Bi De • Pan Yu Xin De Rui la ||Myanmar Translation||

8

သူတို့နှစ်ယောက်သား အခန်းအတွင်းသို့ မျက်နှာခပ်တင်းတင်းဖြင့် ဝင်သွားလိုက်ကြပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စကားပြောခြင်း မရှိသေး။

ဝမ်ချောင်က သူ့အိပ်ရာပေါ်တွင် ဒေါသတကြီးဖြင့် ထိုင်နေရင်း ရှဲ့ကျူရှင်းဘက်မှ အရင် စိတ်ပျော့သွားတာကို စောင့်နေသည်။ ရှဲ့ကျူရှင်းသာဆိုပါက သူ့ကို သေချာပေါက် ပြန်ချော့မည်ဟု ခံစားနေမိသည်။

သို့ပေမယ့် ရှဲ့ကျူရှင်းကတော့ သူ့ကိုတောင် တစ်ချက် လှည့်မကြည့်။ အင်္ကျီ လဲဝတ်ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးဖို့ ထွက်သွားလေသည်။

သူ မဟားတရား ဒေါသထွက်နေပေမယ့် ဒေါသဖြေဖျောက်စရာ နေရာဟူသည် မရှိ။ သူ မတ်တပ်ထရပ်ကာ ရှဲ့ကျူရှင်း ကုတင်ပေါ် ဖိနပ်ဖြင့် တက်၍ အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ ဒေါသတကြီး ခုန်ပေါက်နေလိုက်သည်။

အဆောင်တွင် ရေချိုးခန်းနှစ်ခန်းရှိသည်။ ရှဲ့ကျူရှင်းက ထိုအခန်းနှစ်ခန်းထဲမှ တစ်ခန်းအတွင်းသို့ ဝင်ကာ ရေအမြန်ချိုးချလိုက်သည်။ သူ ပြန်ထွက်လာချိန် တစ်ဖက်ရေချိုးခန်းမီးကလည်း လင်းနေကာ တံခါးကလည်း ပွင့်နေမှန်း သတိထားမိသွားသည်။ တစ်စုံတစ်ယောက် အိမ်သာသုံးရင်းနှင့် မီးပိတ်ဖို့မေ့သွားတာနေမည်ဟု တွေးကာ မီးပိတ်ဖို့ သွားလိုက်ပေမယ့် အခန်းအတွင်းတွင် အဝတ်လျှော်စက်ထဲမှ အင်္ကျီများကို ထုတ်ယူနေသည့် ကျိကျဲကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

"ကျိကျဲ" ရှဲ့ကျူရှင်း ပြောလိုက်သည်။ "မင်း ဘာလို့ ညမိုးချုပ်မှ အဝတ်လျှော်နေရတာလဲ။"

ကျိကျဲ အနောက်လှည့်ကြည့်ရင်း ရှဲ့ကျူရှင်း ရောက်နေမှန်း တွေ့လိုက်ရသည်။ "မဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်တော် ပြန်ရောက်ကတည်းက လျှော်ထားတာ။ အိပ်ပျော်ခါနီးမှ အဝတ်တွေ အခြောက်ခံဖို့ မထုတ်ရသေးမှန်း သတိရလာလို့။"

ရှဲ့ကျူရှင်း သူ့လက်တစ်ဖက်တည်းနှင့် ခက်ခက်ခဲခဲ သယ်ထားရတာမြင်ချိန် မေးလိုက်မိသည်။ "မင်းညာလက်က ဘာဖြစ်တာလဲ။"

"ကျွန်တော် ဒီနေ့ အကလေ့ကျင့်ရင်း မတော်တဆ ချော်လဲကျသွားတာ။ ကျွန်တော့်အထင် အရွတ်ခေါက်သွားပုံပဲ။"