Officially Blake's

CHAPTER 47

CHAPTER 47

BLAKE'S POV

Nagising ako dahil naramdaman k ang pagtapik ng mahina sa ilong ko. Ayt. Nakatulog pala ako sa kakatitig kay Nicolle. Pinikit ko lang lalo ang mga mata ko at hinila palapit sa akin ang unang yakap yakap ko. The best pillow ever.

"Nicolle," tawag ko ng mahina. 

Tinigil niya ang pagtapik sa ilong ko at pinatong ang ulo niya sa dibdib ko. "Yes?" tanong niya. 

"Are you really gonna marry me?" 

Naramdaman ko ang pagtango niya at napangiti na lang ako. 

"That's like asking me if I need to breathe."

"I love you," bulong ko. 

Hindi na siya nagsalita pa. Nilaro ko na lang ang mga daliri niya sa paa gamit ang akin. Hindi ko maipaliwanaag ang sobrang saya na nararamdaman ko ngayon. Patuloy sa mabilis na pagtibok ang puso ko. 

"Blake, I think it's morning. We should--"

"So what? I'll spend forever cuddling you."

I kissed the top of her head at hinila pa siya ng mas malapit pa sa akin. Ayokong maghiwalay ulit kami. Yung tatlong araw na hindi ko siya nakikita, parang napakatagal na parusa sa akin. “I can die right now,” bigla niyang sambit. Nasimangot ako at medyo kinabahan sa sinabi niya. Gusto ko siyang sigawan at sabihan na hindi pwede. Hindi pwede kasi iiwan niya ako. At hindi ko na alam ang gagawin ko pagka nawala siya sa buhay ko. Pagka nawala si Nicolle, parang nawala na din ako.

“Nicolle, wag mo kong kakalimutan ha? Promise mo sa’kin.”

“I don’t know, Blake. I’ll try my best but… I always keep on forgetting things.”

“Wag kang mag-alala. Andito ako para laging ipaalala sayo na mahal na mahal kita.”

“I know. Thank you.”

***

Pagkalabas namin sa sala, nakita namin si Nick na naglalaro ng x-box habang merong kausap sa phone.

“Oy, magsuot ka nga ng damit! Andito girlfriend ko oh!” sigaw ko sa kanya.

Eh kase naka-boxer shorts lang eh! Gusto atang madagdagan ang black-eye.

Pagkaharap niya sa amin, ngumiti siya kay Nicolle. Nicolle gasped sa nakita niya. “What happened to your eye?” tanong niya habang tinuturo yung nangingitim na mukha ni Nick.

“Nothing, Baby Nic. Your boyfriend just—“

“What the fuck, Nick?! Baby Nic? Why are you calling her Baby Nic?!”

“Why? You jealous?” tanong niya habang palapit sa amin ni Nicolle. Tumigil siya sa tapat ni Nicolle at ni-stretch ang mga kamay niya.

“Oy! Umalis ka nga dyan!” sigaw ko sa kanya habang nakasimangot. I-ki-kiss na sana niya si Nicolle sa cheek pero bigla ko siyang tinulak. Natawa siya at si Nicolle naman, nagtatakang nakatingin sa amin.

Tawa ng tawa si Nick habang tinuturo ako. Hawak hawak niya pa nga ang tyan niya eh. Bwisit talaga to oh! Bakit ba naging kapatid ko to?! Tch. Kaya nga hindi ako proud sa kanya eh.

“You really are in love with Baby Nic, aren’t you?!”

“For the nth time, will you please stop calling Nicolle Baby Nic?!”

Pumagitna sa amin si Nicolle at pinaglayo kaming dalawang mag-kambal. Nag-iinit na talaga ako eh. Nakakainis kasi eh. Bigla bigla na lang pupunta dito ng walang paalam, sinigaw-sigawan si Nicolle, tapos dinala dito kahit na may sakit.