Officially Blake's

CHAPTER 62

CHAPTER 62

BLAKE’S POV

Buong gabi akong nakagising at nakatulala sa kawalan.

Alam kong pagod na pagoda kko pero parang napaka-imposible naman na matulog na alam kong wala si Nicolle sa bahay niya… o kaya sa tabi ko. Tinawagan ako ni Andrew kanina at sinabing wala siya sa A o kaya sa B. Hindi ko alam kung nasaan siya ngayon. One thing’s for sure: she’s with Matthew.

Buong gabi, wala akong magawa kundi mag-alala para sa kanya. Hanggang ngayong umaga na.

Narinig ko na may kumatok sa pintuan ng kwarto ko. “Blake, wake up,” tawag sa akin ni Mama. Hindi ko na lang siya pinansin. Aalis din naman siya.

“Blake. Honey,” tawag niya ulit. “I know you’re not going to school today but you cant lock yourself in all day.”

I sighed.

Inayos ko ang higa ko sa kama at kinuha yung picture frame sa may bedside cabinet. Napangiti ako nang makita ang picture naming dalawa ni Nicolle kasama si Avah. Bigla ko tuloy naalala noong dinala naming ni Nicolle si Avah sa isang mall sa may D.

Tuwang tuwa ako kase pakiramdam ko pamilya talaga kami. Kahit na hindi naming anak si Avah, at the moment I didn’t care. Pumunta kami sa isang photobooth at nagpapicture ng madami. Sa totoo lang, tawang tawa kami ni Nicolle dahil ang daming alam na poses ni Avah. Ang bata pa, ang hilig na sa picture. Tss.

“Hey, Blake, wanna go watch a movie?”

Nag-shrug ako sa tanong ni Nicolle. “Si Avah ang tanu—“

“Ayoko!”

Napatingin kaming pareho ni Nicolle kay Avah.

What the fuck?! Spoiled brat tong batang to ah!

“Hey, Avah. You don’t wanna watch a movie?” marahang tanong ni Nicolle habang yumuyuko para magkapantay silang dalawa ng bata.

Nag-cross arms si Avah, nag-pout tapos umiling iling. “I don’t wanna watch.”

Hinawakan ni Nicolle ang pisngi ni Avah at ngumiti sa kanya. “What do you wanna do, then?” tanong ni Nicolle.

May binulong si Avah kay Nicolle. I rolled my eyes. Tss. Ano na naman kayan plano ng mga to? Tumakbo bigla si Avah pagtayo ni Nicolle.

“Merry-go-round,” sabi sa akin ni Nicolle.

“Alright.”

“And we’re riding with her.”

“Alright.”

“On the horse.”

“What?!” reklamo ko.

Nag-sigh si Nicolle bago ngumiti sa akin ng nakakaloko at nag-shrug. Sinundan naming si Avah. Nang halos malapit na kami kay Avah, biglang tumunog ang cellphone niya. Syempre, pasimple kong sinilip kung sino yung tumawag. Baka mamaya—

Shit.

That’s Andrew. That’s Andrew fucking Bailey.

“Hey, Andrew,” nakangiting bati ni Nicolle. “Yeah. I’m with—“ tumingin siya sa akin bago tinuloy ang sinasabi niya. “—with someone.”

“What?!” sigaw ko sa kanya. “You’re with someone?! Nicolle, you’re with me! You’re with your boyfriend. Actually, you’re with your fiancé! You’re not with someone!”

Pero kahit na anong sigaw at reklamo ang gawin ko don sa tapat niya, hindi niya ako pinapakinggan. Actually, tinalikuran niya pa nga ako para makausap niya ng mas maayos si Andrew eh. Edi sige. Sige. Fine.