FORTY THREE
Copyright © Marco Jose (SiMarcoJoseAko)
Pagmamahal.
Iyon ang pinanghahawakan ko ngayon. Wala na akong inaksayang oras pagkatapos akong kausapin ni Cedric. Si Greg na lang ang mahalaga sa akin ngayon, kahit sa huling pagkakataon. Makasama ko lang siya, maibigay ko lang sa kanya ang lahat dahil alam ko sa sarili ko na siya lang ang lalaking mamahalin ko ng ganito.
Marahan kong hinawi ang mga luhang patuloy na bumabagsak sa pisngi ko. Wala na akong pakielam kung anong oras na, basta sa huling pagkakataon makasama ko siya. Makapiling ko siya at masabi ko ulit sa kanya na mahal na mahal ko siya.
Masayang masaya ako ngayon, iyong ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit pero alam ko sa sarili ko na masaya ako. Na nararamdaman kong mahal pa rin niya ako at hindi niya ako matatanggihan dahil mahal ako ni Greg, mahal niya ako.
Nagbayad agad ako sa taxi driver at agad na bumaba nang nasa tapat na ako ng building kung saan tumutuloy si Greg. Agad akong pumasok pagkabigay ko ng I.D sa security guard at patakbong sumakay sa elevator. Naghintay lang ako ng ilang minuto at nang makarating sa floor ni Greg ay agad akong dumiretso sa unit niya.
Paulit ulit kong pinipindot ang doorbell ng unit niya pero walang sumasagot. Nagbabakasakali akong naroroon siya. Ito na ang huli kong pagkakataon at wala na akong dapat palagpasin pa.
Naghintay ako roon ng ilang oras. Ala una na ng madaling araw at wala pa rin siya. Wala pa ring Greg na dumadating. Ayokong mawalan ng pag-asa, alam kong darating siya. Alam ko sa sarili ko na makakausap ko pa siya at masabi ko sa kanya at maiparamdam ang lahat.
Naghintay pa ako ng ilang oras hanggang sa mag alas dos y media na ng madaling araw at wala pa rin siya. Nawawalan na ako ng pag-asa na makikita ko pa siya pero agad iyong nawala ng marinig ko ang pamilyar niyang boses.
"A—Ano pang ginagawa mo dito?" Matalim na tanong niya sa akin. Amoy alak siya at halatang nakainom, may pasa rin siya sa gilid ng labi niya na kanina naman ay wala. Gusot at magulo ang suot niyang polo shirt na puro mantsa ng dugo. Gusto ko siyang lapitan, gusto ko siyang yakapin, gusto ko siyang hagkan at gusto kong iparamdam sa kanya na nandito lang ako, nagmamahal sa kanya.
"Greg, ano'ng nangyari sa'yo?" Naiiyak kong tanong sa kanya. Ang makita lang siyang ganito, nasasaktan na ako.
"Wala kang pakielam." Mariin niyang sabi at tsaka ako itinulak para makapasok siya sa unit niya. He entered the code at agad na pumasok sa unit niya pero hindi ako nagpatinag at pumasok rin ako. Sinundan ko siya.
"Ano pa bang kailangan mo?! I—Itinaboy na kita!" Sigaw niya sa akin.
Gusto kong haplusin ang mga pasa niya sa mukha para kahit papaano ay maibsan ang sakit na nararamdaman niya. Para kahit sa huling pagkakataon ay mahawakan ko siya at maipadama na mahal na mahal ko siya.
"Greg, mahal kita. Andito lang ako, hindi kita iiwan." Sabi ko sa kanya at tsaka ako ngumiti sa kanya.
"Tangina, tinaboy na kita lahat lahat andito ka pa rin?! U—Umalis ka na! H—Hindi kita kaylangan!" Sabi niya sa akin. I looked at his eyes, he is not telling the truth. Because I could see that he needs me. He really needs me.
"Mahal na mahal kita, Greg." Iyon lang ang kaya kong sabihin. Ang paulit-ulit na sabihin sa kanya na mahal na mahal ko siya.
"B—Bakit ba Raisse? Bakit ka pa nandito? Bakit ba ayaw mo pa akong sukuan? Bakit ayaw mong tumigil? Bakit patuloy mo pa rin akong minamahal sa kabila ng mga sinabi ko sa'yong masasama? Raisse, itigil mo na 'to. Masasaktan ka lang kapag ako ang minahal mo, kapag pinagpatuloy pa rin natin 'to. Huwag mo na akong mahalin pa Raisse." He said then he broke. He cry.
He is crying in front of me.
"Tama na Raise..." He said while crying. Hindi ko na rin napigilan pa ang sarili ko. Naramdaman ko na lang ang pagbagsak ng mga luha ko habang nakikita siyang nasasaktan at umiiyak.
Ayoko ng ganito, gusto kong maging masaya siya.
"Nasasaktan ako Raisse...nasasaktan din ako. Hirap na hirap na ako Raisse...ayoko nang masaktan pa." Sabi niya habang patuloy na bumabagsak ang kanyang mga luha.
"G—Greg, andito lang ako. Hindi kita iiwan, panghahawakan ko 'yong ipinangako ko na hindi ako susuko. Mamahalin pa rin kita." Sabi ko sa kanya.
"Itigil mo na 'to Raisse, itigil mo na 'to nagmamakaawa ako. Nasasaktan na ako ng sobra, nasasaktan ako sa mga kagaguhang pinaggagagawa ko. Nasasaktan ako dahil nasasaktan ka, na nasasaktan kita. Ang sakit sakit na Raisse, hirap na hirap na ako..." Patuloy siyang umiiyak habang sinasabi niya iyon.
"Greg, handa akong tanggapin ang lahat ng sakit para lang sa'yo. Mahal na mahal kita." Sabi ko sa kanya. Lumapit ako sa kanya at marahan na hinawakan ang magkabila niyang pisngi. Hinawi ko ang mga luhang bumabagsak mula sa mga mata niya.
"Greg, lagi mong tatandaan na kahit ano ang mangyari. Mahal na mahal kita, tandaan mo 'yan. Kahit na umalis ako, mahal na mahal kita. Tatandaan mo 'yan. Ikaw lang ang lalaking mahal ko at mamahalin ko pa, ikaw lang Greg Joseff Montemayor." I said then I closed my eyes.
To kiss him.
To let him feel that I love him.
To let him know that I am always at his side.
He answered my kiss and I let him invade myself. This night, I am ready to give myself to him. I am ready to be with him for the one last chance.
"I love you." I said between our kisses. He didn't said anything, he just answer what I said with a kiss. With a very passionate kiss.
When you are loving a Montemayor, you don't need to regret anything. Yes, it is really hard to handle them. But once a Montemayor love you back, it feels like heaven. It feels like you are floating in the clouds. Because loving a Montemayor is loving yourself.
"I love you too." He answered. I just smiled at him and he kissed me again.
But this time, it's more passionate, it's more romantic and I could feel how much he loves me. How he misses me.
"I don't care about the past anymore Raisse, just be with me. Just be my wife, just be the mother of my children and just be mine." He said.
"I am always yours, Montemayor. I will be always yours." And what I said was sealed by a kiss.
He didn't waste any seconds, he kissed me again. He take me to his bed and continue kissing me. I was just moaning because of the pleasure he is giving to me. I never felt this kind of feeling in my whole life, it was very foreign. It's new to me, the pleasure, the feelings. All of it is new to me.
He took off his shirt and kissed me again, hindi ako magsasawa na halikan siya, na iparamdam ang pagmamahal ko sa kanya. Hinding hindi ako magsasawa kaylanman.
"I love you Raisse." He said as he remove my clothes. We were both naked and I admire his greek warrior body. I could say that he is not a boy anymore, he is now a man.
I am letting him to kissed my naked body, I am letting him into my spirit, thoughts, fears, future, hopes and dreams. Because I only love one man and that is him.
I moaned the pleasure he is giving to me. He kissed me down there and the feeling was so ecstatic. He let me feel that I am a lady, who badly needs him. Siya lang ang bukod tanging lalaki na nagparamdam na isa akong babae. Na mahalaga ako sa mundong ito, na kaylangan niya ako.
"Mahal na mahal kita Raisse." He said and I reached my first climax in my entire life.
He kissed me again and I answered his kiss.
"You are mine Raisse, you are mine, only mine." And with that, he positioned his member and try to enter mine but he suddenly froze when he felt the barrier.
"Y—You are..." I cutted what he is going to say by a kiss.
"Remember, I am always yours Montemayor, just yours." I said. He didn't speak again, but he planted a kiss in my lips.
I bit my lower lip and closed my eyes because of the pain I am feeling right now. Handa akong masaktan basta para sa kanya. Siya ang nakauna sa akin, siya lang at wala ng iba pa.
"I love you Raisse, I love you." He said as he thrust very slowly. I put my arms around his neck and he buried his face in my neck as he thrust very slowly. I endured the pain but later on, I could feel the pleasure until the pain eases away.
We dance with the same rhythm. With the same pleasure until we both reached our climax.
"Mahal na mahal kita Raisse." Iyon lang ang sinabi niya at tsaka ako niyakap ng mahigpit.
Masaya ako.
Masaya ako dahil siya ang unang lalaking naka-una sa akin. Ang unang naka-angkin sa akin. Masaya ako dahil akala ko wala na, pero hindi pala. Siya lang talaga at para sa kanya lang talaga ako. Masaya ako dahil alam kong sa paggising niya, hindi na siya galit sa akin. Hindi na niya ako kamumuhian pa.
Pinakatitigan ko siya at mahimbing siyang natutulog sa tabi ko habang mahigpit niya akong yakap. Marahan kong hinawi ang buhok niya katulad ng ginagawa ko noon sa kanya.
"Mahal na mahal kita Greggy boy." Sabi ko sabay halik sa kanya.
Hindi ako umalis doon hanggang sa mag-umaga na. Marahan kong inalis ang kamay niyang nakayakap sa akin at tsaka tumayo. Pinulot ko ang mga damit kong nagkalat at tsaka sinuot ang mga iyon. Inayos ko ang sarili ko kahit na medyo nahihirapan pa ako dahil sa nangyari.
Lumapit ako sa kanya at tsaka umupo sa gilid ng kama.
"Mahal na mahal na mahal kita Greg. Lagi mong tatandaan 'yan, okay? I love you so much." Then I kissed his lips.
Ilang minuto ko muna siyang pinakatitigan bago umalis. Tumayo na ako at lumabas pero bago ko tuluyang isarado ang pinto ay nilingon ko muna siya.
"Sana maging masaya ka Greg, I love you." And I smiled painfully and closed the door.
I left.
****
Copyright © Marco Jose (SiMarcoJoseAko)