Bi De • Pan Yu Xin De Rui la ||Myanmar Translation||

54

[Unicode]

'မိုက်လိုက်တဲ့ ငါ့ရဲ့ချောင်'

သူတို့တွေ ဆိုဖာမှတစ်ဆင့်ကုတင်ပေါ်အထိ ခရီးဆက်လိုက်ကြပြီး ဝမ်ချောင်လည်း အစောပိုင်းကခံစားခဲ့ရသည့်စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ ကျော်လွန်သွားနိုင်ခဲ့ချိန် အရာအားလုံးက အိပ်မက်တစ်ခုလို ထပ်ခံစားလိုက်ရတော့သည်။

သေချာသလောက် ကလေးဆိုတာ မွေးထုတ်ပေးလို့မရသလို သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ကလေးချစ်လှတာမဟုတ်။ သူ့အနေနှင့် ရှောင်ရှဲ့စိတ်ပျော်သွားအောင် နားထောင်ကောင်းမည့်စကားအချို့ကို ရွေးချယ်ပြောလိုက်ခြင်းသာ။

သူက အပြာရောင်အိမ်သာထိုင်ခုံကို သဘောကျတာမို့ ရှောင်ရှဲ့က သူသဘောကျတာကိုရွေးပြောပေးလာချိန် သူကလည်း ရှောင်ရှဲ့သဘောကျတာကို ပြန်ရွေးပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး ရှောင်ရှဲ့က ကလေးများကို သဘောကျလှသည်။

အရင်နှစ်က သူတို့ လူထုအလှူဒါနအသင်းအတွက် ဖျော်ဖြေပေးရချိန် စင်အနောက်၌ သူတို့နည်းတူ လာရောက်ဖျော်ဖြေရသည့်ကလေးအုပ်စုကို တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ အကုန်လုံးက ၆ နှစ်၊ ၇ နှစ်သားလေးများဖြစ်ကြပြီး အတော်လေးလည်း ဆူညံလှတာမို့ သူ့မှာ အရမ်းစိတ်ရှုပ်လို့ အနားကပ်မလာအောင် အေးစက်စက်မျက်နှာထားဖြင့် နေနေရသည်။ သို့သော် ရှောင်ရှဲ့ကတော့ ထိုသို့မဟုတ်။ ကလေးတိုင်း သူ့ကိုတွယ်တက်ပြီး ကျိကျိကျာကျာအသံဖြင့် 'ကောကော' ဟုတောင် ခေါ်နေကြသေးသည်။ ထိုအဖြစ်က ဝမ်ချောင့်ကို ခေါင်းကိုက်သွားစေပြီး တစ်ယောက်ချင်းဆီ ဂုတ်ကဆွဲ၍လွှတ်ပစ်ချင်မိသည်အထိ။ ဒီအရွယ်ကလေးတွေက ဘာများ အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိပြောတတ်ဦးမှာလဲ။ သို့ပေမယ့် ရှောင်ရှဲ့ကတော့ ဘေးမှနေ သူတို့ပြောသမျှကို 'ဟုတ်လား'၊ 'တကယ်ကြီးပဲ'၊ 'မင်းတို့လေးတွေအရမ်းတော်တာပဲ' နှင့် သံယောင်လိုက်ပေးနေတတ်ပြီး သောက်ကျိုးနည်းအောင် စိတ်ရှည်လွန်းလှသည်။

စိတ်ရှည်လွန်းရုံတင် မဟုတ်၊ ကလေးတွေကိုလည်း တကယ်အများကြီးသဘောကျပုံပင်။

သူ မေးလိုက်သည်။ "မင်း တကယ် ငါနဲ့တစ်ဘဝလုံး အတူကုန်ဆုံးသွားချင်တာလား။"