Klişe Hayaller Durağı (Tamamlandı)

10-Şaka

Lütfen önce yıldıza basıp oy verelim <3 Çok teşekkür ederim emeğime gösterdiğiniz saygı için :)

NOT: Ben geldiiiim :) Gerçi bugünlerde hep buradayım, fark etmişsinizdir. mümkün olduğunca ramazan ayı boyunca kurguya devam edeceğiz, düzenli bölüm atmaya devam edeceğim. Sizden de desteklerinizi bol bol yorum yaparak göstermenizi rica ediyorum. Benim ilham perilerim sizlersiniz artık çok iyi biliyorsunuz :) Hepinize hayırlı Ramazanlar. Kurgunun başında iki/üç ay buralara ara vermiştim, biliyorsunuz. Sebebi son şansın kitap hazırlıkları ve sevda uğruna dosyasının düzenlemesiydi. Okul, ilham yetersizliği sebebiyle de ara vermek zorunda hissettim. Kendimi dinlendirmeye ihtiyacım vardı. Biraz yorulmuş ve buradan soğumuştum. Bunu da biliyorsunuz.  üzülerek belirtmek zorundayım ki her ne kadar yılların alışkanlığıyla kopamıyor olsam da Wattpad çoğu zaman üzen bir platform haline geldi. Eskiden yorumlarıyla desteklerini gösteren okurlarımın artık yıldıza basıp geçmeleri, okunma ve oy oranlarındaki düşüşler eskiden sahip olduğum bölüm paylaşma heyecanını azalttı. Nasılsa yazdıkları basılıyor damlanın, onun bizim oy ve yorumumuza ihtiyacı yok o halde yeni yazarlara destek olalım mı diyorsunuz nasıl bir yaklaşım sergiliyorsunuz bilmiyorum.  Daha geçen gün bazı yazan, okuyan kullanıcı arkadaşlarla; olmazsa yorum yapan üç beş okurumuz kalmış zaten, onlara da mail yoluyla atarız bölümleri, hala niye wattpaddeyiz ki sanki diye şakalaştık. ama olay böyle devam ederse bu bir iki yıl içinde ciddiye dönecek gibi duruyor. Tabii kimseye burada kendimizi zorla okutacak değiliz ama en azından okuyanların sesini daha çok duymak istiyorum. Hepinizin bildiği gibi bağlı olduğum bir yayınevi var, bugüne dek onlara gönderdiğim her dosyayı onayladılar çok şükür. Hayalim bu anlamda gerçek oldu. Fakat ben bu hayalleri gerçek kılan basamak olan wattpade arkamı dönmek istemediğim için burayı, daha doğrusu sizi bırakmayı hiç istemiyorum. Çoğu zaman rakamlara da açıp bakmıyorum. Şu kadar kişi okumuş, okuyanın bu kadarı oy vermiş, ee yorum yapan kişiler niye bu kadar belli başlı ve az diye içten içe motivasyon kaybı, tavşan dağa küsmüş sendromu olsun istemiyorum. Ben yıllardır beni mutlu ettiği için buradayım. Buranın benim için ifade ettiği şeyler değişsin hiç istemiyorum. Beş buçuk yıldır yapmadığımı yapıp pazarlığa girer gibi okunma yorum oy sınırı da koymak asla istemiyorum. Lütfen en azından benim okurlarım olarak bu kurguyu okuyanlar gereken hassasiyeti hiç değilse yıldıza basarak göstersinler.

iç döküşümü sonuna dek okuyan olduysa teşekkür ederim :D Bu kadar uzun not mu olur diyenlere de yirmi bin kelimeye ulaşan kurgunun toplu yazar notu buydu, zaten okumayıp geçtiniz, lütfen sitem etmeyin diyorum. Keyifli okumalar herkese, umarım herkes sağlıklıdır, kendinize çok dikkat edin. Allah'a emanet olun.

***

Sarp'la pansiyona giden yolda yürürken o, onlar için hazırladığım pişileri koyduğum saklama kabını taşıyordu ve ben de aldığım hızlı duşun ardından montumun altına giydiğim elbisenin abartılı kaçıp kaçmadığıyla ilgili endişelenerek onun yanında adımlarımızı birbirine uydurarak yürüyordum.

Yandan gönderdiği kaçamak bakışların üzerimde gezindiğini hissedince sonunda bu yürüyüşün sessizliğine dayanamayarak konuştum.

"Beni beklerken annemlerle nasıl gitti? Umarım sana iyi davranmışlardır."

Gülümseyerek başını olumlu anlamda salladı ve doğrudan gözlerime bakarak cevap verdi.

"Neden bu kadar eğlenceli ve sıcak biri olduğunu artık anladım. Samimiyeti, dürüstlüğü ailenden öğrenmişsin. Öyle bir ortamda büyüyen birinden aksi beklenemezdi."

Onun yatılı okullarda ve aile kavramından uzakta büyüdüğünü hatırlayarak içimin cız etmesine engel olamadım. Fakat bu konuda bir şeyler söyleyerek yarasını deşecek değildim. Bunun yerine başka bir endişemi dile getirdim.