Dear Diary

Chapter 26: it's my Insecurities...

Chapter 26: it’s my Insecurities...

Dear Diary,

Hi, sad morning for me today. ;( Si Kuya ko... aalis na... hindi naman siya magiibang bansa pero, kasi, maglilive-in na sila ni Victoria. I know naman na she’s an amazing, wonderful, sweet and nice girl pero syempre, wala na yung Kuya ko na uuwian ko tuwing after ng isang buong araw ko. Wala na yung Kuya ko na pwede ko lapitan pag may problema ko.

Pwede ko siya tawagan, itext or i-email pero syempre, nakakahiya naman istorbohin ko ang relationship nila ni ate V. Yeah, ate V, close na kami eh...

~

“Chloe, ano ba dalian mo at malalate tayo sa appointment natin!” sigaw ni mama habang nagsisipilyo ako sa may banyo.

Grabe, ang aga-aga ngarag na si mama. Kasi naman si Kuya, imbes maghire ng wedding planner eh si mama pa ang sinabihang gumawa ng lahat, ayan tuloy pati ako damay!

“Ayan na! Atat lang? Ang aga pa ma...”

“Monday ngayon, traffic!”

Pagbaba na kami sa parking lot ng biglang tumawag si Christian para sabihin na nasa baba na siya at nagaantay sa’min. Grabeh, atat talaga ‘tong dalawa na ‘to. Kala mo sila yung ikakasal eh.

Si Christian ang nagvolunteer na ipagmaneho kami ni mama. Nagfile muna siya ng leave para lang masamahan kami. Ang sweet noh? Kaso ayoko naman mangarag din siya pag madami siyang need habulin sa trabaho niya.

“Para san pa ang assistant? Tsaka 2 days lang naman eh.”

“Thanks Christian, buti ka pa tumutulong, di gaya ng iba diyan.” Parinig ni Mama

“Wow lang ma, kalma lang okay?”

~

Nagdrive kami papunta ng beach, kung saan gaganapin ang wedding and reception all in all. Naisip ni Kuya at Victoria na beach wedding ang gusto nila, dahil daw pareho daw nila gusto ang dagat at yung ang naging first date nila, ang paglalakad lang sa tabing dagat with matching HHWW (Holding hands while walking) pa.

Nakwento pa nga ni Kuya na yung first date nila ay takas pa. Sinundo niya si Victoria bigla-bigla sa office nito at nagdrive papunta sa malapit na beach para magmuni-muni lang, dahil alam ni Kuya na pagod na pagod si ate sa trabaho niya. Ang sweet talaga ni Kuya.

“Wow. Ang ganda naman dito...” sabi ko pagkapasok namin sa event hall ng resort. Maaliwalas siya sa mata dahil glass house siya. Kitang-kita mo ang nature sa paligid mo, ang dagat sa may kaliwa mo at ang magandang view ng resort sa may kanan. Ang romantic pa ng aura.

“Maganda po talaga dito, lalo pa po ngayong maganda ang panahon.” Paliwanag ng nagtotour sa’min. “kaya po ihold ng venue na ‘to ang 100 to 150 katao. At kung marami pa po kayong bisita, pwede pong iopen ang back door to extent ang mga upuan hanggang labas, tapos pwede pong lagyan ng screen para sa video ng makita nila ang wedding.”

“No, hindi na need, kasya naman lahat dito. Intimate wedding siya.” Sabi ni Mama

“Okay.” sabay lista niya ng sagot ni mama, “And for the reception po ma’am, sir, dito po tayo...”

Sumunod kaming tatlo sa kanya palabas ng glass house and then pumunta na kami sa mismong tabing dagat. White sand siya at wala masyadong tao, dahil for reservations ang resort na ‘to. Ayaw daw nila kasi ang crowded masyado dahil nasisira daw ang mood ng beach at kung ano ang pinunta ng tao sakanila, peace, nature and enjoyment.