Hasret günlerdir uzak kaldığı evine gelince derin bir nefes aldı sanki bu evin dışında nefes almamış ,soluksuz kalmış gibi içine derin derin çekti.
Bütün ev ahalisinin kendisine sevgiyle bakışına o da özlemle karşılık verdi.
Bacaklarının dermanının kesildiğini hissedince kardeşi Baran'ın kolunu sıkı sıkı tuttu.
Genç adam kızarmış gözlerle kendisine bakan Hasret'i tek hamlede kucağına aldı.
Hasret kendini kardeşinin güvenli kollarındaki huzura bırakırken Baran Hasret'in acısını kalbinde hissetti.
Kardeşinin boynunda ,bacağında ve kollarındaki morlukları gördükçe ölen Emrah'a nefreti artıyor adamı kendi elleri ile yeniden öldürmek istiyordu.
Merdivenlerden çıkarken üst avluda gözleri dolu dolu suçlulukla başı eğen sevdiği kıza baktı.
Onunda Hasret'ten farkı
yoktu ki ,görünmesede kızın çok derin yaraları vardı.
Baran bunu daha kızı İsmail bu eve ilk getirdiğinde hissetmiş ,yaşının küçüklüğüne rağmen Berna'nın şifacısı olmak istemişti.
Hasret yanından geçerken kendisine bakan Berna'ya acılarına ,yorgunluğuna rağmen gülümsemeye çalıştı.
Kimse ile tek kelime konuşmayan kızın Berna'ya verdiği tepkiye Asmin ve Berat çok sevindiler.
Asmin kızının zor bir yoldan geçtiğini ,yaralarının zamanla iyi olacağını biliyordu.
Aynı yollardan o da geçmişti ama Berzan yaptığı kötülüklere rağmen Asmin'e fiziksel şiddet hiç bir zaman uygulamamıştı.
Kızının yaralarını nasıl iyi edeceğini düşünerek odaya girdi.
Baran ,Hasret'i yatağa bırakınca Asmin bir tarafına Berat bir tarafına geçti.
Onları bir araya getiren küçük meleklerini iyi etmek için gözlerinin içine uzun uzun baktılar.
Hasret ağlamaklı duran annesinin daha fazla acı çekmesini istemediği için elini sımsıkı tuttu.
"Sizi çok seviyorum ."
Karı koca birbirine bakıp gülümserken kız yatağın içine girip yorganı üzerine çekti.
"Hasret'im bir duş alsan güzelim "
"Boşver Asmin uyusun bırak ,hastanede Dicle aldırmış . Sahi o nerelerde ?"
"Buralardadır ya da hala hastanededir."deyip ağzından çıkanla Hasret'e baktı.
Kızın uykuya daldığını görünce derin bir nefes alıp saçlarını okşadı.
"Neden kızımız bunları yaşadı. Şu haline bak nasıl zayıflamış .Her yanı yara bere içinde mosmor olmuş."
Elini tutup kollarını öptü.
"Ben o bebekken tenine zarar vereceğim ,inciteceğim diye dokunamazdım. Benim kıyamadığım evladıma ne yapmışlar Berat ?"
Adam ağlayan karısının yanına geldi ,eğilip kızının saçlarından öptü.
Asmin'in elinden tutup birlikte odadan çıktılar.
"Hasret'in yanında sakın ağlama ,böyle şeyleri uyusa bile konuşma güzelim . Dikkat etmeliyiz ,biz unutmalıyız ki yaşananları Hasret'te unutup yeniden başlayabilsin ,tamam mı ? Sana bu konuda güvenmek istiyorum Asmin ."
"Tamam"
Asmin,ağlayarak kocasının kollarına sığındı.
"Çok güçsüz hissediyorum kendimi yapabilir miyim bu söylediklerini inan hiç bilmiyorum."deyince Berat karısının saçlarını öptü.
"Yaparsın ,biz neleri başardık ,kimleri çıkardık hayatımızdan. Unuttuk o acı dolu günleri .Bir kere yaptık yine yaparız yeter ki ailemiz hep bir arada olsun. Sen benim kollarımda ol " karısına sımsıkı sarıldı .
Hasret unutmak için uyurken, İsmail unutmamak için uyumuyordu.
Polisler ifadesini aldıktan sonra serbest bıraktı . Genç adam önce hastaneye Cemal'in yanına gidip durumunu öğrendi sonra Kıratlı konağına geldi fakat kendinde içeriye girip Hasret ile konuşacak cesareti bir türlü bulamadı.
Babasının omzundan itişi ile daldığı girdaptan çıkıp bir an kendine geldi arkasına dönüp baktı.
"Hadi lan kaç gündür uykusuzum ! Evle arabesk fantezin bittiyse çekil kapının önünden!"
Miran sinirle konuşup oğlunu kenara itip içeri girdi.
Hala kapının girişinde bekleyen İsmail'e döndü.
"Yaptığın halt için tebrik ,aferin falan bekliyorsan bekleme! Katil oldum diye ,vicdan azabı çekiyorsan da teselli bekleme ! Ha orada öyle durup o kızı da bir başına bırakmayı sakın aklından dahi geçirme ! Büyüdün artık madem evlenmek istiyordun ,evlendin say, karın yukarıda bir başına yaşadıklarını unutmaya çalışıyor ya kızın yanına çık destek ol ya da hiç bir zaman o kızın yanına girme ! Ha sonra kız iyileşince karşımıza çıkıp seviyorum ,seviyordum lafları duymak dahi istemiyorum.
Seven adam korkmaz , her koşulda sevdiğinin yanında olur "dedi .
Miran sözlerini söyleyip gidince Asmin ve Berat avluda İsmail'in ne yapacağını izlemeye başladılar.
Miran o kadar uzun konuşmuştu ki kendisi bile söylediklerine şaşırarak odasına çıktı.
İsmail babasının gidişini hala izlerken ne yapacağını bilmiyordu.
Miran ağa iki dakika da oğluna olanları ,olacakları anlatmış yapması gerekeni bile söyleyip gitmişti.
Şu an İsmail'in tek yapması gereken eve girip sevdiğinin yanına çıkıp sımsıkı sarılmaktı ama adam yapamıyordu kendini çok çaresiz hissediyor onlardan hala kendini sorumlu tutuyordu.
Asmin aşağıda düşenceli duran adamı gözlerinden akan yaşlarla izledi.
İsmail'i en çok Asmin anlıyordu . O da sevdiğini kurtarmak uğruna katil olmuştu ama kimin ölümüne sebep olursa olsun insan elindeki kanı uzun bir süre gözlerinden ,vicdanından silemiyordu.
Adamın kendini olanlar yüzünden suçlu hissettiğinin de farkındaydı.
"Hasret'in sana ihtiyacı var tıpkı seninde ona ihtiyacın olduğu gibi . Birbirinizin yaralarını sarmaktan korkmayın. Hadi bekleme orada gir içeri çık sevdiğinin yanına ." Diye üst avludan aşağıdaki adama bağırdı.
İsmail duyduğu sözlerle bir adım attı iki adım attı.
Merdivenlerin önüne gelince koşarak Hasret'in odasına gitmek için çıktı.
Berat başını sağ sola sallarken Asmin kocasının kıskanan bu haline gülümsedi.
"Hep kıskanacaksın değil mi ?"
"Hep ! Dicle'yi otuzuna kadar evlendirmeyelim ."diye söylenerek odalarına kıyafet değiştirip hastaneye geri dönmek için girdiler.
Dicle konağın önüne gelince derin bir nefes aldı.Şimdi babasına İstanbul'a gidişini nasıl anlatacaktı.
'Ceylan kaçırıldı bende kurtarmaya gidiyorum dese'
Berat odadan dahi çıkarmaz ,olaylara burnunu sokmayı seven Dicle aksiyonsuz kalırdı.
'En iyisi eve kıyafet değiştirmek için geldim demek '
Kendi kendine kurduğu plana söylene söylene konağa girdi.
Asmin ve Berat hazırlanmış aşağı iniyorlardı.
Asmin kızının kendi kendine konuştuğunu görünce gülümsedi.
Huriye ve Nuriye iş başında olmalılar acaba benim cimcimem kime tutuldu diye düşünerek kocasının peşinden yürüdü.
"Nerdesin kızım sen ? Arıyorum arıyorum açmıyorsun ?"
"Baba hastanedeydim ya hani Güneş'in yanında hatırladın mı ?" Diye sert çıkışınca Berat bir adım geri attı.
"Tamam neyse ne bir daha o telefona bakılacak ! Babaya mesaj atmak ne demekmiş aramak dururken ! Arkadaşın mıyım ben senin mesaj atıyorsun ? Bir de utanmadan hastanenin konumunu atıyor !"
Dicle suratını ekşiterek babasına baktı.
"İlk mesajı sen attın baba ! Bende konum attım .NERDESİN SEN ? yazmıştın kocaman kocaman harflerle ."
Asmin kocasına hayretle bakarken Berat korumacı tavrından hala ödün vermiyordu.
"Sen arada at öyle konum iyi oluyor , içim rahat ediyor. "Deyince Dicle oflamaya başladı.
"Babana oflama Dicle !"
Asmin kızını kocasının acımasız pençelerinden kurtarmak için olaya el attı.
"Üzerini değişmek için mi geldin güzelim ?"
"Evet anne bir duş alayım hastaneye gelirim yeniden "
Berat yine sabırsızca söze girdi.
"Bir saate hazır ol birlikte gideriz uğraşma arabayla bizimle gel ."
"Ben sonradan gelir "
"Dicle bana laf yetiştirme kızım hadi hazırlan gel aşağıda bekliyoruz !"dedi.
Berat'ın son sözü ile Dicle'ye söyleyecek söz kalmamıştı.
Çaresiz odasının yolunu tuttu.
Kısa bir duş alıp çabucak giyindi.
Hem Ceylan için hemde Güneş için kıyafet hazırladı.
Aşağıya inince Berat ışık hızı ile hazırlanan kızını baştan aşağı süzdü.
"Asmin bu bizim kızımız mı ?"
Kadın anlamaz gözlerle kocasına bakarken Dicle babasının koluna girdi.
"Babam bana laf sokuyor annecim ama ben hiç üzerime alınmam çünkü her zaman hızlıyımdır."
"Ya ya ne demezsin ? En son düğüne giderken bir saat kimin yüzünden beklemiştik acaba ?"
"Ya baba of hiç unutmuyorsun ?"
"Babalar unutmaz ! Babaların gözünden kızları ile ilgili hiç bir şey kaçmaz ! Ne var o kocaman çantada ?"
Diye sorunca Dicle afallayıp bir an kalsada hemen toparladı.
"Güneş'e kıyafet babacım ya öyle bir soruyorsun ki yani ben kendimden şüphe ediyorum. Acaba bir iş mi karıştırırım falan diye !"
Berat tek kaşı havada Dicle'ye döndü.
"Hasret acemiliğime geldi ,seni kimselere kaptırmayacağım otuzuna kadar koca moca yok yani onu bilde öyle iş çevir arkamdan !" Deyip arkasında ağzı açık bir Dicle ve Asmin bıraktı .
"Anne senin bu kocan normal değil ! Otuz ne ya ne demek otuz ! Söyle babama ben o kadar sene beklemem! "
Asmin adayı bile olmadan sene hesabı yapan atarlı kızının arkasından sadece gülümsedi ve o an emin oldu .
Dicle evlenmek için gözüne çoktan birini kestirmişti .
Selamlar,
Güneş ve Cemal'i yazmayı bende çok özledim.
Bir iki bölüm sanırım daha olmayacaklar 😞hikayeyi toparlamam ve yan karakterlerin gidişatı için gerekli .
Yorumlarınızı çok merak ediyorum.
Mesela yan karakter hikayelerini nasıl buluyorsunuz ?
Sizce gereksizler mi yoksa Cemal ve Güneş kadar seviliyorlar mı ?
Hikaye gidişi ile ilgili yorumlar yaparsanız sevinirim çünkü inanın yazdığınız yorumlar ile bazen yolunu çiziyorum .
Yorum yapmaktan ,eleştirmekten çekinmeyin lütfen 🦋
Yeni bölümde görüşürüz ..