Chapter 16
"Si ate may jowa."
Sinimangutan ko si Nicky na nanunuksong nakatingin sa akin at akmang aagawin ang phone na hiniram niya ay bigla naman niya itong inilayo.
"Kanina ka pa diyan sa phone, pahiramin mo naman ang kapatid mo."
"Change topic ka yata, ate?" She smirked. "ito ba 'yong jowa mo, 'te? Ang gwapo gwapo naman. Green eyes pa."
"Nicky." I warned. Pero ang sutil kong kapatid ay humagikhik lang at nakipagbulungan pa kay Nica na rinig ko naman.
"Kaya pala palaging kasama ni ate si kuya Casper dito. Mag jowa pala sila."
Nica nodded attentively. Ang kyuryos nitong tingin ay tumama sa akin.
"Bakit po hindi mo kasama si kuya Casper, ate?" She humbly asked.
Tiningnan ko ng nanunuring tingin si Nicky pero tumawa lang ito at tinuon ang atensyon sa cellphone kaya napabuntong hininga nalang ako.
"Busy ang kuya Casper niyo kaya hindi siya nakasama. Siguro sa susunod kasama ko na siya."
"Jowa mo na siya ate, 'di ba po?"
I sighed exaggeratedly. Tiningan ko si Nicky na nagpipigil ng ngiti kaya napailing nalang ako at sinagot si Nica.
"Hindi ko siya jowa, Nica. Nanliligaw pa lang, okay?"
"Pero doon parin naman po kayo papunta, 'di ba po?"
My lips pursed and sighed. Tumango ako dito bilang tugon at napahagikhik ito saka mahinang sinapak si Nicky na para bang kinikilig.
I shook my head as I watched the both of them playing in my phone. As long as I see them happy and healthy, I'm satisfied. The sisters were doing good with the children and my two siblings keeps on talking how happy they are in the orphanage.
Kakarating ko lang dito nang umalis si Tita sa kompanya at hinatid ako ng company driver ni Casper dahil hindi nito gustong mag commute ako. He's really overprotected when it comes to me and I admit that I felt giddy all the time.
At kung bakit bukang-bibig ng dalawa kong kapatid ang tungkol sa jowa-jowa na 'yan ay dahil naikuwento ko sa kanila ang panliligaw ni Casper.
And speaking of courting, I can still imagine how happy Tita Sylvia earlier in the office. Talagang tumili ito at napatalon sa saya sa nalaman. Casper even got confused why his mom exclaiming exaggeratedly but when he got to know the reason behind it, he's blushing profusely.
Tita Sylvia is not against it, she's even supportively proud to his son. Aniya pa'y sa wakas ay magkakaroon na raw ng seryosong relasyon si Casper. Am I really his first serious girlfriend if ever? Kasi kung oo, I felt so special.
"Ate, may tanong po ako."
I was snap back to reality when Nicky sat in front of me. Nasa picnic blanket kaming magkakapatid at kami lang ang tao dito sa ilalim ng malaking puno dahil ang ibang mga bata ay nasa loob ng bahay ampunan.
"Ano 'yon?" I asked. Hinila ko siya patalikod at sinuklay ang kanyang buhok gamit ang daliri ko.
"Nasaan na po si Papa?"
I stiffened at her question. Agad naman akong nakabawi sa pagkagulat at nagpatuloy sa pagsuklay sa kanyang buhok.
"N-Nasa bahay parin." I said, biting my lower lip while glancing at Nica who's busy with my cellphone.
"Hmm, talaga po? Hindi ba malungkot si Papa sa bahay? Kahit naman po gano'n siya, Papa parin po natin siya. Bakit po siya hindi bumibisita dito? Hindi ba talaga tayo mahal ni Papa, ate?"
I lick my lower lip and slowly, I hugged my sister from the back.
"H-Hayaan muna natin si Papa. Sigurado akong nasa maayos na kalagayan siya ngayon. Si Papa pa ba?"
"Pero gusto ko po siyang makita. Miss ko na po si Papa."
Dumiin ang pag kagat ko sa pang-ibabang labi para pigilan na mapaiyak sa kanyang sinabi. Mabuti na lang at hindi nakatingin sa amin si Nica kaya hindi niya napansin ang pag-iinit ng mata ko dahil sa luha.
"Kakausapin ko si Papa, h-hmm? Gagawa ng paraan si ate para papuntahin siya dito."
"Talaga po, ate?!" Nicky exclaimed in happiness. "thank you po!"
"Hmm."
My sisters were so happy as they converse about our father. Habang ako ay pasimpleng hinahaplos ang dibdib kung nasaan ang puso ko dahil sa masakit ito. Every beat of it is aching. Ayokong magsinungaling sa mga kapatid ko pero kung ito lang ang paraan para hindi sila masaktan, gagawin ko. Ayokong malaman nila na nawawala si Papa. Ngayong nangungulila sila sa kanya, gagawa ako ng paraan para mahanap siya.
I was too focused at my studies and work that I forgot about our father. Nasaan na kaya siya ngayon? Nasa maayos na lagay naman siya, 'di ba? Hindi naman siguro pinapabayaan ni Papa ang kanyang sarili, 'di ba?
Kahit naman lasenggero siya, kilala ko nang totoo si Papa. Matapang siya at madiskarteng tao. Isa 'yon sa nagustuhan ni Mama sa kanya kaya sigurado akong maayos lang si Papa.
But still, it pained me knowing that he's nowhere to be found. That he leave without telling anybody where he is.
Nanatili pa ako doon ng ilang oras at nagpapasalamat akong hindi na binanggit ni Nicky ang tungkol sa ama namin. Hinatid ko sila sa loob ng bahay ampunan at nang masiguro na ayos lang sila ay saka ako umalis matapos magpasalamat kina sister.
Bumalik ako sa kompanya para kausapin rin si Casper at kung maaari, gusto kong humingi ng tulong sa kanya sa paghahanap kay Papa. I know I can't do it alone at kung ayos lang sa kanya, gagawin ko lahat ng gusto niya.
Casper still owns me literally, anyways.
Napailing-iling ako sa naisip at lumabas sa elevator nang bumukas ito. Tinanguan lang ako ni Mattias nang makita ako at nagpatuloy sa pagtatrabaho kaya napangiti ako at dumiretso papasok sa opisina ni Casper.
"When I said no, it's a no. Meeting adjourned."
Iyon ang naabutan ko papasok at pabagsak na isinara ni Casper ang laptop at hinilot ang sariling sentido. He looks stressed yet he's still handsome as ever. Ano pa nga bang bago sa taong 'to? Bukod sa sobrang gwapo, sobrang sweet din at maalalahanin.
"Tired?" I broke the silence as I closed the door behind me.
Nagmulat ito at napa-ayos nang upo habang hinihilot parin ang sentido.
"A little."
Tipid na ngumiti ako bago naglakad patungo sa kanyang likod para masahiin ang kanyang ulo. He leaned in as he let me massage him and I wholeheartedly did it. Mula sa ulo, pababa sa kanyang balikat ay minasahe ko. Saka lang ako tumigil nang hulihin niya ang kamay ko at paupuin ako sa kanya hita.
"Are you crying?" He asked, his forehead were creased as he softly caress the under of my eyes.
"Oo, pero saglit lang." I honestly told him and fainted a smile. Kanina sa kotse, hindi ko na napigilan ang sariling emosyon at tuluyan ng naiyak. Kaya hindi rin kataka-takang napansin ni Casper ang pamumula ng mata ko. "may naalala lang ako."
"And that is, hmm?" Bumaba ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ko. "may umaway ba sa 'yo? May problema ka ba? P'wede mo namang sabihin sa akin kung ayos lang sayo. I will help you in any way I can."
"Oo naman," I let out a deep breath and leaned in on his chest. "tungkol 'to kay Papa."
"Did he do something to you again? Did he hurt you?"
"No, hindi 'yon gano'n." I said while drawing circles on his chest. "hindi ako sinaktan ni Papa at mas lalong wala siyang ginawa sa akin. Dahil wala naman si Papa, lumayas siya. Walang pinagsabihan ni kahit sino at kahit ako, walang alam kung nasaan siya."
I felt him stiffened at my statement. Hindi ko na iyon kinagulat at nang hindi siya nagsalita ay nagpatuloy ako.
"Halos isang buwan na siyang nawawala at wala akong alam kung saan siya nagtungo. Wala akong ideya at wala akong sapat na kakayahan para hanapin siya," I sighed. "my sisters asked me about him at wala akong choice kundi magsinungaling muna sa kanila. Am I a bad sister?" Lumayo ako para tingnan siya at mapait na ngumiti. "nawala si Tatay. Hinahanap siya ng mga kapatid ko at wala akong matinong sagot sa kanila. Masama ba akong kapatid? Ayaw ko lang naman silang masaktan kaya nagawa kong makapagsinungaling."
"You're not a bad sister, Coleen." He gently smiled and caress my cheek. "ginagawa mo lang ang sa tingin mo ay tama. You just wanted to protect your sisters, right? May tamang panahon rin para sabihin mo sa kanila ang totoo. Sa ngayon, hanapin muna natin ang Papa mo, hmm?"
I bit my lower lip and nodded.
"Kung hindi ako nakaka-abala, p'wede mo ba akong tulungan?"
"Hindi mo na kailangang sabihin dahil tutulungan talaga kita." Hinila niya ako palapit at marahang niyakap. "I'll pull some strings to help you find your dad and trust me, okay? I'll update you as soon as possible."
"Really?" Muntik nang pumiyok ang boses ko at marahang hinawi ang luha na pumatak sa 'king pisngi. "thank you, thank you, thank you so much, Casper. Ang laki na nang utang na loob ko sayo."
"Don't mind it, sweetie. It's my own accord for helping you."
"Still.."
"Ano ka ba, kaunting bagay lang 'to." I felt him kissed my head. "magpahinga ka na muna kaya? I'll take care of the rest and I'll wake you up later. You look very tired."
Lumayo ako at nginitian siya saka pinatakan ng masuyong halik ang kanyang labi.
"Maraming salamat talaga, Casper. Hayaan mo, gagawin ko lahat ng gusto mo at h'wag ka ng tumanggi dahil minsan lang 'to."
He chuckled. "Okay, fine. Rest for now."
He cupped my chin and claim my lips for a sweet kiss. Napangiti ako sa pagitan ng halik namin at tinugunan ang kanyang mainit na halik. His kisses sent butterflies to my stomach and I liked it. He knock on my teeth and I let him enter inside. Our tongue battled in sync and I moaned at what he did. Kinagat niya ang pang-ibabang labi ko saka ako hinalikan sa noo.
"Tayo na, baka wala akong matapos na trabaho pag nandito ka."
Natawa ako at mabilis na tumayo mula sa pagkakandong. Pumasok ako sa loob ng kuwarto ng kanyang opisina at agad na humilata para magpahinga. Hindi nagtagal ay nakatulog ako dahil na rin sa pagod. I'm tired emotionally and physically but still, I'm trying to be better. I'm trying to always fix my self and thanks to my sisters, I did it. Especially because of Casper too. Na naging sandalan ko, tagapakinig, tagapayo kahit palaging kalokohan ang nalalaman pero higit sa lahat, isa sa taong tumulong sa akin.
Siguro kung wala siya, wala rin ako dito. Hindi siya kasama at hindi nakapag-aral.
It's all thanks to Casper. The man that I love.. so much.
Nagising lang ako nang maramdaman na tila may dumadampi sa mukha ko. Sinubukan ko itong tingnan ngunit dahil nanlalabo pa ang paningin ko ay napa-ungot lang ako.
"Wake up, sleepy head. Wakey-wakey.."
"Hmm."
Tinulak ko kung sino man ang nag-iingay at tumalikod para magpatuloy sa pag tulog. I heard him chuckled near my ear dahilan para manlaki ang mata ko.
"Ayaw mo gumising ah."
Bigla akong napabalikwas ng bangon nang dumampi ang kanyang kamay sa aking beywang at kiniliti ako ng bonggang-bongga. Nawala bigla ang antok at pilit kumakawala sa kanyang ginagawa.
"Casper! Stop it!"
"Nah, it's too late."
He tickled me again and again that I almost lost my breath for laughing. Sa natitirang lakas, hinawakan ko ang kamay niya saka itinulak palayo at sa isang iglap lang ay nakapatong na ako sa kanya at siya naman ang kiniliti ko.
"Fuck—stop it! Coleen!"
He tried removing my hand but I didn't let him. Pinuntirya ko ang beywang niya at para siyang uod na binudburan ng asin habang walang humpay na tumatawa.
"Ayaw mo 'kong tigilan ah!" I smiled in triumphant as I tickled him.
Kahit mas malakas siya sa akin, hindi ko siya binigyan ng pagkakataon na pigilan ako. Kiniliti ko siya ng kiniliti at ang tawa niya ay maririnig sa buong kwarto.
"Stop—fuck! I yield! Hindi na kita kikilitiin!" He exclaimed.
Habol ang hininga na tumigil ako at pinanood siyang nanghihinang umayos ng higa. He was breathing so fast and his eyes are closed. Ang kamay ay nakalupaypay kaya napatawa na ako sa kanyang itsura.
"Akala mo hindi ako babawi ah?" I said. Akmang aalis na sa pagkakapatong sa kanya nang bigla niyang hawakan ang aking beywang.
"Don't. Stay still." He said, still catching his breath and his eyes are still close.
"W-Why?"
"Basta. H'wag ka munang gumalaw. Baka bigla kang matuklaw."
My cheek flushed at his statement. Bigla akong nanigas nang maramdaman ang bumubukol niyang kaibigan sa may puwetan ko kaya sinapak ko na ang dibdib niya.
"Bastos!"
"What?" He was horrified as he looked at me. "anong bastos do'n? Wala naman akong sinabing nakakabastos."
My cheeks flushed as I glared at him. His eyes were filled with amusement and naughtiness and I know right in then, he's just pretending to be innocent.
"I can feel your.." mas nag-init ang pisngi ko dahil hindi ko matapos-tapos ang gusto kong sabihin. "basta! Bitawan mo na nga lang ako, gusto ko ng kumain."
"Ako nalang kainin mo."
"Casper!" Kinurot ko ang tagiliran niya na nagpangiwi sa kanya. "ang manyak talaga niyang bibig mo kahit kailan. Bitawan mo na nga kasi ako, maliwanag?"
"I can't. He's awake now." He grinned and my eyes widened even more when I felt something twitch against my hip.
Nagtitili ako roon at pinaghahampas si Casper dahil sa kahihiyan. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso at subukan ko mang umalis ay pinipigilan ako ng malakas niyang braso.
"Walang hiya ka talaga, Miranda!"
"Hey! Stop—fuck." He cursed. Before I know it, I was now laying on the bed and he's pinning me.
His eyes were dark and it's filled with lust and desire.
"I'm begging you, Cole. Stop before I take you right here, right now. Hindi pa nga kita naliligawan ng maayos." Aniya sa seryosong boses at napalunok ako dahil bakit nagmukha siyang hot habang sinasabi 'yon?
"What if I won't stop?" I said, smirking a little but his eyes just darkened even more.
"You want me to penetrate you, hmm? Just tell me.."
My cheeks flushed at what he said. Nag-iwas ako ng tingin rito pero masyadong mabilis ang kamay niya na hinawakan ang baba ko at hinanap ang mata ko.
"What's with that everting gaze, sweetie?" He grinned annoyingly.
Sinamaan ko siya ng tingin at sinubukang paluin pero hawak parin niya ang dalawa kong kamay kaya hindi ko magawa.
"Let me go, Casper."
He chuckled. "See? Hindi ka pa handa. And I won't intend to do it with you right now because I respect you." He kissed my forehead. "baka mabuntis kita, paano nalang ang pag-aaral mo, 'di ba? I can wait, Coleen." He wink at me before finally letting me go.
Sobrang bilis ng tibok ng puso ko nang hawakan ko ang dibdib ko at pinanood siyang lumabas ng kwarto. I bit my lower lip and touched both of cheek. It's warm. Mainit ba ito dahil sa kahihiyan o sa ibang dahilan?
Gosh!
Ipinilig ko ang ulo at mabilis na bumangon sa kama at dumiretso sa banyo para maligo. It's quarter to four and later, I will work again. Binilisan ko ang galaw ko at nang matapos ay lumabas ako sa kuwarto para puntahan si Casper.
He's preparing our dinner and my smile soften when I saw what he's been doing. Ang center table niya doon ay naka-ayos at may pa-bulaklak pa ito na nagpaganda lalo sa set-up ng maliit na mesa.
A dinner date in a simplest way, I guess?
"You like it?"
I glanced at Casper and smiled even more as I nodded my head.
"I love it. And cute."
"Pasensya na kung ito lang ang nahanda ko. Ayoko namang lumabas pa tayo para kumain kung malapit na ang trabaho mo."
"It's okay. I do appreciate this dinner, Casper." Nilapitan ko ito saka niyakap. "as long as you're with me, it's perfectly fine."
"Thank you." He let out a relieved sighed. "medyo kinabahan ako na baka hindi mo magustuhan."
"Bakit ko naman hindi magugustuhan?" Lumayo ako at tinaasan siya ng kilay. "kahit ganito ka simpleng dinner, mas masaya na ako. Kaysa pumunta pa tayo sa mamahaling resto para kumain."
"But I want the best for you."
"And I don't need that best as long as I'm with you, hmm?" Masuyong hinaplos ko ang pisngi niya. "kumain na nga lang tayo, kanina pa ako gutom."
He lick his lower lip as he held my hand. Dinala niya ito sa kanyang dibdib at napakurap ako nang maramdaman ang mabilis na tibok nito.
"You're making my heart beat like this every damn time."
I stared at him. Ganito ba ang epekto ko sa kanya? Kasi mas malala ang epekto niya sa akin kung tutuusin.
"Pareho lang tayo," kinuha ko ang kamay niya at dinala ito sa dibdib ko. "feel that? Quits lang tayo."
He sexily bit his lower lip and I find it hot. Naiiling na lumapit ito saka ako masuyong niyakap.
"Goodness, Coleen. Binabaliw mo ako."
Ngumiti lang ako at tinapik ang kanyang likod bilang tugon. Unbeknownst to him, I'm already crazy over him.
Our dinner date were in a rush but I felt how sincere and romantic our date is. The way he treated me, the way he served me screams sweetness. Wala na akong masabi kundi ang suwerte ko sa lalaking 'to. I thought Casper can't do such thing like courting but I'm wrong.
This is just his first phase of courting me, paano nalang kaya sa susunod?
I'm looking forward to it.
RHNA24 | rhiena manunulat