Officially Blake's

CHAPTER 5

CHAPTER 5 

BLAKE'S POV

“O? Ano?” tanong ko habang nakasmirk.

Bumaba na ako at iniwan si Amgirl sa loob ng kotse na nakanganga at nanlalaki ang mgamata. Umupo lang ako sa may hood ng kotse ko at nagsindi ng yosi habang hinihintay siya na makarecover sa pagkagulat niya. HInintay ko siyang lumabas. Tinap ko ‘yung windshield sa para palabasin na siya. Ano bang balak neto? Tinignan ko ang oras sa phone ko. Mag tten o’clock na pala. Nakita ko din ang mga madaming text messages at calls sakin. Umiling na lang ako nang makita kong isa lang ang importanteng message. Lahat galing na sa mga stalker ko. Binuksan ko’yung message sa’kin ni Tracy…

Kailangan nating mag usap.

4 hours ago pa ‘tong message. Hindi na muna ako nagreply. Napsimangot ako nang mapansing hindi pa din lumalabas si Amgirl. Ano ban hinihintay netong babaeng ‘to?Bumaba ako sa hood at inapakan ‘yung yosi ko. Pumunta ako sa may bintana ng shotgun at kumatok. Sumimangot lang siya. “Baba na!” sigaw ko.

“Fuck you,” sagot niya. Nag exhale ako at pinilit na buksan ang pinto. “It’s childlocked, idiot!” sigaw niya. Aba! Kotse niya ba ‘to?!

“Labas ka dyan!” sigaw ko. Umiling lang siya at nagbad finger sa’kin. Kinapa ko yung susi ko sa bulsa ko. Shit! Nasa loob pa pala. Kinatok ko ulit ‘yung bintana. Wala akong pakialam kahit mabasag pa ‘to. Tumingin tingin ako sa paligid para kumuha ng kahit anong pwedeng ipampalo sa bintana. Nakakita ako ng… wala akong nakita.

Huminga ulit ako ng malalim at pinaghahahampas ‘yung bintana “Labas dyan!” siagw ko. Nagsmile siya sa’kin at lumipat sa driver’s seat. Hinanap niya ‘yung susi. Nakatingin lang ako sa kanya. Marunong bang magdrive ‘to o nagpapakamatay?

Nagliwanag ‘yung headlights at nagstart ‘yung kotse. Pumunta ako sa tapat ng kotse. “Sagasaan mo ‘ko, I dare you,” pagmamalaki ko. Nagreverse lang siya. Napatango ako.Marunong naman palang magdrive eh. Pulido ang pagrereverse, hindi katulad pagka si Kruny ‘yung nagddrivve. Tumabi na lang ako at pinanood siyang umalis gamit ang kotse ko. Hm. Akala niya ba ganun ako katanga? Huminga ako ng malalim at nagsindi na lang ulit ng yosi. Babalik din yon. Ilang minute din ang lumipas. Ayon, bumalik siya ng naglalakad.

“Wala ng gas no?”

Inirapan niya ako at natawa naman ako sa mukha niya. Eh sa mukhang tingin niya siya ang pinakamalas na tao sa mundo eh. Tch. Kung alam lang niya kung gaano siya kaswerte na ako ang kasama niya. “Ano?” tanong ko ulit sa kanya.

“So you brought me here?”

Tumango ako. “Bakit? May problema?”

Naglakad siya palapit sakin. Tinignan niya ako ng diretso sa mga mata ko. Ha. Kung alam ko lang, unti unti na siyang nagkakagusto sa’kin. Mapapaamin ko din ‘to.  

"This is it? This is a stupid parking lot!" sigaw niya. Tinakpan ko ang tenga ko sa sobrang lakas ng boses niya. Bumuga ako ng usok ng yosi sa mukha niya. Napasimangot siya, kinuha niya yung yosi ko at inapakan.

Napasimangot ako sa ginawa niya. Anong karapatan neto?! “Ano bang problema mo?!” tanong ko.

“It’s you! You’re my fucking problem! Why are you doing this to me, huh?! Forcing me to go inside your car and then bring me some fucked up where?! This is a parking lot!” Nanliit ang mga mata niya sa sobrang galit.  

Ano bang tingin ng babaeng ‘to sa sarili niya? "Do you think you're worth it para dalhin ko sa isang special place?" 

"Do you think you're worth to date?!" 

"Do you really think this is a date, Amgirl?" 

"Well, of course not. This is kidnapping you freaking monster!"