Chapter 13
Casper and I decided to stay in his office for the night. May malaking kwarto na nakatago sa opisina ni Casper at doon siya natutulog sa'tuwing nag o-overtime siya at wala nang balak umuwi sa condo. His office is complete with stuffs, though. Ayos lang naman sa 'kin na magpalipas dito ng gabi tutal wala naman akong klase bukas. It's weekend!
Kaso nga lang, poproblemahin ko naman ang project na kailangan kong gawin.
"I have unused clothes in the closet, you can use them." Casper said while busy signing some of his documents.
Nakaupo ako sa sofa sa harap ng kanyang mesa at abala sa pagkalikot ng cellphone ko.
"Sure. Pero mamaya na ako maliligo. May kailangan lang akong tingnan." Sagot ko habang ang paningin ay nasa cellphone pa rin.
"Then I'll order food for us. What do you want?"
"Fried chicken, please?" Nag-angat ako ng tingin sa kanya pero abala parin siya sa pagpirma ng mga papeles. "tsaka milk tea kung pwede."
"You can have those, of course. But can you get my phone? Nasa coat ko nilagay. Ikaw nalang mag order."
Tumango ako at inabot ang kanyang coat na ipinatong niya sa sofa saka kinuha ang cellphone niya. Binuksan ko ito at napataas ang kilay ko nang makitang wala itong password. I glanced at Casper but he was too fucos. Nagkibit-balikat nalang ako at ini-swipe ang selpon niya para buksan. Only to be shocked seeing his wallpaper. Parang nakipag-karera ang puso ko sa bilis ng tibok nito nang makita na ako ang wallpaper niya. I was in the kitchen and cooking. Yes, he was facing my back but it's me!
Ako.
I lifted my gaze to look at him. Kanina pa siya abala sa trabaho pero hindi niya nakakalimutang paalalahanin ako sa mga bagay na kailangan kong gawin. Why, Casper? Bakit ako ang wallpaper mo? Anong nakain mo at nilagay mo ako sa home screen mo? Does this mean something to you or am I just assuming?
"Nakaka-akit naman 'yang tingin mo."
Napakurap ako at mabilis na nag-iwas nang tingin nang mahuli niya ako. I cleared my throat and pinch my cheek. Narinig kong napatawa siya kaya napanguso ako.
"A-Anong gusto mong kainin? Mag o-order na ako."
"Ikaw."
"What?" My forehead creased and looked at him 'cause I didn't heard what he said. Amuse na natawa siya at umiling habang nakatitig sa akin.
"You can choose anything for me, I don't mind. Kakainin ko naman kung ano ang pipiliin mo."
I rolled my eyes. Muli siyang natawa kaya napailing ako at inorder ang pagkain namin. Nang matapos, binalik ko ang kanyang phone sa coat pero okupado ng utak ko ang home screen wallpaper niya.
It was questionable for me but I keep my mouth shut and didn't ask him. Napansin ko rin ang pagiging seryoso niya kaya imbes na manatili doon, pumunta ako sa kwarto ng opisina niya para maligo habang hinihintay na dumating ang pagkain.
I made sure that I take my time there. Siniguro kong walang maiiwan na kakaibang amoy sa katawan ko at dahil wala naman akong dalang body wash ay ginamit ko ang sa kanya. Now, I smell like him and I liked it. Hindi ko alam kung ilang minuto ako sa banyo dahil sinulit ko lang talaga ang oras ko. At dahil konektado naman ang closet niya sa bathroom ay hindi ko na kinailangang lumabas para magbihis.
He told me earlier about the unused stuff in his closet. Nang makita ito doon, mabilis ko itong sinuot at pinatuyo ang buhok gamit ang tuwalya dahil wala namang blower doon. Mayamaya ay lumabas ako ng banyo at sinilip siya kung abala parin ba siya sa trabaho.
But it looks like he already finished his works. Nakaupo na kasi ito sa sofa at pinagpahinga ang ulo sa head rest. He look so tired yet he still oozing in handsomeness. Nakapikit ang kanyang mata at mula sa kinatatayuan ko ay pansin na pansin ko ang pagtaas-baba ng adams apple niya.
Bakit kasi kailangang babaero ka pa? Hindi ka pa maman mahirap magustuhan.
I bit my lower lip and shook my head before heading towards him. Walang ingay na inilapag ko ang tuwalya sa sofa saka ako nagtungo sa kanyang likod para masahiin ang ulo niya.
He flinched at my touch but he manage to calm down. Nanatili parin siyang nakapikit at walang namutawing salita sa bibig niya.
"Masyado mo bang pinapagod ang sarili mo?" I softly asked while massaging his temple.
"It's been so long since I felt so tired like this. But I'm fine. I can handle it. Sanay na ako noon, sa tingin ko nabigla ko lang ang katawan ko."
I hummed. Sumasang-ayon sa sinabi niya dahil nitong nakaraan lang siya na-busy ng sobra.
"Akala ko hahayaan mo nalang ang sekretarya mo na mag-asikaso ng mga trabaho mo."
"I hope so but Duke is a close friend of mine and he owned a goods company. Tsaka, tutal nandito naman ako, aasikasuhin ko nalang ito kaysa walang magawa dito."
I chuckled. "Saka ka lang magtatrabaho kapag wala kang magawa. You are the boss, Casper. You need to be a role model for them."
"I am already a role model for them."
"For being what?" Tumaas ang kilay ko at mahinang pinitik ang kanyang noo kaya napamulat siya. "pagiging tamad?"
"Hey!" He pouted adorably. "minsan lang naman ako tamad ah! Nagtatrabaho pa rin naman ako kahit wala ako sa opisina."
"Pero mas marami pa rin ang trabaho ng sekretarya mo dahil binibigay mo ito dito." Itinirik ko ang mata dito. "Though, I know you are a great boss. Hindi naman lalago ang kompanya mo ng ganito kung hindi ka pursigido."
I admire how hardworking he is. Hindi ko lang siya iniistorbo kanina pero pansin ko ang pagiging seryoso niya sa trabaho. When it comes to his work, Casper made sure that he'll finished it well. He's the boss after all.
"I'll take that as a compliment." He whispered. A gentle smile were etched to his lips.
"It is a compliment, boss."
His eyes twinkled and it shock me when I notice his eyes flashed in desire. Pero agad iyong nawala kaya baka namamalik-mata lang ako.
"Bakit mas maganda pakinggan kung ikaw ang tumatawag sa 'king boss?"
My lips protruded and shrugged. "I don't know."
He stared at me for a while and shook his head unbelievably.
"Baliw na yata ako." Hinuli niya ang kamay ko at dinala ito sa kanyang labi para hagkan. "let's eat. Kanina pa dumating ang pagkain natin."
Tumango ako dito at hinayaan ko itong hilahin ako patungo sa kusina para kumain. Siya ang gumalaw doon at ininit ang mga pagkain kaya inabala ko ang sarili sa panonood sa kanya. Nakapalumbaba lang ako habang nakatingin sa kanyang likod. Gumagawa siya ng juice at gustuhin ko mang magpresenta ay hindi naman niya ako hinahayaan.
Casper pampered me like a child and I admit that I like it. He spoils me in everything he can. Tumatanggi naman ako minsan pero nag-iinarte si Casper. Even though he's like that, I always tell him that I don't want to accept too much from him. Ayokong sa paningin ng iba ay inaabuso ko ang kabaitan niya.
"Here." Napakurap ako nang ilapag niya sa harapan ko ang ininit niyang fried chicken na inorder ko. "eat well, okay? Damihan mo ang kain."
Natatawang tumango ako dahil mukha siyang magulang ko na nag-aalala sa akin.
"Ikaw rin. H'wag mong kalimutan ang sarili mo lalo pa't kanina ka pa pagod. After we eat, take a bath and I'll do the dishes."
"But—"
"No buts." Pinandilatan ko ito kaya napanguso ang huli. "matulog ka rin ng maaga para may sapat kang pahinga."
"Fine." Naupo siya sa harap ko at inasikaso ang sarili para kumain. "anyway, I have business trip tomorrow in Japan. Do you want to come with me?"
I slowly chewed my food while deeply thinking at his offer.
"Mabilis ka lang ba doon? Kasi kung oo, sasama ako. Kung okay lang sayo?"
"Why do you need to ask if I already offered you to come with me?" He give me a deadpan look. "tsaka mabilis lang ang meeting ko doon. Gusto mong mag-extend ako para makapamasyal tayo?"
I bit my lower lip. I'm really tempted at his offer. Pero kasi, may projects pa akong gagawin. Kung sa bagay, hindi pa naman 'yon ipapasa kaagad. Pero paano naman ang trabaho ko? Hindi ako pwedeng mag leave at i-excuse na sasama ako kay Casper sa Japan kaya hindi ako makakapagtrabaho.
So, nope. Next time, maybe.
"Sorry, hindi muna ako sasama. Remember that I have work?"
"Oh.." napatango siya at bumagsak ang balikat. "gusto pa naman sana kitang isama. H'wag ka nalang kasing magtrabaho, please? I can support you no matter what, Coleen. You don't need to work."
"We alread talked about this, Casper." I made a smile and mess his hair. "I don't want to depend on you that much. Alam kong kaya mong ibigay sa akin ang lahat pero alam ko rin kung saan ako lulugar. You are my owner, you bought me, remember?"
His haw clenched and stubbornness were visible in his eyes.
"Do not say something like that, Cole. Don't address yourself like a thing 'cause you're not. And it's okay to depend on me." His voice became soft as he lifted his hand and caress my cheek. "magtiwala ka lang sa akin. Asahan mo lang ako at nandito naman ako parati sa tabi mo. Hindi kita iiwan."
I bit my inner cheek and I felt my eyes became teary. Casper is a good man and that's a good thing. Kaso nakakatakot na umasa sa kanya dahil kilala ko siya. He hurt a lot of women and I know I'm including to those women. Nasabi ko sa sarili ko na hindi ako magiging isa sa mga babae niya pero ano 'tong ginagawa ko? After all, Casper owned me literally. He bought me and that's the truth.
"Alam mo, may na-realize ako." I fainted a smile and held his hand on my cheek.
"Hmm?"
I moistened my lips while staring intently at his eyes.
"Hindi ka mahirap magustuhan," I said. "Pero nakakatakot rin lalo pa't kilala kita."
Umawang ang labi niya at hindi nakapagsalita. Kinuha ko ang pagkakataon na 'yon na magbaba ng tingin para magpatuloy sa pag kain. But then I stopped when he held my chin and lifted my head to look into my eyes. Bahagyang nanlaki ang mata ko nang makita ang madilim niyang tingin. His green eyes were almost dark as he stared at me. It was flashing in unknown emotion and damn it, my heart quicken its pace.
"What are you talking about?" He said. "do you mean.."
I blinked my eyes. Still in daze because of his touch.
"H-Huh?"
He lick his lower lip. Leaning in and stop when our faces were in few inches apart.
"Do you like me?"
My heart beat erratically at his statement. Umawang ang labi ko at hindi agad nakapagsalita dahil sa gulat. Napakurap ako at nang matauhan ay alanganing umiling.
"Wala akong sinabi."
He stared deeply at me. His green eyes seems darker than before.
"But what you said seems something and that's liking me. It means something different, Cole. Am I right?"
Bumuka-sara ang bibig ko dahil hindi ako makasagot sa kanyang tanong. He must probably right but I'm not going to tell him in front of his face. Nope, I don't want him to know.
"You're assuming." I compose my self and softly slap his hand on my face. "hindi gano'n ang ibig kong sabihin."
"Kung gano'n, ano?"
I shrugged. Still trying to calm my dayum heart.
"Kung ano 'yong narinig mo, 'yon na 'yon."
He gasped. Umayos siya ng upo kaya nakahinga ako ng maluwag dahil malayo-layo na siya sa akin.
"Assuming ako, Cole. Baka iba ang isipin ko sa sinabi mo."
I look at him flatly. Unbeknownst to him, I'm too affected at his statement.
"Bahala ka kung gano'n."
"Hmm." He hummed and continue eating while looking at me.
Inirapan ko ito at nag-iwas ng tingin para tapusin ang kinakain. Like what I said earlier, I let Casper take a bath while I do the dishes. Nang matapos, nagpahinga ako saglit sa sofa na nandoon at kinalikot ang phone. Ka-text ko si Juls at tinatanong kung ano nang ganap ko ngayon.
And I texted him a few things about me. That I'm back to school and Casper is helping me when it comes to financial problems. Nag-inarte pa ang bakla at gusto raw na makita si Casper kahit saglit lang kaya tinawanan ko lang ito at hindi pinatulan ang sinabi.
Juls is busy with his new job in the parlor. Kaya sinabi ko rito na kung may oras ako ay bibisitahin ko ito sa kanyang pinagtatrabahuan. I was enjoying texting him when Casper entered. I lifted my gaze to look at him and my phone almost fell when I saw him. He's just wearing a boxer short and a gray muscle shirt. And that's it! Wala na siyang suot sa pang-ibaba niyang katawan maliban doon sa boxer kaya pansin na pansin ang..
"Eyes up here, sweetie." His deep sexy chuckle invaded throughout his office. "saan ka nakatingin?"
Nag-init ang pisngi ko sa tanong nito at tumikhim kapagkuwan ay nag-iwas ng tingin.
"Sa cellphone." I blurted out. Mas lalo siyang napatawa kaya napanguso na ako at tinakpan ang mukha gamit ang selpon.
"Cellphone huh?"
My heart quicken its pace when I heard his footsteps. Hindi na ako mapakali sa kinauupuan habang papalapit siya at gusto nang umalis doon pero huli na. He was now sitting beside me and I was frozen on my seat.
"Tingin nga kung anong pinagkaka-abahalan mo diyan." Aniya at umusog palapit kaya napasinghap ako.
My hands were shaking and I bit my lower lip while scrolling in my facebook account. Nakatingin nga ako sa cellphone pero ang buo kong atensyon ay nasa kanya.
He's almost half-naked and he's too near at me! Bakit parang biglang uminit?
"L-Lumayo ka nga!" Tinulak ko ang mukha niya pero hinuli lang niya ang kamay ko at pinatakan ito ng halik kaya nag-init ng pisngi ko.
"Why? I just want to sit."
"Marami namang upuan!" I tried pulling back my hand but he won't let me. "ano ba?!"
"Chill. Why are so cautious?" He laughed. "nakaupo lang naman ako dito."
Inirapan ko siya at umusog palayo.
"Lumayo ka nga kasi. May upuan doon oh, bakit ka pa sumisiksik dito?"
"Kasi gusto ko katabi kita." He pulled my hand closer and intertwined it with his. "wala namang masama doon, 'di ba?"
I frowned. Wala namang masama kung tatabi siya pero naaakit naman ako kaya hindi pwede!
"What?" He sat properly. Ang tingin niya ay kumikislap sa saya at hindi ko alam kung bakit. "naaakit ka?"
My mouth parted at that. Did I just said out loud what I was thinking? Anong katangahan 'yan, Coleen?!
"W-Wala naman akong sinabi!" Hinila ko ang kamay na hawak niya pero hindi talaga ako nagtagumpay.
Sa halip ay hinila niya ako palapit kaya halos mapasubsob ako sa kanyang dibdib.
"Am I affecting you that much?" His eyes glistened. "sa bibig mo na mismo lumabas."
My breathing hitched and I tried my best to avoid his stare but he won't let me.
"You're seducing me, that's why."
He flashed an amuse smile.
"Am I, really? Wala naman akong ginagawa kundi maupo dito at tabihan ka. Hindi naman kita inaakit."
I shrieked and smacked his arm. Humagalpak siya ng tawa kaya napasimangot ako at pinagsasapak siya.
"Shut up! Wala kang narinig kaya manahimik ka na!"
"Why?" Hinuli niya ang dalawa kong kamay saka ako pinatakan ng masuyong halik sa labi. "simula ngayon, totohanin ko na ang pang-aakit sayo." He winked before he stood up and ran inside his room.
Nagtitili ako roon at hindi magawang pakalmahin ang mabilis na pagtibok ng puso. That night, I didn't had enough sleep. Dahil bukod sa magkatabi kami sa kama, panay ang yakap niya kaya nagugulat nalang ako at binabaklas ang kanyang braso.
Kaya kinaumagahan, alas diyes na ako nagising at kumakalam na ang sikmura ko. Wala na rin si Casper sa tabi ko pero nag-iwan siya ng note na nakita ko sa side table. I read it and it says;
Don't forget to eat your breakfast. Don't starve yourself and I'll be home before you know it. I'll bring something for you so, just wait for me, 'kay?
-Casper
I smiled while reading his note. Tinupi ko ang post-it note saka ito nilagay sa drawer na nandoon. Bumaba ako sa kama at nagtungo sa banyo para magmumog at ayusin ang buhok. Mamaya na siguro ako maliligo at kakain muna pagkatapos ay gagawa ng project. As much as possible, I want it to be done before the deadline.
May nakahanda ng pagkain nang magtungo ako sa kusina at ininit ko nalang ito. Habang naghihintay, nagtimpla ako ng gatas na may kape saka naghanda ng toasted bread. I prepare it all at ang mga natirang ulam na hindi ko kakainin ay nilagay ko sa fridge.
I was about to start eating when the double wooden door of the office suddenly opened and a middle-aged woman entered with her strict face.
Natulala ako at nanigas sa kinauupuan nang magtama ang tingin namin at tumaas ang isa nitong kilay.
"Where is my son? What are you doing here in his office?"
My mouth parted but I did not speak. Kasi ano namang sasabihin ko sa kanya gayong suot ko ang polo ni Casper at boxer shorts nito? How can I make an alibi if I don't know what to say to his mother?!
Shit.
"Ahm, a-ano.. kasi po.."
"I asked you, woman." She trailed. "nasaan ang anak ko at sino ka? Anong ginagawa mo dito sa opisina niya? Are you one of his women?"
I shook my head almost immediately. My mind went highwire and said the words that comes first into my mind.
"Kasambahay po niya ako."
RHNA24 | rhiena manunulat