The Men On My Mind (deel2)

Hoofdstuk 14

[a/n HOLY MOLY WAT ZIE JE ER VANDAAG GEWELDIG UIT 😱❤️ Zoals elke dag eigenlijk 💖 Als er iets is: niet opgeven! Er is altijd meer dan niets, en ik ben er altijd voor je! Jullie zijn geweldig en ik zou het verschrikkelijk vinden als een van jullie zich ongelukkig voelt!]

Het was alsof ik een klap in mijn gezicht had gekregen. "W-W-Wat..." mijn ogen schoten vol ongeloof van Ian naar Maura. "Hoe.. Wat.. Oh mijn god.." Ik had mijn hand voor mijn mond geslagen. Maura en Ian waren van elkaar afgesprongen en keken me allebei aan.
"Mariah-" Begon Maura, maar ik onderbrak haar. "Haal hem weg." Ik wees met een vieze blik naar Ian, die naar me keek.
"Maar-"
"Ik zweer je, ik ga kotsen als ik zijn gezicht langer moet zien." zei ik knarsetandend.
Maura keek met een beschaamde blik naar Ian. "Je hoorde haar."
Ian keek me nog steeds aan. "Is dit fucking-" begon ik, maar ik kon geen woorden uitbrengen.
De man die ik zo lang in mijn leven had gehad, maar nu een vreemde voor me was, liep naar me toe, en probeerde mijn hand vast te pakken. "Het spijt me." Smeekte hij. "Alsjeblieft ik-"
Woede laaide in me op alsof er bezine op vuur was gegooid. "Rot op, of ik ga je zó hard slaan dat je Tokio ziet." zei ik dreigend.
Ians blauwe ogen werden iets donkerder, en toen liet hij me los. "Goed." zei hij. En zonder nog een woord te zeggen liep hij naar beneden. Even later hoorde ik de deur achter hem dicht slaan.
"Mariah het was-" begon Maura. Ze stamelde over haar woorden.
Met mijn handen in mijn zij keek ik haar aan. "Doe de fucking moeite niet." zei ik op een rustige, maar boze toon. "Het maakt me geen zak uit dat je met mijn ex hebt gezoend, maar ik vraag me af hoe je het in vredesnaam in je hoofd haalt om vréémd te gaan. Hoe kóm je er bij?!"
"Ex?" Maura keek me met grote ogen aan. "Maar Ian en jij.."
Ik wreef met mijn hand over mijn voorhoofd van uitputting, en zuchtte toen. "Jij bent niet de enige vrouw met wie hij.. Om ging."
Maura was bleek geworden, en liet zich op het tweepersoonsbed zakken. "Holy jesus."
"Ja dat kan je wel zeggen. Kom, ik heb alcohol nodig. En dan vertel jij waarom..." ik eindigde mijn zin met een zucht en liep naar beneden. Alle energie was uit mijn lichaam weggevloeid, als ijs in een sauna. Ik kon het me gewoon niet voorstellen. Maura en Ian. Ian en Maura. Het was belachelijk. Maura was verloofd met mijn broer en ze ging vréémd! Plottwist.
Ik vroeg me af of ze dit vaker hadden gedaan. En hoe lang dat dan zou geweest. Ik kon wel huílen.
Beneden pakte Maura een fles wijn en twee wijnglazen, en we lieten ons op de bank zakken. Eerst waren we allebei stil, en ik nam een slok wijn. En nog een. Tot mijn glas tot op de bodem leeg was. Langzaam voelde ik hoe de alcohol zich door mijn bloed begon te mengen en ik begon met praten.
"Vertel. Elk verhaal heeft twee kanten, dan kan ik die van jou nu horen." zuchtte ik.
Maura keek me met blanke ogen aan, en toen begon ze te huilen. "Het is Fabian." zei ze. "Hij is.. Hij heeft..."
"Hij heeft wat?"
"Hij wil het niet meer. Hij haat me"
"Hoe bedoel je..?"
Ik keek met een gefronst voorhoofd toe hoe mijn beste vriendin voor me uit elkaar viel. Meteen sprong ik op en ik knielde voor haar neer.
"Hij haat me. Hij haat me. Hij haat me!" snikte Maura. Tranen liepen over haar wangen, en vermengde zich met het snot dat onder haar neus vandaan kwam. Ik pakte snel een tissue en gaf het aan haar.
"Waarom zou Fabian je haten?" vroeg ik onthutst. "Ik volg je niet."
Maura probeerde iets te zeggen, maar haar stem gierde van het huilen waardoor ze het niet kon. Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar stevig tegen me aan. Mijn hoofd tolde, en ik kon mijn emoties nauwelijks bedwingen. Nog geen 24 uur geleden zat ik in mijn eentje voor de kerstboom te huilen en kwam ik Adam tegen. Adam. Ondanks alles schoot er een golf van vreugde door me heen, gevolgd door onrust en pijn.
"Mariah." haalde Maura me uit mijn gedachtes. Ze keek me met bloeddoorlopen ogen aan. Tranen welden weer op in haar ogen, en rolden over haar wangen. "Marry ik ben zo bang. Fabian wil me nooit meer zien."
"Oh godsamme, nu is het genoeg." riep ik. Het vuur binnenin me laaide weer op en ik kwam overeind. "Ik weet niet wat die klootzak van een broer van me heeft gedaan, of wat jíj hebt gedaan, maar jémig! Fabian kan je niet zo laten zitten! Ik ga hem bellen."
Maura wilde me tegenhouden, maar ik rukte me los. "Maura, nu niet." zei ik. Ik trok mijn telefoon uit mijn broekzak en drukte hem tegen mijn oor. Met een schuine blik keek ik naar Maura, die met haar handen voor haar gezicht op de bank zat. Haar schouders schokten.
"Met Fabian?" hoorde ik mijn oudere broers stem. Op de achtergrond klonk gelach en muziek.
"Wat de fuck heb je gedaan?!" riep ik.
"Sorry? Ik volg je niet?" riep Fabian door de muziek heen. "Hoe bedoel je, wat heb ik gedaan?"
"Oh sodemieter op. Ik ben bij Maura. En tot zo ver ik weet, heeft ze niet zo veel plezier als jij schijnt te hebben."
"Waarom vraag je het niet aan haar als je het zo graag wilt weten?" riep Fabian. Zijn stem klonk kwaad en bedrogen.
"Ja dat lukt dus niet! Fabian, wat is er gebeurd?"
Geen antwoord.
"Fabian ik zweer je, als je haar ook maar één haar hebt gekrenkt-"
Opeens werd de muziek zachter, en er klonk een geluid van een dichtslaande deur.
"Fabian?"
Stilte. En toen zijn stem. "Ze is zwanger."
Ik knipperde met mijn ogen. "Z-zwanger...?" ik keek naar Maura, die met een doffe blik voor zich uit keek. "W-wat.. Maar.. Dat is toch leuk? Dat is toch wat jullie wilden?"
Er klonk een diepe zucht, en toen een zachte snik. "Mariah je snapt het niet. Ze is niet zwanger van mij."

[a/n 😭😭 Maubian 😭😭 Alles gaat mis :( Door wie zou Maura zwanger zijn?

Anyways, ik hoop dat jullie een ontzettende leuke dag hebben gehad :) Vertel me er alles over:)
Oh en als we dan toch bezig zijn 😏😏 Je kunt me volgen op Instagram via
Sara_Saartje_Saar en twitter (One Direction fanaccount 💪) Niallsflowerhug. Ik volg terug 💖

Xxxx]