DÜRÜST YALANCI: KISADIR AŞKIN BOYU

37. BÖLÜM

###  herkese merhaba 😇😇 finallerimi verdim, sınavlardan kurtuldum ve hemencecik bölüm başına oturdum. Dua eden ve benim yanımda olan herkese çok teşekkür ederim. Bir tanesiniz 😍😍 YENİ BÖLÜM, YENİ BÖLÜM, YENİ BÖLÜÜÜM 😂😂😂 Uzun bir zaman geçti ama bomba gibi bir bölümle geldim karşınıza. Sonunda beklediğiniz bölüm geldi, bu bölümde vuslat sona eriyor 😈😈 artı 18'lik sahneler var bu bölümde. Ramazan içinde böyle bir bölüm pek uygun değil ama bir hafta daha bekletmek istemedim sizi. O yüzden okumak istemeyen rahatsız olan olacaksa lütfen okumasın. Elimden geldiğince bölümleri hızlı hızlı yazmaya çalışacağım. Bol bol yorum ve vote bekliyorum. Bu bölüme değecek bir ilgi istiyorum. Beni ilginizle sevindirin ki daha da ilhamlarım coşsun 😎😎😇😇 İYİ OKUMALAR. ###

Gülerek koluna sarıldım. Bugün öyle neşeli, öyle mutluydu ki... Bana da yansımıştı tabi ki de. Onu böyle mutlu gördükçe yüreğim pır pır ediyordu. Suratına yapıştığını düşündüğüm sert hali yoktu. Huysuz değildi. Sinirli değildi. Soğuk ve ifadesiz hiç değildi. Karşımda öyle güzel bir Ali vardı ki, gözümü bile kırpmadan bu halini izlemek istiyordum. Çok sürmeyecekti biliyordum. İstanbul'a döndüğümüz anda o yine maskesini takacaktı. Şimdi tamamen o olmuşken doyasıya tadını çıkarıyordum. Bana özel anıları bol bol toplayarak, en kuytu yerlerime saklıyordum.
Bir esintiyle aniden titreyip kollarımı ovuşturduğumda Ali hemen beni sarıp sarmalamıştı.

"Yine üşüdün bakıyorum." onun sıcaklığı hemen çare olmuştu ama. Çok fazla sıcaktı ve bu sıcaklığı cömertçe bana sunuyordu.

"Hava soğuk." biraz daha kollarını sıkıp yanağımla boynum arasına bir öpücük koydu. Bu daha da titretmişti beni. Öpmesinde gizli bir tutku vardı çünkü. Bunu en derinlerime kadar hissediyordum.

"Hadi odamıza gidip dinlenelim biraz." uysalca kafamı sallayıp yönlendirmesine uydum. Hava kararmaya başladığı için göle gitmeyi yarına bırakmıştık. Yemekten sonra çıkıp dolaşmayı tercih etmiştik.

Uzun kavak ağaçları ve bir kaç tane çeşme dışında bir şey yoktu yollarda. Havası çok güzeldi. Kış ayında olsak da insanın içini ferahlatıyordu sanki. İlkbahar ya da sonbahar da harika olurdu buralar. Kış ayı diye çok fazla kişi yoktu etrafta da zaten. Ben hayranlıkla etrafa bakmaya devam ederken Cemal'ler arabayı getirmişti. Demek ki odamız yakın yerde değildi. Hızlıca arabaya binip yola koyulduk. Çok fazla gitmeden büyük çatılı evler görünmüştü. Odalar ayrı ayrıydı. Böyle bir yere de anca böyle bir şey yakışırdı zaten. Modern ve koca bir bina burada çok sırıtırdı. Yolun bitiminde kalan evin oraya geldiğimizde arabalar da durmuştu. Ali yine insanlardan en uzak olacak yeri bulmuştu. Bu düşüncemle gülerek hemen dışarı çıktım. Ali de anında yanımda bitip, kollarını tekrardan sarmıştı. Sert gövdesine bende kollarımı sararken Cemal ufak çantayı alıp içeri girdi. Bizde takip etmiştik onu.

"Keremle yakınlarda olun. Etrafı da iyi koruyun. İki gün burnumuzdan gelmesin."

"Peki efendim." Cemal uyarısını da aldıktan sonra çıkıp gitti. Hızlıca odayı incelemeye başladım. Odadan çok küçük bir eve benziyordu. Amerikan tarzında mutfağı bile vardı. Mutfağa çok bakmadan salona geçtim. Bir tekli birde üçlü koltuk vardı. Karşısında da büyük bir televizyon. Penceresi yoktu ama bu odanın. Etrafı biraz daha inceledikten sonra ileride ki büyük sürgülü kapıya doğru ilerledim. Yatak odasıydı sanırım. Ali'ye dönüp baktığımda sırıtarak, eliyle aç işareti yaptı. Hemen kapıyı açıp içeri adımı attım ve anında büyülenmiştim. Göl bütün ihtişamıyla karşımdaydı. Kenarlarından kavak ağaçları sarkıyordu ve ay tam tepeden yansıyıp, etrafı aydınlatıyordu. Aman Allah'ım! Burası muhteşemdi. İleri doğru gidip boydan olan camı açtım. Soğuk hava hemen bedenimi sarmıştı ama yine de aldırmadan küçük terasa çıktım. Burası gerçekten de çok güzeldi. Gözlerimi kapatıp, ağaç kokusunu çektim içime. İşte huzur buydu. Şehrin gürültüsünden, kalabalığından uzak doğal bir ortam. Dudaklarım kendiliğinden kıvrılırken, belime tanıdık kollar dolandı. Hemen ellerimi ellerinin arasına soktum. O da burnumu boynuma gömmüştü.