Bi De • Pan Yu Xin De Rui la ||Myanmar Translation||

18

[Unicode]

'အရူးတစ်ယောက်လိုပဲ။'

ညစာ စားပြီးနောက် သူတို့ လူစုခွဲလိုက်ကြသည်။ ဝမ်ကျင်းကလွဲ၍ အကုန် အရက်သောက်ထားတာမို့ ဝမ်ကျင်းက လျန်ရှီကို အိမ်ပြန်ပို့ရမယ့် တာဝန်ကျသွားခဲ့ပြီး ဝမ်ချောင်ကတော့ ကားမောင်းသူကိုသာ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။

"လျန်-ကော၊ မနက်ဖြန်ည ၈ နာရီ ကျွန်တော်တို့ကုမ္ပဏီက ရှောင်ရှဲ့အကြောင်း တရားဝင်ချပြတော့မှာ။" ဝမ်ချောင် လျန်ရှီကို ပြောလိုက်သည်။ "Forward လုပ်ပြီး ရှောင်ရှဲ့ကို ချီးကျူးပေးဖို့ မမေ့နဲ့နော်။"

လျန်ရှီ စိတ်မရှည်တော့သလိုပြောလာသည်။ "မင်း ငါ့ကို ပြောနေတာ ဒီတစ်ညတည်းနဲ့ ခုနှစ်ကြိမ်၊ ရှစ်ကြိမ်လောက် ရှိနေပြီ။ ထပ်ပြောနေရင် ငါ ဘာမှ မလုပ်ပေးတော့ဘူး။"

ထို့နောက် သူနှင့် ဝမ်ကျင်း ထွက်ခွါသွားတော့သည်။

ဝမ်ချောင် ရှဲ့ကျူရှင်းပခုံးပေါ် မှီထားရင်း မသေချာသလိုပြန်တွေးနေမိသည်။ "ငါ တကယ်ကြီး ခုနှစ်ကြိမ်၊ ရှစ်ကြိမ်လောက် ပြောလိုက်တာလား။"

ရှဲ့ကျူရှင်း : "... လေးကြိမ်"

"ငါ အဲ့လောက် အများကြီး ပြောမိတယ်လို့ မထင်ပါဘူး။ မနက်ဖြန်ညရောက်လို့မှ မင်းအကြောင်း သူ မတင်ပေးရင် ငါ သူ့ကို ထပ်ပြီး ဖုန်းခေါ်ဦးမယ်။"

ရှဲ့ကျူရှင်း သတိပေးလိုက်သည်။ "မလုပ်နဲ့။ ငါတို့က ကုမ္ပဏီချင်းတူတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ အဲ့လိုကူကြော်ညာပေးလို့ အဆင်မပြေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ သူ ကူပေးရင် ကူပေးတယ်ပေါ့။ မကူပေးရင်လည်း မင်း သွားပြီး မနှောင့်ယှက်နေနဲ့။"

ဝမ်ချောင် သူ့နောက်ကျောကို ပုတ်ရင်းပြောလာသည်။ "သူ့ weibo ကို follow ထားတဲ့လူက 20M ရှိတယ်။ သူ ဘာရယ်မဟုတ်ဆိုပြီး share လိုက်တာက ကုမ္ပဏီရဲ့ ကြော်ညာအားထက် ပိုကောင်းတယ်ကွ။ မင်းရူးနေလား။"

ရှဲ့ကျူရှင်း : "..." 'မင်းကသာ အရူး၊ ဘယ်သူ့ကို အရူးလို့ လာခေါ်နေတာလဲ။'

သူလည်း လျန်ရှီရဲ့ကူညီပေးမှုနှင့် ကျော်ကြားသွားရမည်ဆိုတာက အခွင့်အရေးကောင်းဖြစ်မည်မှန်း သိထားပြီးသားပင်။