူအား နံရံကိုပစ္ေပါက္လိုက္မိသည္။

ဘုန္း!
အာ့!

"ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ဳပ္ေနာက္မွစာရင္ရွင္းမယ္"

႐ြန္အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည့္တိုင္ မိုင္းဟန္သည္ ႐ြန္၏ေနာက္သို႔လိုက္ပါလာခဲ့ေသး၏။နဂၢ႐ြန္အခန္းတံခါးကိုမပိတ္မွီ အခန္းထဲသို႔ဦးေအာင္အရင္ဝင္လိုက္သည့္ မိုင္းဟန္၏မ်က္ႏွာကေက်နပ္မႈအျပည့္ျဖင့္။ဒီေကာင္႐ူးေနတာပဲ။အားနဲ႕ နံရံကိုပစ္ေပါက္လိုက္တဲ့အရွိန္က သာမာန္လူဆိုရင္ နာက်င္လြန္းလို႔ လ်က္တျပတ္ထနိုင္မွာေတာင္မဟုတ္ေခ်။သူ႕လိုကိုယ္ေသးေသးေလးနဲ႕ဆိုပိုေတာင္ဆိုး၏။

ဒါကိုအရွက္မရွိေနာက္ကေန လိုက္ပါလာခဲ့ၿပီး အခန္းထဲကိုေတာင္ဝင္လာခဲ့ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မႊန္ေနလို႔လည္း။ေဒါသျဖင့္တြန္းကာထုတ္မိေတာ့ မွန္တီခုံႏွင့္ဝင္ေဆာင့္ကာ လက္ေမာင္း၌ထိခိုက္သြားပုံရသည္။အစင္းလိုက္ျဖစ္ေနသည့္ ျခစ္ရာ၌စို႔ေနသည့္ေသြးတို႔ေၾကာင့္ စိတ္ႂကြေဆးရွိန္ေၾကာင့္ ပ်က္ယြင္းေနသည့္ ႐ြန္၏စိတ္တို႔က ပုံမန္မဟုတ္ခ်င္ေတာ့။

Love me vampireOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz